Αυτη η έκφραση μου έχει κολήσει απο:τους Singles :P και την αδερφη μου απο ενα περιστατικο που μου περιεγραψε που εγινε στην ταξη της,το οποιο ειχε πολυ γελιο και στο οποιο επαναλαμβαναν τα παιδια την φραση"Και μετα,και μετα?".:P
Απο τους τελευταιους δυο μηνες δεν ειχα κανενα παραπονο.
Περα απο το πολυ διαβασμα ηταν δυο πολυ ωραιοι μηνες.:)
Ηρεμια γενικοτερα.:)
Και μετά?
Και μετά?
Και ο Νοεμβρης θα ελεγα ενα πολυ ομορφος μηνας.:D
Τι να πρωτοθυμηθω? χιχ.:)
Και μετά?
Και μετά?
Αλλα η τελευταια εβδομαδα ηταν λες και το συμπαν αποφασισε να χαλασει αυτη την γλυκα ολου του μηνα.xD
Και μετά?
Και μετά?
Μετα?...
Μετα βλεπω την μαμα μου.
Φευγει για να παει στο γιατρο.Γυρναει και δεν εχει τοσο καλα νεα. -.-
Και μετά?
Και μετά?
Μετα βλεπω τα παιδια στο σχολειο.Κοιταω το προγραμμα της πενθημερης εκδρομης στα Γιαννενα.Αναχωρηση:1/12.Θα παω? Δεν θα παω? Αναρωτιεμαι...
Και μετά?
Και μετά?
Μετα βλεπω το φροντηστηριο.Την κυρια της Εκθεσης μου που με το που μπαινω στην ταξη,με βλεπει για ενα δευτερολεπτο και ρωταει τι εχω.Με ξερει πολυ καλα και με καταλαβαινει αμεσως.Συζηταμε στο διαλειμα...τα μαυρα της ματια με κοιτουν γλυκα.Με καθησυχαζει...με ηρεμει...με αγκαλιαζει δυνατα και στοργικα για να νιωσω καλυτερα.:)Με ψαχνει μετα το διαλειμα και μου ξανα ανοιγει διαπλατα τα χερια σε μια πολυ ομορφη αγκαλια.<33 Την αγαπω. ^_^ "Ευχαριστω...<3 :)"ψυθιριζω.
Και μετά?
Και μετά?
Μετα ειναι η Κων.:P<3 Που εχει ΤΙΣ ατακες που και ο καθε πικραμενος δεν θα μπορουσε να μην γελασει.:P "Natura...τι αφαιρετικη ειναι αυτη?" *Θυμαται περσινο σκινικο* "Αφαιρετικη του περιβαλλοντος.:D* χαχαχ xD(οσοι ξερουν απο θεωριτικη θα καταλαβουν.:P)
Και μετά?
Και μετά?
Μετα ενα τηλεφωνο απο την κολλητη.Οτι θελουμε λεει να την παρουμε αμεσως τηλεφωνο.<3
Και μετά?
Και μετά?
Μετα ειναι αυτος ο αξενος χωρος.Νοσοκομειο...Σιγουρευει μεσα σου την σκεψη οτι ΠΟΤΕ και με ΤΙΠΟΤΑ δεν θα δηλωσεις νοσηλευτικη ή οτιδηποτε αλλο απο παραιατρικα.:P
Ειναι ενας διαδρομος...νουμερα...βηματα...δωματια...
Χα!Εδω ειμαστε!
Και μετά?
Και μετά?
Μετα κοιτας περιεργα την μαμα.Την γιαγια που σου χαμογελα σαν να λεει"Ειδατε που ολα καλα πηγαν?";)
Θεεοι...θεειες...κοσμος:).
Εμενα να χανομαι και να μπερδευομαι με αυτο το συγχρονο αλλα ακαταλαβιστικο ανσασερ.:P
Και μετά?
Και μετά?
Γυρνας στο σπιτι.Η αισθηση της ησυχιας δεν ειναι τοσο ομορφη οσο αλλες φορες.
Ειναι παραξενη ησυχια.:/
Λειπουν και οι δυο...:
Και μετά?
Και μετά?
Στιγμαια αποφαση να μην πας να γραψεις αυριο Ιστορια.Εξαλλου δεν εχεις προλαβει να διαβασεις σχεδον τιποτα.:P Αναβαλεται για Δευτερα...
Και μετά?
Και μετά?
Μετα...ή μαλλον αυριο θα εχει φαι στην θεια.Βαρδυνο στην κολλητη.Και μαλλον θα παμε να πουλησουμε επιτελους αυτους τους λαγχνους.Αν ξεκουνηθω δηλαδη,γιατι θελω να διαβασω Ιστορια.:P xD
Και μετά?
Και μετά?
Μετα ισως πας παλι σ'αυτο το αξενο μερος.Θα δειξει...
Και μετά?
Και μετά?
Μετα...Μετα πραγματικα δεν ξερω.:P Θα δειξει...αναλογα με πολλους παραγοντες.
Βλεπω παλι το προγραμμα τις Εκδρομης.Θα παω? Δεν θα παω?
Και μετά?
Και μετά?
Δεν υπαρχει και μετα.^_^
Εως εκει φτανει η ιστορια.
Την συνεχεια δεν την ξερουμε ακομα.:P
Το τελος παντως προβλεπεται καλο.:P
Νομιζω...
Θεωρείες της Ράνιας:107. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν το κυνηγητό. Κυνηγιόμαστε όλοι γύρω-γύρω. Κάποιον πιάνουμε, μετά μας ξεφεύγει, μετά μας πιάνει κάποιος άλλος εκεί που δεν το περιμένουμε κτλ. Κι εκεί που νομίζουμε ότι όλα έχουν τελειώσει, ξαφνικά ακούγεται μια φωνή που λέει φτου ξελευθερία και ξαναρχίζει το κυνηγητό απʼ την αρχή. Πότε τελειώνει το παιχνίδι; Κανείς δεν μπορεί να πει.
Εισαι σ'ενα αδειο δωματιο. Κοιτας απεναντι σου και βλεπεις ενα καθρεφτη. Το ειδωλο στον καθρεφτη δεν ειναι δικο σου ομως.Σου μοιαζει ελαχιστα...αλλα ανηκει σ'αλλον.
Το ειδωλο στον καθρεφτη σε χαιραιτα. Το χαιραιτας και εσυ.
Ζηταει την βοηθεια σου να βγει απο εκει μεσα. Το κοιτας με βλεμμα κενο.
Σου λεει οτι εισαι απα τα σημαντικοτερα πραγματα που εχει. Το κοιτας αμφισβητοντας.
Το ειδωλο αρχιζει και κλαιει. Συμπονας μας δεν κανεις τιποτα.
Το ειδωλο λυγιζει μπροστα σου. Τοτε ακουμπας το χερι σου πανω στο τζαμι του καθρεφτη.Παγος.Ψυχρα.Δεν μπορεις να ζεστανεις αυτο το γυαλι.Δεν μπορεις να διαπερασεις και να μπεις μεσα.
Το ειδωλο σε παρακαλαει. Υπακους.Εξαλλου ενδιαφερεσαι για τον αν το ειδωλο ειναι καλα.Παρολ'αυτα η επαφη σου με το τζαμι σου αφηνει ακομα την ιδια αισθηση.Κρυο.Ψυχρα.Παγος.
Το ειδωλο κανει προσπαθεια να σε αγκαλιασει. Απομακρινεσαι ενστικτωδως χωρις να το πληγωσεις ομως.
Το ειδωλο κανει προσπαθεια να σ'ακουμπησει. Δεχεσαι το αγγιγμα μα αποτραβιεσαι γρηγορα.
Το ειδωλο σε κοιταει. Χαμογελας σαν να μην συμβαινει τιποτα.
Το ειδωλο χαμογελαει και εκεινο. Στρεφεις το βλεμμα σου αλλου και πας να φυγεις.
Θα επρεπε να υπαρχει μια ζεστη αγαπη η οποια θα σε αναγκαζε να σπασεις το τζαμι και να βγαλεις απο μεσα το ειδωλο.Παρολ'αυτα αφηνεις το ψυχρο τζαμι να σας διαχωριζει.Το τζαμι ομως δεν το τοποθετησεις εσυ.Αλλα εκεινο.
Κοιτας πισω καθως φευγεις.Κριμα που δημιουργησε αυτο το ψυχρο τζαμι.Τωρα εσυ δεν μπορεις παρα να νιωθεις ψυχρα οταν το ακουμπας.Παρολ'αυτα θα κανεις προσπαθεια να το σπασεις.Αν σπαει...
Ξαφνικα βλεπεις αλλον καθρεφτη.Αλλο τζαμι.
Κοιτα στον καθρεφτη.Δεν εισαι εσυ.Ειναι αλλος. Το ειδωλο σ'αυτον τον καθρεφτη ειναι τελειως διαφορετικο.Δεν σου μοιαζει καθολου.Δεν το ξερεις τοσο καλα οσο θα ηθελες.Ωστοσο χαιρεσαι βλεποντας το.
Το ειδωλο στο καθρεφτη σου χαμογελα. Του ανταποδιδεις το χαμογελο μεγαλυτερο.
Το ειδωλο σε ρωταει πως εισαι. Δινεις βαση στις λεξεις που χρησιμοποιει και ακους την δικια του απαντηση σαν κατι το πολυ σημαντικο.
Το ειδωλο ξαφνικα κλαει... Δεν το αντεχεις αυτο.Νιωθεις να πεθαινει κατι μεσα σου.
Το ειδωλο σε κοιτα γλυκα. Πρεπει να το αγκαλιασεις για να του δειξεις οτι εισαι κοντα του.
Πας κοντα στον καθρεφτη και τον ακουμπας.Το αγγιγμα σου ειναι ζεστο.Κανει το τζαμι να λιωνει...
Δεν υπαρχει πια κανενα ειδωλο.Μονο ενας ανθρωπος που σε κοιταζει γλυκα.Τον αγκαλιαζεις.Εκεινος ανταποκρινεται θερμα. Το τζαμι σ'αυτη την περιπτωση τοποθετηθηκε αυτοματα. Αλλα μετα απο λιγο εσπασε. Πανευκολα. Δεν προκειται να ξαναδημιουργηθει ποτε. Υπηρξε μονο μια φορα εξαλλου και αυτο δεν ηταν ουτε φταιξιμο δικο σου ουτε του ειδωλου.Αλλα των περιστασεων.
Ο ανθρωπος σ'ευχαριστει και σου χαμογελα. Υπαρχει μεγαλυτερη χαρα απο το να κανεις καποιον ευτυχισμενο με μια πραξη σου (: ? Νιωθετε ψυχικα δεμενοι...
Φευγεις νιωθοντας ευτυχισμενη. Αλλα γιατι στο πρωτο ειδωλο φερθηκες ετσι ενω στο δευτερο αλλιως?
Ενα ερωτημα μου μενει ακομα αναπαντιτο.Ισως να ξερεις την απαντηση.Αλλα δεν τολμας να την πεις.
Συνεχιζεις να περπατας.Ας αφησει καλυτερα τα πραγματα ετσι οπως ειναι.
Δυο ειδωλα. Το ενα μεσα στο καθρεφτη μακρια σου. Το ενα εξω απο τον καθρεφτη κοντα σου.
Το συγκεκριμενο κειμενο ειναι επειδη ειχα φιλοσοφικη-εμπνευση το πρωι.xD Ασχετα αν τωρα που το δημοσιευω ειναι βραδυ...πρωι το εγραψα.:P
Και ενα τραγουδακι <3 Για τους ανθρωπους που ειναι αξω απο τον καθρεφτη,κοντα μου και εγω κοντα τους.^_^ Και για αυτους που προσπαθουν να κανουν τα ατομα που αγαπανε καθε στιγη χαρουμενα...απο την πιο μικρη μεχρι την πιο μεγαλη πραξη τους.^_^ Η κινηση ειναι που μετραει.;)
Όταν έχω εσένα μπορώ να ονειρεύομαι ξανά ανοίγω μες στη θάλασσα πανιά και πιάνω μες στα χέρια μου τον κόσμο να τον φτιάξω
Όταν έχω εσένα μπορώ να μη βυθίζομαι αργά τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά και πιάνω το μαχαίρι το σκοτάδι να χαράξω
Κάνε ένα βήμα να κάνω το επόμενο αίμα μου και σχήμα λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο
Όταν έχω εσένα κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο δεν φοβού κανένα Εγώ κι εσύ στον κόσμο τον απάνθρωπο
Εσύ κι εγώ Όταν έχω εσένα μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά να πιάσω με τα χέρια μου τους δράκους να σκοτώσω
Όταν έχω εσένα αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ κοντά μου έναν άνθρωπο τα χρόνια μου να ενώσω
ΥΓ Αλλαξα και την playlist.<3 Νομιζω οτι παλι εβαλα πολλα και ασυνδετα τραγουδια μεταξυ τους αλλα δεν πειραζει.:P
Και ναι το σημερινό ήταν ένα πραγματικά κωμικοτραγικό 20λεπτο.:|
Ας τα παρω απο την αρχη τα πραγματα.:P
Ημουν στο φροντιστηριο και καναμε μαθημα.Η κυρια μας,μας ελεγε την παρακατω μεταφραση εξηγωντας παραλληλα.:P
-Προσπάθεια αποτροπής του γεγονότος 1 Καποια στιγμη ενιωσα καπως.:|Δεν μπορω να σας εξηγησω αλλα καπως.Κατι σαν κακο προαισθημα...κατι που θα γινοταν αλλα δεν θα μου αρεσε.:P
Τελικα βγηκε αληθες,οσο χαζο και αν ακουγεται αυτο.:P
Εξαλλου και εγω εκεινη την στιγμη ειπα στον ευατο μου"Χαζομαρες Μαρια.Παντα οταν νομιζεις οτι θα συμβει κατι δεν συμβαινει.":P
Πληρως πεπεισμενη οτι δεν θα γινοταν τιποτα,πηρα τα πανω μου,καθως βρηκα και την απαντηση σε δυο ερωτησεις που δεν πηγαινε το μυαλο των αλλων.:P Μετα ειχα σκασει και στα γελια με την Κων. με μια αστεια φραση που λεμε μεταξυ μας(*Ενταξει φτανει*xD)οποτε ολα ηταν οκ.:P
Εγω τελειωσα το μαθημα 8 αλλα η αδερφη μου τελειωνε 9.Ετσι μου ειπε αν γινοταν να γυρησω με λεωφορειο για να ερθουν να παρουν εκεινη οι γονεις μας,ωστε να μην τους βαζουμε σε κοπο να ερχοντε δυο φορες.;)
Της ειπα οτι θα παρω τηλεφωνο να δουμε τι θα μου πουν και μετα βλεπουμε.:P
-Προσπάθεια αποτροπής του γεγονότος 2 Μολις κατεβηκα μαζι με την Κων. κατω δεν ειδα πουθενα αυτοκινητο,οποτε πηρα τηλ για να ερθουν να με παρουν.Η μαμα μου,μου ειπε να γυρησω με λεωφορειο ή εαν θελω μπορω να περιμενω κανενα 20λεπτο τον μπαμπα μου να ερθει.Εκνευρισμενη προτιμησα αντι να περιμενω,να γυρησω με το λεωφορειο καθως ηθελα να επιστρεψω γρηγορα να διαβασω.
Βεβαια δεν μου αρεσε η ιδεα να γυρησω βραδυ μονη,παρολο που αλλες φορες το λατρευω.
Πηγα λοιπον στην σταση.Εκει περιμενα τουλαχιστον ενα τεταρτο το λεωφορειο.:|
"Επρεπε τελικα να περιμενω τον μπαμπα μου"σκεφτηκα.
Καποια στιγμη επιτελους ηρθε το 315,το οποιο και ειναι απο τα αγαπημενα μου καθως ειναι μικρο και καθαρο.:P
-Προσπάθεια αποτροπής του γεγονότος 3 Οταν μπηκα εβγαλα το εισητηριο μου να το χτυπησω.Το εβαλα στο μηχανημα αλλα δεν ακουσα κανενα χαρακτηριστικο"Τακ".Το πιεσα αλλα τιποτα."Μηπως να παω στο αλλο?"αναρωτηθηκα."Μπααα..."σκεφτηκα βαριεστημενα.:P
Στην προτελευταια σταση λοιπον μπαινει μια ξανθια μεγαλη κυρια και ενα ψηλος,γυρω στα 30,μουσατος κυριος.
"Τι θελει να πει στον οδηγο αυτη?"αναρωτηθηκα.
Και αμεσως μετα πηρα την απαντηση."Παρακαλω τα εισητηρια σας.Οι πορτες να παραμεινουν κλειστες"ειπε η ξανθια.
Ελενχει τους πρωτους και οταν φτανει σ'εμενα της λεω με τρεμαμενη φωνη"Το εβγαλα να το χτυπησω αλλα μαλλον δεν εχει μελανι.Παντως δεν χτυπησε."
Κοιταει το εισητηριο μου που της δειχνω και λεει"Ενα προστημο 30 ευρω συναδελφε εδω στην κοπελια."
"Μα το χτυπησα!Αλλα δεν εγινε κατι..."πφφ...σπουδαιο το επιχειρημα μου.Ποιος θα με πιστεψει?:P
"Θελεις τωρα να δοκιμασουμε?"
"Θελετε?Αμα θελετε δειτε."την προκαλω εγω.
"Παρακαλω ανοιξτε το μπροστα μηχανημα."Βαζει ενα δικο της εισητηριο μεσα και δεν γινεται τιποτα.Ωραια,σκεφτηκα!
Το ξαναβαζει μετα και χτυπαει.Την εβαψα,σκεφτηκα.:P
Ειχα μεινει με μια εκφραση wtf? και δεν μπορουσα να πιστεψω αυτο που εβλεπα.
Τι επιχειρημα ειχα τωρα?:P
"Μααα..."ψελισσα αλλα αυτη με κοιταζε μ'ενα υφος.:| Ηταν πολυ bicth.:|
"Ταυτοτητα εχεις?"
"Οχι"απανταω.
"30 ευρω εχεις?"
"Οχι"ξαναλεω.
"Ωραια,παρε ενα τηλεφωνο την μαμα σου."
Την περνω και της εξηγω με τρεμαμενη φωνη πως εχει η κατασταση.
Εντωμεταξυ ειχαμε περασει την σταση που επρεπε να κατεβω και το λεοφωρειο συνεχιζε.
"Τα στοιχεια της κορης σας πειτε μου.Οχι κυρια μου αφου δεν ειναι κατω απο 12 ετων οφειλει να εχει εισητηριο...Δεν το ειχε κυρωσει ομως.Ναι ωραια καντε οτι νομιζεται.Ναι για να μην την παμε ομως στο αστυνομικο τμημα πειτε μου τα στοιχεια της."
Μετα δεν ακουσα ακριβως τι ελεγαν γιατι της ειπα πανικοβλητη οτι επρεπε να εχω κατεβει εδω και δυο στασεις.Οποτε κατεβηκαμε στην επομενη εγω αυτη,και ο αλλος ο μουσατος κυριος.
Καθισα στο παγκακι της στασης και περιμενα.:P
Ξαφνικα η ξανθια ανεβασε παρα πολυ τον τονο της φωνης της"Οπως σας μιλαω να μου μιλατε σας παρακαλω.Μην μου υψωνεται εμενα τον τονο της φωνης σας!Τι θα γινει?Ωραια για ελατε εδω να καλεσουμε την αστυνομια!"
Μου εδωσε συγχισμενη το κινητο.Ακουω απο την αλλη γραμμη εναν μπαμπα να φωναζει να του πω που ειμαι.Του εξηγησα σε ποια σταση και υστερα μου το εκλεισε.
"Συνναδελφισα μην φωναζεται.Ηρεμηστε"ειπε ο κυριος.
"Δεν μπορω συνναδελφε.Τωρα θα παρω την αστυνομια!"Περνει...Εξηγει πως εχουν τα πραγματα λεγωντας"Ελατε τωρα γιατι ο πατερας της μας απειλησε μεσω του τηλεφωνου και ειπε οτια θα γινει της Π....Ναι ελατε να τους παμε στο αστυνομικο τμημα."
Αφου το κλινει αρχιζει αυτη να φωναζει σ'εμενα. o.O
"Εγω ειχα σκοπο να στο χαρισω,αλλα με αυτη την συμπεριφορα του πατερα σου δεν γινεται τιποτα!ΛΥΠΑΜΑΙ!Λυπαμαι παρα πολυ!Δεν ειχα σκοπο να κανω κατι τετοιο!Αλλα δεν γινεται!"
Εγω κουναγα απλα το κεφαλι.:P"Ναι...μονο που αυτα μην τα λετε σ'εμενα,σ'εκεινον πειτε τα."της λεω.:P
"Εσεις εισταστε παρα πολυ ηρεμη αλλα εκεινος δεν ηταν!Συγνωμη ποσο ειστε?"
"17."απανταω.
"Μα καλα δεν ξερεις οτι πρεπει να εχεις εισητηριο?"
"Το ξερω.3 εχω μεσα στην τσαντα μου,αμα θελετε να δειτε.Απλα δεν χτυπηθηκε."
"Τι να πω!Τωρα θα ερθει η αστυνομια να δουμε!"
Εντωμεταξυ ολα αυτα τα ελεγε τσιριζοντας και εγω ως γνωστων δεν μπορω να μου φωναζουν.:|
Οποτε ηθελα να υπερασπιστω τον ευατο μου,αλλα ενας κομπος ειχε δεθει στον λαιμο μου."Δεν θα τους κανω την χαρη να κλαψω μπροστα τους.Ελα Μαρια...σκεψου κατι χαρουμενο:D!Σκεψου τους φιλους σου.Την Κων. που γελαγατε πριν λιγη ωρα μαζι.Την καθηγητριες που σπατε πλακα.Παντως σκεψου κατι αλλο!Πφφφ...μακαρι να ηταν εδω η αδερφη μου και η φιλη μου η Φ. Αρκει να μην ημουν μονη.:("αυτα σκεφτομουνα καθως περιμεναμε τον μπαμπα μου.
Και εκει που νομιζα πως θα αργουσε,εμαφανιζεται απο το πουθενα με τεραστια ταχυτητα το μικρο μας ασπρο αυτοκινητο.Απο μεσα πεταγεται ενας εξοργισμενος μπαμπας λεγοντας"Εσεις κρατατε το παιδι μου?Μα καλα κρατατε ανιληκο?*Ακολουθει βρισια*."
Αφου ειπε αυτα πηγε να ορμηξει στην ξανθια.:P
Αυτη ετρεξε γρηγορα πισω απο το παγκακι της στασης και ο κυριος ο μουσσατος μπηκε αναμεσα xD.
Αν δεν ηταν αυτος,η ξανθια τωρα δεν ξερω αν θα ηταν καλα στην υγεια της.:P
Πρωτη φορα παντως ειδα τοσο θυμωμενο τον μπαμπα μου.:P
"Εχουμε καλεσει την αστυνομια!"φωναξε αυτη.:P
"Δεν μπα να καλεσετε και την πυροσβεστικη!Καντε οτι θελετε!"απανταει ο μπαμπας μου με αγριο τονο,ενω ειναι ετοιμος να αρπαχτει με τον κυριο.:P
"Μπαμπα ηρεμησε"ψελισσα.Αλλα που να με ακουσουν στις φωνες?:P
"Ελα Μαρακι!"φωναζει,σπρωχνει τον κυριο για να ερθει κοντα μου,με τραβαει στην κυριολεξια ομως απο το μπρατσο,και με σπρωχνει με δυναμη μεσα στο αυτοκινητο.:P
Μετα απο αυτο φωναξε και αλλο στον μουσατο κυριο.Ειχαν ερθει μουρη με μουρη σαν δυο γατες που ειναι ετοιμες να ριχτουν η μια στην αλλη.Εντωμεταξυ περναγε κοσμος διπλα και κοιταγε.:P Ρεζιλι γιναμε παλι.xD
Παντως μεσα σε 5 δευτερολεπτα ο μπαμπας μου βρεθηκε διπλα μου και εβαλε μπρος το αυτοκινητο.
"Πηραμε τις πινακιδες!"τσιριζε η ξανθια.:P
Μολις εβαλε μπρος ο μπαμπας μου δεν μπορουσα να κρατηθω αλλο και ξεσπασα σε κλαμματα του στυλ"Εγω φταιω.Αν το ειχα χτυπησει στο αλλο μηχανημα δεν θα ειχε γινει τιποτα."
(Τς τς...ψυχικη οδηνη.:P)
Μετα απο λιγο ομως ηρεμησα,καθω η ωρα ειχε παει 9 παρα,οποτε πηγαμε στο φροντιστηριο να παρουμε την αδερφη μου και την φιλη μου.Οταν με ειδαν μεσα στο αυτοκινητο ξαφνιαστικαν αλλα τους εξηγησα τι ειχε γινει.:P Βεβαια γελασαν xD.Γιατι οντως απο την μια το σκηνικο ηταν τοσο μα τοσο τραγικο αλλα απο την αλλη τοσο κωμικο.:P
Οταν γυρησα σπιτι η μαμα μου με ρωτησε"Δεν πεταχτηκε κανεις μεσα απο το λεωφορειο να πει οτι πραγματι σε ειδε να προσπαθεις να το χτυπησεις?"
"Χαχ...μαμα ξερεις κανεναν που θα υπερασπιζοταν μια αγνωστη?xD"
Τωρα τι θα γινει απο εδω και περα δεν ξερω.:P
Παντως αυτο που ξερω ειναι οτι μολις ειδα τον μπαμπα μου ενιωσα ανακουφηση.Μου ειπε αργοτερα αμα μου ξανατυχει τιποτα τετοιο να περνω τον θειο μου που δουλευει στα λεωφορεια να το κανονιζει εκεινος το θεμα.:P
Οποτε εχουμε τα εξης συμπερασματα και διδαγματα
1.Αλλη φορα θα ακουω το ενστικτο μου.:P
2.Αμα δεν χτυπιεται το εισητηριο θα πηγαινω Σ'ΟΟΟΣΑ μηχανιματα και αν εχει το λεωφορειο.
3.Ο μπαμπας μου με αγαπαει πολυ μωρε!Και ειναι ειλικρινα απο τους πιο ηρεμους ανθρωπους.Φυσικα η συμπεριφορα του εκεινη την στιγμη και τα λογια του δεν ηταν τα καλυτερα αλλα δεν πειραζει.Εξαλλου ουτε αυτη η ξανθια ειχε την καλυτερη συμπεριφορα προς εμενα.:P
Μεχρι τον Σεπτεμβριο ειχα την εντυπωση πως οι "ελεγκτες" ειναι απλα μυθος γιατι δεν ειχα πετυχει ποτε κανενα,ενα χρονο που πηγαινοερχομουν με λεωφορειο στο φροντιστηριο.Ωστοσο πετυχα εναν τελη Σεπτεμβρη.:P Μετα απο το σημερινο πειστικα οτι υπαρχουν.:P
Βεβαια με ενοχλησε το γεγονος που δεν με πιστεψε πως προσπαθησα να το χτυπησω.Αλλα για πιο λογο εξαλλου να με πιστεψει?
Ουφ...τα θυμηθηκα και συγχηστηκα.:P
Ας μην χαλαω το καρμα μου.:P
Χαρουμενη σκεψη?
ΑΑΑΑΑ,σε 7 ημερες βγαινει ο Χαρι.:D <33
Ενα τραδουδακι που μου εχει κολλησει^ <3
Οταν η απουσία γίνει τρόπος ζωής
Όταν ο πόνος γίνει δρόμος διαφυγής
Όταν στα πρόσωπα του κόσμου βλέπω το προσωπό σου
Όταν το δάκρυ μου στο χάρισα και έγινε δικό σου
Όταν το εγώ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολό
Όταν ξέρω πως υπάρχω μα δεν γίνεται να ζω
Όταν μέσα μου κοιτώ βλέπω ένα απύθμενο κενό
γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ'αγαπώ.
Σε μερικα σημεια εχω γραψει απο πανω"Προσπαθεια αποτροπης γεγονοτος".Γιατι πραγματι ηταν σαν να προσπαθησα ασυναισθητα να αποτρεψω το τραγικο αυτο 20λεπτο.Αλλα παρολ'αυτα αυτο δεν ανατραπηκε.Ειναι περιεργο μερικες φορες πως τα φερνει η ζωη.Λες και ηταν γραφτο.Αλλα παρολ'αυτα αν προσπαθησω τωρα να ερμηνευσω αν πραγματι υπαρχει μοιρα ή οχι δεν θα καταληξω πουθενα.
Ξεχασα να αναφερω οτι μπροστα απο εμενα υπηρχαν και αλλοι δυο αντρες που δεν ειχαν εισητηριο αλλα επρεπε να κατεβουν.Οποτε αυτη ή θα κατεβαινε μαζι τους να παρει τα στοιχεια εκεινων,ή θα εμενε μεσα να γραψει εμενα.Προτιμησε το δευτερο.Αν αυτο τωρα δεν ειναι αδικο,τοτε τι ειναι?:P
Αυταααααα.:D
Και αλλη φορα:Χτυπαμε ολοι το εισητηριο μας!:P(αν δεν χτυπιεται παμε σ'οοοολα τα μηχανηματα του λεωφορειου.:P"
Επικρατει μια ομορφη ησυχια.<3 Ειναι η υσηχια που υπαρχει το βραδυ. Μια μαγευτικη ησυχια η οποια σε κανει να αντιστεκεσαι στο ζεστο κρεβατι.
Απλα οι ωρες το βραδυ ειναι οι πιο ομορφες.:) <3
Ολοι κοιμουνται.(ευτυχως xD)
Το δωματιο ειναι ιδιο οπως παντα.Το φωτακι στο γραφειο μου ειναι ανοιχτο.Η τηλεοραση παιζει καποια εκπομπη πιθανοτατα.Η αδερφη μου κοιμαται. Η πορτα ειναι κλειστη.Οι γονεις κοιμουνται.
Απεξω κανεις δεν ταραζει την ησυχια.
Εκτος απο το λαμπακι το δωματιο φωτιζεται και απο την οθονη του υπολογιστη.
Μονο ενα πραγμα μου χαλαει ολη αυτη την ηρεμια.:@ Ο ηχος που κανει ο υπολογιστης -.- Αλλα το παραβλεπω.:P
Αν ανοιξω τωρα το παραθυρο ειμαι σιγουρη πως θα ξεπαγιασω. Κρυωνω ευκολα.Για κανενα λογο εξαλλου δεν θελω να σηκωθω απο την καρεκλα εκτος απο το να παω για υπνο.:P
Το καλοκαιρι σηκωνομουν και για να κλεισω το παραθυρο,καθως το αφηνα μεχρι αργα ανοιχτο.Ακουγα και κουκουβαγιες.:| και νυχτεριδες.:| :P
Ωστοσο τετοιες στιγμες ειναι που αφηνω διαφορες σκεψεις να κυλησουν στο μυαλο μου. Κυριως σκεφτομαι τα μαθηματα,και την σχεση μου με καποια ατομα.^_^ Ορισμενες φορες μαλιστα νιωθω τυχερη που εχω ατομα που με αγαπουν.^_^ Ωστοσο,παντα και καποια στιγμη καποιος μου λειπει.:P xD
Δεν ειναι επικυνδινα ομορφη η ησυχια το βραδυ? Νιωθεις πως τιποτα δεν μπορει να σε πειραξει.:D Και νιωθεις πως δεν θες να πας για υπνο.Θελεις να απολαυσεις λιγο ακομα την ομορφη ηρεμια,παρολο που ξερεις οτι πρεπει να κοιμηθεις γιατι αυριο εχεις σχολειο.:P
Τωρα ξερετε πως ειναι το κλιμα γυρω μου οταν καθομαι βραδυ στον υπολογιστη.χιχ.^_^
Αυτη την στιγμη δυο πραγματα εχω στο μυαλο μου -Να πω αυριο μαθημα στην Ιστορια.:P Του το χρωσταω απο την προηγουμενη φορα που μου ειπε να πω αλλα δεν ηθελα.:P -Να κανουμε καποια εκπληξη στην Ε. που μεθαυριο εχει γενελθια.:D Μια τουρτα...ενα κατι τελοσπαντων.^_^
Τα χερια μου οπως καθε φορα που πληκρολογω ειναι παγωμενα.:P
Ωστοσο υπαρχουν στιγμες που σταματαω να πληκτρολογω. Ησυχια.<3
Χμ...πηγε 12:45.
Μαλλον πρεπει να παω να σβησω το φωτακι μου. Τα κλεισω την τηλεοραση και τον υπολογιστη. Να χωθω κατω απο τα ζεστα παπλωματακια <3 να απολαυσω λιγο ακομα την υσηχια...να διαπερασουν το μυαλο μου μερικες ακομα σκεψεις...και υστερα να κλεισω τα ματια και να κοιμηθω.
Αν ειμαι τυχερη να δω και κανενα ονειρο.:P(σημερα ειδα τον Χαρι Ποτερ παλι.:P)
Σσσσ...
Μην μιλας...
Δες απο το παραθυρο...
Τα αστερια τρεμοσβηνουν.
Τα φυλλα κουνιουνται απο ενα απαλο αερακι χωρις ομως να δημιουργουν ιδιαιτερο ηχο.
Τιποτα δεν θυμιζει το θορυβοδες απογευμα.
Ολα ειναι ακινητα δισταζοντας να χαλασουν αυτη την μεγαλοπρεπη ησυχια.
The sound now turns to silence.
Καλο μηνα.:)
Σας παραθετω και ενα κομματι που εχω κολλησει μαζι του
Παλιά φωτογραφία στην άδεια παραλία σιωπή
κοιτάζω απ'το μπαλκόνι το δρόμο που θολώνει η βροχή.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα φυλαχτά και μηνύματα τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε ξαφνικά.
Η πόλη σαν καράβι τα φώτα της ανάβει γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό
ΥΓ1:Μια συμμαθητρια μου,μου εφερε να βαλω κατω απο το μαξιλαρι κουφετα για να δω ποιον θα παντρευτω.xD ΥΓ2:Αυτη ηταν μια εντελως αυθορμητη αναρτηση στιγμης.:D
