Ξέρετε?
Νομίζω πως η ζωή τα τελευταία δυο χρόνια δεν μου έχει φερθεί λιγάκι άσχημα.Εντάξει με μερικές εξαιρέσεις φυσικά.
Ξέρετε γιατί?
Γιατί μου πήρε ότι αγαπούσα.
.jpg)
Πρώτα μου πήρε την οικογενειά μου.Γιατί οι γονείς μου χώρισαν φυσικά.Και ο μπαμπάς μου τώρα μένει μακριά.Και τον βλέπω το πολύ 1-2 φορές το μήνα για κανένα δύωρο.
Αργότερα,ξανά έδωσα Πανελλήνιες.Ξέρετε πόσο ψυχοθφόρο ήτανε το να κάτσω κάτω με υπομονή και να ξανά διαβάσω?Πόσο δύσκολο ήτανε,με το να έχω στο διπλανό δωμάτιο τους γονείς μου να τσακώνονται και να φωνάζουν?Πόση υπομονή έκανα?Έλεγα δεν το ξανά κάνω αυτό με τις Πανελλήνιες.Και όμως το έκανα,για να περάσω στην Αθήνα σε κάτι που μου αρέσει,να μην επιβαρύνω του γονείς μου με έξοδα,και να είμαι κοντά στις φίλες μου.(Ναι αυτό το είναι το μόνο σημείο στο οποίο μπορείτε να πείτε μπράβο!)
Μετά η μαμά μου αρρώστησε.Και εγώ με την αδερφή μου,αναλάβαμε την φροντίδα της,τα πήγαινε-έλα στο νοσοκομείο.Και γενικά πιστέψτε με,είναι δύσκολο,είναι ΠΑΡΑ πολύ δύσκολο να αντιμετωπίζεις άτομο με ψυχιατρικό πρόβλημα.
Στην συνέχεια,πήρε τον παππού μου.Πέθανε ξαφνικά.Που του είχα πάαααρα πολύ αδυναμία.Και τον αγαπούσααα πάααααρα πολύ.Και έλεγα αφού χώρισαν οι γονείς μου,τουλάχιστον έχω ακόμα την γιαγιά και τον παππού.Αμ δε,που θα σε αφήσει η ζωή η άτιμη να χαρείς.
Και τώρα μαντέψτε,μου παίρνει το σπίτι μου.Για την ακρίβεια σ'αυτό συνέλαβαν οι γονείς μου,και το χαζοδάνειο που πήρανε το 2009.Και βάλανε υποθήκη το σπίτι.Για να μην γίνει κανένα μπέρδεμα,δεν μας το παίρνει η τράπεζα.Οι γονείς μου αποφάσισαν απλά να το πουλήσουνε.Τώρα λένε και καλά δεν μπορούμε να το πληρώνουμε πια.Και να σας πω ότι θέλουνε να με πάνε σ'ένα πιο καλο?Ένα πιο μικρό θα είναι.Πιο μακριά.Κάπου που δεν θα μου αρέσει.Και το πονάω αυτό το σπίτι,γιατί εμείς το φτιάξαμε.Και πάντα αγαπούσα το όμορφο,φωτεινό και μεγάλο δωματιό μου.Εσείς αν είχατε ένα σπίτι 9 χρόνια,που το χτίσατε εσείς,σε μια πολύ καλή περιοχή,με 106τμ,και φεύγατε για να πάτε αλλού,σ'ενα ίσως λίγο πιο παλιό με 75τμ μέτρα,και μακριά από τους φίλους σας(που το σπίτι σας έχει γίνει δικό τους,και το δικό τους δικό σας),δεν θα στεναχωριόσασταν?
Τέλος,βάλτε και τα οικονομικά προβλήματα.Που από πέρυσι βγαίνουμε πάρα πολύ δύσκολα...
Τέλος,βάλτε και τα οικονομικά προβλήματα.Που από πέρυσι βγαίνουμε πάρα πολύ δύσκολα...
Εσείς μετά στην θέση μου,πόσο καλά θα αισθανόσασθαν με το πως σας έχει φερθεί η ζωή?
Το μόνο καλό και όμορφο,είναι το πανεπιστημιό μου,οι φίλοι μου,και οι κοντινότεροι και καλοί μου συγγενοίς.Αυτά έχω πια.
Αυτά από μια αιπαισιόδοξη,και καθόλου χαρούμενη Fleur που απλά θέλει να σπρώξει τον χρόνο ή πολύυυυ μπροστά ή πολυυυυ πίσω.
Μ` απέλυσαν απ` τη δουλειά
Με χώρισε η γυναίκα μου
Έχασα στο Κίνο δανεικά και πώς τα δίνω
Το νοίκι ρέει, χρέη
Η ζωή μου παραπαίει
Αμέτρητοι λογαριασμοί και λάθος υπολογισμοί
Και σαν να μην φτάναν όλα αυτά
Στην Αττική το απόγευμα
Για πυροσβεστήρα πήρα κλήση 80 €
Και μες την γκαντεμιά μου
Μες τον πανικό πηγαίνω
Βάζω τα καλά μου παίρνω ό,τι έχω βγαίνω και
Χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω
Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ
Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω
Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά
Χτυπάει το άγχος απ τη μια
Από την άλλη η καρδιά
Βραδυκαρδία παίρνω χάπια για την αϋπνία
Σαν ταινία βγάζει πιστόλι η εφορία
Σηκώνω τα χέρια φωνάζω για φόνο
Της λέω θέλω χρόνο αφού χρόνια πληρώνω
Και σαν να μην φτάναν όλα αυτά
Στην Αττική το απόγευμα
Για πυροσβεστήρα πήρα κλήση 80 €
Και μες την γκαντεμιά μου
Μες τον πανικό πηγαίνω
Βάζω τα καλά μου
Παίρνω ό,τι έχω βγαίνω και
Χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω
Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ
Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω
Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά
Και χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω
Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ
Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω
Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά
