Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Πικρό μου 2012!

Έχω καιρό να γράψω...
Καταρχάς ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ Σ'ΟΛΟΥΣ.Να έχετε υγεία και αγάπη! :) Αν και λίγο αργά,αλλά και πάλι,έχουνε περάσει μόνο 14 μέρες του καινούργιου έτους,του 2013.
Την συγκεκριμένη ανάρτηση ήθελα να την κάνω πριν από την Πρωτοχρονιά αλλά όλο δεν έβρισκα χρόνο.
Είναι ένας απολογισμός,ας πούμε μια σύνοψη από τα πράγματα που μου συνέβησαν το 2012.Είναι καθιερωμένη αυτή η ανάρτηση.Είχα κάνει παρόμοια και το 2010,και το 2011. :P

Ιανουάριος
Ξεκίνησε όμορφα.Διάβασμα είχα κλασσικά...αλλά 9 Ιανουαρίου θυμάμαι μια όμορφη βραδιά με πολύ κρασί και χορό.Πέρασε παράξενα γρήγορα.Υπήρχαν στιγμές βέβαια που και τον Ιανουάριο,έλεγα ότι δεν αντέχω άλλο.Ένιωθα πιεσμένη από το διάβασμα...Οπότε μπορεί και για 2-3 εβδομάδες το μόνο που να έβλεπα να ήτανε το σπίτι μου και το φροντ.-.-




Ήσουνα τι ήσουνα μια παξιμαδοκλέφρα
τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις σούρτα φέρτα

Ήσουνα ξυπόλυτη και γύρναγες στους δρόμους
τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις ιπποκόμους

Φεβρουάριος
Και όμορφος και άσχημος.Όμορφος γιατί βγήκα και ξέσκασα.Με τα παιδιά από το hw.Με φίλες μου από το φροντ.Κάθε Φεβρουάριο βέβαια δεν αντέχω αυτό που κάθε μέρα έχει μουντό καιρό.-.- Θυμάμαι που είχα σπαστεί φοβερά γιατί άκουγα παντού για τα νέα μέτρα και την οικονομική κρίση.Οι γονείς μου είχανε μείνει και οι δύο άνεργοι...Απάλευτη κατάσταση(και περισσότερο απάλευτη η απαισιοδοξία της μαμά μου),με την χαζοχώρα που ζούμε! :/ Θυμάμαι που έφτιαχνα συχνά ζεστό καφέ,και τοστ με μερέντα.Που έβλεπα κάθε βράδυ με την αδερφή μου Singles,και κάθε μέρα έτρωγα μανταρινάκια.:D Που είχα γράψει ένα σωρό διαγωνίσματα στο φροντ.Που ένιωθα πως ο Ιούνιος είναι υπερβολικά μακριά...Οι τσακωμοί των γονιών μου φούντοναν πολύ θυμάμαι κάποιες μέρες.Και όλο ένιωθα πως θέλω να φύγω από αυτό το σπίτι,πως θα διαβάζω αιωνίος,και πως όλα πάνε στραβά.Ένιωθα και κάπως μόνη αρκετές μέρες.Παρολ'αυτά συνέχιζα να χαμογελάω.Όπως και εκείνο το επικό βράδυ πριν από την Καθαρά Δευτέρα που είχα ρίξει πολύ γέλιο με τις φίλες μου από το φροντ.:) (Φεβρουάριο αποκτήσαμε κ την τράπουλα τίτσου μας! B) :P )


Βράδυ Σαββάτου ζω στη σκιά του
και ξενυχτάω στα λιμάνια στους σταθμούς
βράδυ Σαββάτου στην ερημιά του
σου τραγουδάω που να είσαι δεν ακούς
Άδεια η πόλη που πήγαν όλοι
κι όλοι'σαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις

Μα που να πάμε,να βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε που να πάμε?
Μα που να πάμε που τον ορίζοντα έχουν κλήσει και χτυπάνε,που να πάμε?
Μα που να πάμε αφού ακόμα είμαστε εδώ και πολεμάμε,που να πάμε?
Μα που να πάμε οι ανθρώποι γύρω δεν αντέχουν και λιγάβε,που να πάμε?


Μάρτιος
Κάτι χιονάκια θυμάμαι είχε ρίξει Μάρτιο και δεν το πίστευα.Έκανα κρύο γενικότερα,αλλά σιγά σιγά άρχισα να φτιάχνει ο καιρός και να νιώθουμε άνοιξη.Συνέχιζα εντατικά μαθήματα.Πάλι καλά που ήτανε καλοί όλοι οι καθηγητές,και την μια κοπέλα από το φροντ την συμπαθούσα πάρα πολύ! :) Toν Μάρτιο θυμάμαι επίσης ωραίες συναντήσεις με τα παιδιά από το hw,και εμένα να παζαρεύω το Χ95 να με πάει σπίτι μου.:P Θυμάμαι μια όμορφη βραδιά σε πάρτι κολλητής με χορό.Χαχχα θυμάμαι και εκείνη την ταινία τους 3 σωματοφύκες που είχαμε δει μαζί με τις φίλες μου.Τι γέλιο.Αλλά εμείς φταίγαμε που το είχανε παρακάνει και ενώ ήτανε εποχής γίνονταν εξωπραγματικά πράγματα? χαχα Και κάπως έτσι πέρασε και ο Μάρτιος.


Θα'μαι μαζί σου όπου κι αν πας
Μες τα τραγούδια που αγαπάς
θα ζω θα ζω
Πάνω από όλα εμείς κι απ'το χθες μας κανείς
Σπάσε αυτό το ρολόι που τις ώρες μας τρώει


Απρίλιος
Τι άλλο?Διάβασμα.Αλλά ήμουν αισιόδοξη.Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω.Δεν είχα άγχος.Ένιωθα πως έχω ήδη περάσει και έτσι έγραφα καλά.:P Άνοιξε και ο καιρός. Το πάσχα δεν ήτανε και κάτι το ιδιαίτερο.Χάλια είχα περάσει,με εξαίρεση τις βόλτες με τα παιδιά απο το hw,και την κολλητή! :P ;) Ειδικά την Ανάσταση...Ενώ στην αρχή όλα ήτανε καλά...μετά θυμάμαι που τσακώθηκα με την μαμά,και που είχα μιλήσει στο τηλ με όλους του συγγενείς που ήτανε Κόρινθο και ζήλευα,και κατέληξα με κλάματα.:P Τουλάχιστον εκείνη την μέρα είχα πάει με την αδερφή μου να δούμε τον Τιτανικό...!!:P Απρίλιο είχα καεί να πηγαίνουμε στο Κάψε το Σενάριο!!Πόσο τέλειο?? Όλο τον Απρίλιο λέγαμε ατάκες,και μπαίναμε στο Mega TV με την αδερφή μου και ξανά βλέπαμε τα επισόδεια.:P



Falling slowly,eyes that know me
And I can't go back
Moods that take me and erase me
And I'm painted black
You have suffered enough
And warred with yourself

It's time than you won


Μάιος
Οι συγκρούσεις των γονιών μου συνεχίζονταν,και όλο ένιωθα να πνίγομαι...και όλα αυτά λίγο πριν αρχίσουμε τις Πανελλήνιες...Θυμάμαι επίσης που Μάιο πηγαινοφέρναμε τον υπολογιστή στον τεχνικό με αποτέλεσμα να μας παίρνει λεφτά,αλλά να μην τον φτιάχνει.-.- Τα γενέλθια μας ήτανε βαρετά..διαβάζαμε.Κάπου στο Μάιο έφυγε και ο μπαμπάς μας.Επιτέλους είχε βρει δουλειά.Αλλά εκτός Αθηνών.Οι Πανελλήνιες μου φάνηκαν οκ.Δεν είχα πρόβλημα σε κανένα μάθημα,εκτός από την Βιολογία.Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου,πως η κυρία των αρχαίων μας,πέτυχε το άγνωστο κείμενο.:P Αν δεν το πετύχαινε δεν ξέρω αν θα είχα γράψει 14.3 και αν θα πετύχαινα την σχολή που ήθελα.:P Μόνο η αδερφή μου ήταν πολύ απογοητευμένη από την Φυσική και την Χημεία,το καημένο μου.:P Και έτσι πέρασε και ο Μάιος.



Sometimes everything is wrong
Well,everybody hurts sometimes
Everybody cries
And everybody hurrts sometimes


Ιούνιος
Ο υπολογιστής μου τα είχε φτύσει πια,και εγώ μόλις είχα τελειώσει τις Πανελλήνιες.Τι γκαντεμιά.:P :P Δεν πειράζει.Άρχισα να ξανά βγαίνω βόλτες με την Ειρ. και την Α. και να τρώμε παγωτά,πίτσες,ναι παίζουμαι uno.Γενικώς τα δικά μας ωραία πράγματα.Τους μάθαμε και τίτσου!:D 10 Ιουνίου,νομίζω έζησα μια από τις ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ μέρες της ζωής μου.Και έκλαιγα εκείνη την μέρα...τόσο πολύ,δεν είχα σταματημό.Γενικότερα ήτανε περίεργη η κατάσταση με την μαμά μου...Και όλο και μας έπνιγαν τα οικονομικά.Τέλη Ιουνίου βγήκαν και οι βαθμοί και χαρήκαμε γιατί είχαμε γράψει σχετικά αρκετά καλά.Και όσες φίλες μας ξανά δίνανε.;) :) Συμπληρώσαμε το μηχανογραφικό και φύγαμε ΣΚ για την όμορφη Κόρινθο με τον θείο Α.,την θεία Μ. και την ξαδέρφη!Τι όμορφα που περάσαμε,και τι γέλιο είχαμε ρίξει με την Κ.Πόσο μου είχανε λείψει η γιαγιά,ο παππούς,και το όμορφο σπιτάκι με την μεγάλη αυλή του!!



Και τι μας νοιάζει πια
αφου η νύχτα πήρε τα κουπιά
τα μάτια κλείστε
και δώστε στ'όνειρο

Ιούλιος
Ξεκίνησε με εμένα και την αδερφή μου να πηγαίνουμε διακοπές για 1 εβδομάδα στην Κόρινθο.Όμορφα ήτανε.Παίζαμε χαρτιά με τον παππού.Πηγαίναμε θάλασσα.Η γιαγιά μαγείρευε τα ωραία φαγητά της.Περπάταγα ξέγνοιαστη τα απογεύματα στην αυλή και στον κήπο του παππού.Όταν ξαφνικά η μαμά μας πήρε τηλ. από τον ψυχίατρο,ο οποίος της είχε προτείνει νοσηλεία.Και να σου πάλι τα κλάματα.Και να αναρωτιέμαι πότε στο καλό θα σταματήσει αυτή η κατρακίλα των άσχημων γεγονότων.Ένιωθα πως αυτό ήτανε η σταγόνα που ξεχείλιζε το ποτήρι.Και να σου να είμαστε μαζί με την αδερφή μου όλο τον Ιούλιο με μια βαλίτσα στο χέρι.Κόρινθος-Αθήνα-Νοσοκομείο-Κόρινθος-Αθήνα-Νοσοκομείο-Κόρινθος.Αλλά παράλληλα ο Ιούλιος ήτανε και γλυκός.Ξανά είδα μετά από καιρό την θεία Β.,τον θείο Κ. και τα ξαδερφάκια μας Δ. και Γ.Και ήτανε τόσο όμορφα.Και ξανά δεθήκαμε πάλι όλοι μαζί.Και ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουνε.Και πράγμα παράξενο αλλά μέσα στον Ιούλιο ξανά ένιωσα ευτυχισμένη.Γιατί ξανά είχα άτομα που νοιάζονταν για εμένα."Μέχρι να βγει η μαμά σας από το νοσοκομείο,εγώ θα είμαι και μαμά και γιαγιά σας!" μας είχε πει η γιαγιά.Και έτσι ένιωθα ζεστά και όμορφα κάθε μέρα με τον παππού και την γιαγια.Μαζί με τα όμορφα πειράγματα του παππού,τις όμορφες συζητήσεις τις γιαγιάς,την φατσούλα του Γ.,το κουράγιο που μας έδινε η θεία Β.,την μπλε θάλασσα,πέρασε και ο Ιούλιος.




Eίσαι ότι έψαχνα να βρω
Καθέ ελπίδα που είχα να ερωτευτώ
Δωσ'μου το χέρι σου και νιώσε τον χτύπο του σε θέλω,σ'αγαπώ
Κάνε με να ανέβω πιο ψηλά
Πλησιασέ με κρατησέ με πιο σφιχτά

If you believe in me I'll try
And give it to you right

Mamacita mamacita buena
Αύγουστος
Βγήκε η μαμά από το νοσοκομείο.Είδαμε πιο θετικά τα πράγματα.Κάναμε διακανονισμό με την τράπεζα που είχε μείνει κάτι μήνες απλήρωτο το δάνειο.Βέβαια ήτανε και σε γενικές γραμμές βαρετός μήνας.Είχανε φύγει σχεδόν όλοι.xD Οπότε σχεδόν κάθε μέρα παρέα με την όμορφη παρέα Α. και Ειρ.! :) Είχαμε και άλλο ένα ευχάριστο 3ημερο στην Κόρινθο.Τι όμορφο εκείνο το βράδυ που είχαμε λιώσει στην αυλή όλοι μαζί με παντομίμα και χαλασμένο τηλέφωνο.Στα τέλη Αυγούστου βγήκαν και οι βάσεις και που περάσαμε.Ένιωθα πολύ χαρούμενη και εγώ και η αδερφή μου!:D Επιτέλους ένιωσα πως οι κόποι μου δικαιώνονταν! ;) Μία μέρα μετά τις βάσεις πέθανε ο παππούς μου...Ανακοπή.Έτσι ξαφνικά...Δεν θα ξεχάσω την στιγμή που πήρε και μας το είχε ο μπαμπάς.Και εκείνη την στιγμή έρχονται τόσες απανωτές σκέψεις στο μυαλό σου...Πως δεν θα τον ξανάδεις...πως δεν θέλεις να το πιστέψεις...πως τον αγαπάς...πως δεν θα του ξανά μιλήσεις.Και βάζεις τα κλάματα χωρίς να το συνειδητοποιήσεις.Απαίσιο συναίσθημα...Και απαίσια και η επόμενη μέρα στην κηδεία.Ποιος να παρηγορήσει ποιον σε τέτοιες καταστάσεις?Και χαιρότανε τόσο που είχαμε περάσει...Μου λείπει.Πολύ.Σ'όλους μας.
Παππού μου σ'αγαπώ και σε θυμάμαι πάντα......



Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας?
Να μη μοιάζει με κανένα.
Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας?
Μα να μοιάζει μ'όλα όσα αγαπάς.

Σεπτέμβριος
Βαρετός...Χάλια.:P Είχα μάθει όλα τα προγράμματα της τηλεόρασης απέξω!! :P Είχα βαρεθεί τις βόλτες.Γενικά ποτέ δεν μου άρεσε ο Σεπτέμβριος.:P Δεν είχα και ακόμα υπολογιστή οπότε...βράστα! Το μόνο καλό ήτανε που είχα πάει να γραφτώ στην σχολή μου,και γνώρισα μια κοπέλα στις εγγραφές που κάνουμε παρέα μέχρι σήμερα πάρα πολύ.Και περνάνε πολύ ωραία!:) Γενικά όταν θα λείψω εκείνη παίρνω τηλ,πάμε μαζί στην σχολή,σ'εκείνη θα στείλω πιο άνετα μνμ να δω που βρίσκεται με  τ'άλλα κορίτσια.Και αγαπώ το γέλιο της.:P Είναι δυνατο! :P Στα τέλη του μήνα είχαμε και τα 40μηνα του παππού....


Όλα τ'αδέσποτα ρωτώ
μήπως σε είδαν
Που να σε βρω

Της αγάπης την ουσία
τη μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια
πράσινα γλυκά μου μάτια.

Οκτώβριος
Η αδερφή μου ξεκίνησε σχολή.Και είχε αγχωθεί τόσο πολύ.Αν θα βρει παρέες,αν θα της συμπαθήσουν.Μια χαρά παρέες θα βρεις τις έλεγα,αλλά δεν με άκουγε.Τελικά βρήκε σχεδόν αμέσως μια παρέα γύρω στα 12 άτομα(είναι και που το τμήμα τους παίρνει μόνο 46),και ήτανε ευχαριστημένη.Τους έχω γνωρίσει και εγώ,έχουμε βγει πολλές φορές και είναι όλοι τέλεια παιδιά.:D
Δεν μπορώ να το πω ότι ήμουν το ίδιο ευχαριστημένη όταν άρχισα και την δική μου σχολή.Πέρα από την κοπέλα που κάνουμε πολύ παρέα και την συμπαθώ κλ,ο Οκτώβριος πέρασε έχοντας γνωρίσει μόνο άλλη μια πολύ καλή κοπέλα.Όλοι μου φαίνονταν ακοινώνιτοι εκεί μέσα.:P Και γενικά έβρισκα ευκαιρίες να μην πολύ πηγαίνω στην σχολή.Κατ'άλλα τον Οκτώβριο μου έκανε εντύπωση που μέχρι τα τέλη σχεδόν ήμασταν με τα κοντομάνικα.:P


Και οι άνθρωποι φεύγουν
και εμείς δεν αντιδράμε
μάθαμε να ξεχν'αμε
και να μένουμε μόνοι...
Μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα....

Νοέμβριος
Όμορφος μήνα.Θυμάμαι κάτι ωρές Κυριακές που μας κάλεσε η θεία σπίτι για φαγητό.Και περνάγαμε όλη την μέρα παρέα τους.Θυμάμαι δύο όμορφα ξενύχτια με την κοριτσοπαρέα από το φροντ...Τον Νοέμβριο ας πούμε ότι χώρισαν και "επίσημα" οι γονείς μου......Τον Νοέμβριο γνώρισα και άλλα άτομα στην σχολή!Τα υπόλοιπα κορίτσια που κάνω μαζί τους παρέα και τα συμπαθώ και αυτά πολύ.Γενικότερα μου αρέσει να γνωρίζω καινούργια άτομα και να έχω μέγαλες παρέες.Τώρα στην σχολή περπατάω και όλο κάποιον χαιρετάω.Οι φίλες μου από την σχολή  με λένε πολύ κοινωνική.Παλιά δεν ήμουν έτσι.Ίσως και να είμαι,ειδικότερα αν καλοσκεφτείς κάποιος ότι έχω στην ζωή μου αρκετές διαφορετικές παρέες,και μου αρέσει αυτό!



Τους ανθρώπους της ζωής μου 
θα'θελα να τους κρατήσω...
Τα αγρίμια,τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.
Όσους άφησαν σημάδι
όσους πήρε το σκοτάδι,
τους εκείνους,τους τυχαίους
τους πολύ προσωπικούς.

Τι να σου πω?
Γι'αυτά που ήρθαν,γι'αυτά που πάνε?
Για ότι χάθηκε στα μάτια μου μπροστά?
Γι'αυτά που έφυγαν και δεν γυρνάνε?


Δεκέμβριος
Και αυτός πολύ όμορφος μήνας.Προσαρμόστηκα στην σχολή.Άρχισα να παιρνάω όμορφες στιγμές με τα κορίτσια.Και έχω γνωρίσει και ένα καλό παιδί που λιώνουμε παρέα στο τίτσου.Και γενικότερα συνέχεια γνωρίζω.:P Ήρθαν και οι όμορφες διακοπούλες.Και ενώ ήθελα να βγούμε όλες μαζί από την σχολή μια φορά παρέα,καταλήξαμε οι μισές.-.- Τουλάχιστον εγώ έκανα προσπάθεια να τις οργανώσω!:P Πήγαμε βέβαια και σινεμά στις αρχές Δεκεμβρίου! Είδα που λέτε χριστουγεννίατικες ταινίες με φίλες.Καλώς ορίσαμε την φίλη μας από την Θεσσαλονίκη με τίτσου.Έφτιαξε η μαμά μελομακάρονα,και πίτσα,και νόστιμη βασιλόπιτα!Πήρα από τους θείους και τις θείες χριστουγεννιάτικα δώρα.:D ! Έκανα βόλτα στην στολισμένη Αθήνα.Βγήκα με τα παιδιά από το hw!!Και την Πρωτοχρονιά ξεσαλώσαμε με την αδερφή μου και τους συμφοιτητές της σ'ένα κλαμπ.:P



Blue jeans,white shirt
Walked into the room you know you made my eyes burn

Say you'll remember,oh baby,say you'll remember
I will love you till the end of time

Μέσα μου σε ζούσα
να σε βρω αργούσα
κι έτσι αργούσε κι η ζωή
Τα μικρά μετρούσα
μα ήρθες εσύ

Δεν λέω....Είχε και τα καλά της αυτή η χρονιά.Αλλά αν την συγκρίνω με όοοοοολα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου ήταν η πιο άσχημη.Με τα πιο άσχημα γεγονότα.Και το πιο χάλια καλοκαίρι.Δεν λέω,και τα άσχημα σε μαθαίνουν και σε κάνουν να δεις τα πράγματα διαφορετικά...αλλά σίγουρα η χρονιά μου θα ήτανε καλύτερη χωρίς αυτά,και ας μην έβλεπα τίποτα διαφορετικά.Ναι μάλλον είναι η πρώτη χρονιά που σίγουρα δεν θα χαρακτήριζα την ζωή μου μονότονη και μες την ρουτίνα.Όπως παλιότερα έλεγα δεν συνέβει και τίποτα το συνταρακτικό.Αλλά τώρα θα προτιμούσα χίλιες φορές η χρονιά του 2012 να ήτανε μονότονη.Που δυστηχώς δεν ήτανε....

Εύχομαι το 2013 να είναι γεμάτο υγεία πάνω απ'όλα και ΑΓΑΠΗ.:)
Φιλιά πολλά σ'όλους! :)

ΥΓ:Ναι όλες οι φωτό είναι τραβηγμένες by me.:P :P