Μετακόμιση-Αίγινα!

Γεια σας!!
Λοιπόν όπως σας είχα πει θα μετακόμιζα.Όχι ότι πήγα και κάπου πολύ μακριά από εκεί που έμενα αλλά δίπλα δεν το λες.:P
Καλά και όμορφα είναι εδώ.Η μετακόμιση έγινε στη 1 Ιουλίου.Αρχίσαμε να φορτώνουμε 4 το μεσημέρι στο φορτηγό,και ξεφόρωσαν στο καινούργιο σπίτι 2 το βράδυ.
Σήμερα όμως γράφω εδώ για να σας πω τι μου λείπει από την παλιά μου γειτονιά.;) Για να νοσταλγήσω λιγάκι όπως είναι φυσικό...για να τα έχω κάπου γραμμένα και να μην τα ξεχάσω ποτέ.

Μου λείπει αρχικά η γειτονιά μου.
Μου λείπει να ανοίξω το παράθυρο του σαλονιού και να δω απέναντι την Πεντέλη.Ωραία θέα είχαμε...
Μου λείπει να ανοίξω το παράθυρο του δωματίου μου,και να δω από μακριά την μικρή πλαγιά του Υμμητού.Και το σπίτι της φίλης μου της Ε.Και τον Πλάτωνα.Και εκείνο το άδειο οικόπεδο αριστερά και μπροστά μας.
Μου λείπει να μπαίνει τόσο άπλετος ήλιος στο δωματιό μου.
Και μου λείπε ακόμα το θρανίο μου να είναι απέναντι από το κρεβάτι μου κ κολλητά με το κομοδίνο μου.
Μου λείπει η μεγάααααλη ντουλάπα μας,κ η ειδική θέση που είχαμε φτιάξει για την τηλεόραση.
Μου λείπει να φέρω κ να φάω στο θρανίο μου ώστε έτσι να βλέπω τηλεόραση.
Μου λείπουν οι δύο όμορφες γούρνες από το παλιό μας μπάνιο.
Μου λείπει και η μεγάλη μας μπανιέρα.
Μου λείπει η πανέμορφη κουζίνα μας,και ο κρυφός φωτισμός που είχε.Και η εντιχισμένη κουζίνα του,το πληντήριο πιάτων του,και το ψυγείο του.

Μου λείπει να είμαι 1 λεπτό από το σπίτι της Ε.,2 από της Ειρ. και 6-7 από της Α.
Μου λείπει ο Σύλλογος με τα παγκάκια του που λιώνουμε το καλοκαίρι.
Μου λείπει να βλέπω το Γυμνάσιο και το Λύκειο,στα οποία πέρασα εκεί 6 χρόνια.
Μου λείπε να πάω να πάρω το Α5.Ααααχ αγαπημένο Α5.Καλύτερο λεοφωρείο δεν υπάρχει.Κάθε 10 λεπτά πέρναγε!Και το βράδυ με είχε σώσει τόσσες φορές που τελειώνε στις 12.
Μου λείπει το Μίνι Μάρκετ του Κυρ-Αντώνη δίπλα μας.Και οι γιοί του που δούλευαν εκεί.Και να πάω να τους ζητήσω δυο εισητήρια των 0.70,ή ένα στινβενσαντ κόκκινο(για την μαμά φυσικά),ή μία κάρτα κοσμοτέ των 10 ευρω.
Μου λείπει το lild του Γέρακα,και τα Σαββατιάτικα ψώνια εκεί πέρα.
Μου λείπει κ η πλατεία του Γέρακα.

Μου λείπει να βλέπω κόσμο,και να τους ξέρω όλους.Άραγε θα ξανά δω την γλυκιά κυρία Μήνα στην γωνία ξανά?
Μου λείπει ακόμα και η ιδέα της μονοκατοικίας.
Μου λείπει να βγω και στον προαστιακό της Παλλήνης.
Μου λείπει να περπατήσω από εκείνο το μικρό στενό δρομάκι για να κόψω δρόμο ώστε να φτάσω σπίτι.
Μου λείπει να πετάξω το κουκλάκι μου,ώστε να στοχεύσω το φως του δωματίου μου,που ήτανε μακριά όταν ξάπλωνα.
Μου λείπει αυτή η υπέροχη μυρωδιά από τσουρέκια που μύριζε όλο το Φούρεσι.(βλέπετε υπήρχε κοντά μικρό αρτοπιοίο τσουρεκιών!)
Μου λείπει να πάμε πίτα στο μικρό εκλησσάκι του Αγιου-Φανούριου.Απένταντι από την όμορφη πλατεία που έκανα ποδήλατο στην 6η δημοτικού.
Μου λείπει το πως ποτέ δεν χάθηκα στους δρόμους της γειτονιάς μου.
Μου λείπει και η Παναγίτσα,που την έβλεπα καθημερινά.
Μου λείπει να ανέβουμε και στον μικρό λόφο στην γειτονιά και να βγάλουμε φωτογραφίες με το όμορφο πράσινό του.

Μου λείπε να πάμε να βρούμε και εκείνο το μεγάλο δέντρο κοντά στην κάτω πλατεία και να φάμε όμορφα και γλυκά μούρα.
Μου λείπει να περάσω και από το φροντηστήριο των αγγλικών που δουλεύει τόσα χρόνια η αγαπημένη μου κυρία Ν. και να με κάνει μια σφιχτή αγκαλιά.
Μου λείπει η σιγουριά της γειτονιάς μου,η ασφαλειά της.
Μου λείπει και η ξαδερφούλα μου,που έμενε από κάτω μας.Είναι τσακωμένοι οι γονείς της,καιρό με την μαμά μου,αλλά την εβλεπα που και που όταν την πετύχαινα.Τώρα άραγε πότε θα την ξανά δω?
Μου λείπει να περπατήσω στην Μαραθώνος και την Σπατών.
Μου λείπει ο ήχος από το κουδούνι του Πλάτωνα,και ο ήχος απο τα μικρά που πήγαιναν στον Βρεφονιπιακό.
Μου λείπει και το σουβλατζίδικο που τρώγαμε εκεί με την Ειρ. και την Α.

Γενικότερα όπως μπορείτε να καταλάβετε μου λείπουν τα πάντα!Φυσικό δεν είναι?
Το ξεπερνάω βέβαια αλλά θέλει καιρό ακόμα.

Τα καλά του καινούργιου σπιτιού:Καταρχάς έφυγε το δάνειο που είχαμε.Αυτό το σπίτι,είναι δικό μας.ΔΙΚΟ ΜΑΣ.Το λες και το ευχαριστιέται το στόμα σου.Δεν έχει υποθήκη σε τράπεζα όπως το προηγούμενο.Δεν θα χρειάζεται να πληρώνουμε κάθε μήνα 180 ευρώ και να ξεχρεώσουμε σε 20 χρόνια!
Το δωματιό μας είναι εξίσου μεγάλο με το προηγούμενο.Έχουμε βάλει ακριβώς ίδια τα έπιπλα(το έχουμε βάψει κ ίδιο χρώμα!),με την διαφορά ότι το θρανίο μου πήγε σ'άλλο τοίχο,γιατί εκεί που ήτανε τοίχος στο παλιό σπίτι τώρα είναι ντουλάπα,και εκεί που ήτανε ντουλάπα τώρα είναι τοίχος.
Το σαλόνι αν και μικρότερο,και χωρίς τζάκι,εμένα μου φαίνεται πιο γλυκούλικο.
Το υπνοδωμάτιο της μαμάς είναι πιο μεγάλο!
Υπάρχουν κοντά μας πιο πολλά μαγαζιά.Φαρμακεία,κρεπερί,σουπερ μάρκετ,σουβλατζίδικα,καφετέρεια και άλλα μαγαζάκια,όλα το πολύ 7 λεπτά με τα πόδια!
Είναι ωραίο να έχει μια πολύ καλή γειτόνισσα στο διπλανό διαμέρισμα όπως η κυρία Πηγή!
Η κουζίνα είναι εξίσου μεγάλη με την προηγούμενη!
Το μπαλκόνι αν και μικρότερο,γλυκούλικο!
Είναι σχετικά σπίτι του 2000,οπότε είναι σε πολύ καλή κατάσταση.Και το παλίο μας ήτανε του 2004.

Τα αρνητικά αυτού του σπιτιού:Επιθυμώ κάποτε μια ανακαίνηση της κουζίνας,γιατί δεν με ξετρελαίνουν τα ντουλάπια και μου άρεσε τρελά ο κρυφός φωτισμός της προηγούμενης κουζίνας μας.
Το προηγούμενο δωματιό μας,είχε ένα μεγάλο μπαλκόνι,ενώ σ'αυτό το δωμάτιο βγαίνεις σ'ενα ημιπαίθριο.Όχι ότι υπάρχει κ τεράστια διαφορά απλά είχα συνηθίσει το μπαλκόνι.Επίσης δεν μπαίνει ο ήλιος μέσα.Φωτεινότατο είναι.Απλά εμένα μου αρέσει και ο ήλιος να μπαίνει μέσα μέσα στο δωμάτιο.
Δεν μπορώ να συνηθίσω την αισθητά μικρότερη μπανιέρα αυτού του μπάνιου.
Μερικές φορές όταν περπατάω μου φαίνεται τόσο κοντα ο Υμμητός που νομίζω ότι μένω σε κανένα κουτσοχώρι.
Δεν γνωρίζω κανέναν στην γειτονιά.Ούτε ξέρω και αν θα μάθω ποτέ.Νιώθω ακόμα ξένη μέσα στους ξένους.
Περνάνε 2 λεοφωρεία,και όχι 3 όπως πριν που περίμενα.Και πριν ήμουν τέταρτο μακριά από το μετρό,άντε με κίνηση 20 λεπτά.Τώρα είμαι 20 με 25 λεπτά με το λεοφωρείο,και με κίνηση μπορεί και 30.:/ (Δεν θα πάρω ένα δίπλωμα οδήγησης? Που θα μου πάει!)
Μου φαίνεται παράξενο που απέναντι βλεπω μια μικρή πολυκατοικία.Γενικά εδώ στην Παιανία βλέπεις κ πολυκατικοίες.Ενώ στην παλιά γειτονιά μας έβλεπες ΜΟΝΟ μονοκατικοίες.
Έχει νομίζω περισσότερα καγκούρια εδώ γύρω...-.-
Αυτάαααα.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Θα συνηθίσω και εδώ είμαι σίγουρη.Απλά πάντα μισούσα της περιόδους προσαρμογής κάπου ή σε κάτι ή για κάτι.Το λέω και το ζωδιό μου.Ταύρος:Δεν του αρέσουν οι αλλαγές.:P
Μου εύχομαι να το γεμίσω αναμνήσεις και κάποτε να το αγαπώ,όπως αγαπήσα το παλιό σπίτι στο Χαλάνδρι και το παλιό σπίτι στο Φούρεσι.:)

~~~~~~~~~~~~~~~~~
Και τώρα ήθελα να πω λίγα για τις διακοπές που κάναμε στην Αίγινα.:D
Είχα να πάω κάπου από το '11.Οπότε ήμουν πολύ χαρούμενη.
Πήγα μαζί με τους φίλους της αδερφής μου από την σχολή της.:P

Νομίζω πως ήτανε οι καλύτερες διακοπές των τελευταίων χρόνων που έχω κάνει!:D Είμασταν αρχικά 11 άτομα.
Ειδικά η 1η μέρα υπέροχη.
Φτάσαμε στο νησί κατά της 11 παρά.

Υποτίθεται ότι η Κ. θα μας πήγαινε σπίτι από ένα δρομάκι που ήξερε.Αμ δε.Είχαμε βρεθεί σε κάτι κατσάβραχα και από κάτω είχαμε θάλασσα.Με ντάλα τον ήλιο,δεν θέλαμε να γυρήσουμε πίσω.Έτσι η Μ. σκαρφάλωσε στον κήπο ενός παραθαλάσσιου σπιτιού,και βγήκε στον δρόμο από την μπροστινή καγκελόπορτα.Ακολουθήσαμε όλοι το παραδειγμά της,με εμένα να σκέφτομαι και να γελάω"Θέε μου έτσι και βγει ο άνθρωπος που μένει εδώ και δει 11 αγνώστους στον κήπο του την βάψαμε.:P"Ευτυχώς περάσαμε επιτυχώς από εκεί!

Με το που είδαμε το σπίτι της Κιμ,ξετρελαθήκαμε όλοι.Είχε τεράστιο κήπο.Δεν ήτανε βέβαια φτιαγμένος αλλά ήτανε όμορφος.Είχε και ένα δρομάκι που οδηγούσε σ'ένα δεντρόσπιτο,σ'ενα πέτρινο παγκάκι με τραπέζι,και σ'ένα πηγάδι.Ειχε 2 υπέροχες βεράντες τεράστιες.Ήτανε επίσης άσπρο με ξύλινα παραθυρα.
Εμείς μέναμε στο υμιπόγειο.Είχε 4 υπνοδωμάτια,2 μπάνια,ένα σαλόνι και μια κουζίνα.Ειδικά το τραπέζι για να τρώμε στο σαλόνι ήτανε τόσο μεγάλο και μακρύ ώστρε να χωράει και τους 11.
Η γιαγιά της Κ. ήτανε υπέροχη.Μας είχε πάρει γάλατα,καφέ,είχε φτιάξει κέικ,και το μεσημέρι μας είχε ταλιατέλες με κρέας και μπόλικο τυρί!

Η θάλασσα ήτανε πολύ όμορφη και πενταθάκαρη.Μόνο η καημένη η Μ. δν μπορούσε να κάνει μπάνιο γιατί είχε πάθει μια αλλεργία και δεν έκανε να βουτήξει στην θάλασσα.

Στο μεσημεριανό τραπέζι για κάποιο λόγο μας είχε πιάσει νευρικό.Γελάγαμε,και γελάγαμε.:P
Αργότερα πήγαμε να κάνουμε μπάνιο στο λάστιχο.Εντάξει έγινε χαμός.:P Πιτσιλιόμασταν,είχαμε γεμίσει όλοι σαπουνάδες.Πολύ πλάκα.:P

Προσπαθήσαμε να κοιμηθούμε λίγο το απόγευμα μιας και είχαμε ξυπνήσει 6 το πρωί αλλά δεν τα καταφέραμε.Είχαμε μαζευτεί όλοι σ'ένα δωμάτιο,και είχαμε κάτσει όλοι πάνω σ'ενα σχετικά μικρό διπλό κρεβάτι.:P Πολύ γέλιο και εκεί.
Και ακολουθεί η επική ατάκα της Ι. όταν αποφασίσαμε να πάμε σ'άλλο υπνοδωμάτιο και να κοιμηθούμε.
"Εντάξει τώρα ας κοιμηθούμε."Κοιτάει την κουρτίνα πάνω απ'το κεφάλι της."Αυτή η κουρτίνα είναι κεντιμένη στο χέρι?" χαχχαχα
Αργότερα το απόγευμα και ενώ είμασταν στην βεράντα βλέποντας το ηλιοβασίλεμα είπαμε να δούμε τι θα κάνουμε το βράδυ.Αποφασίσαμε να μην βγούμε γιατί ήμασταν όλοι κουρασμένοι,καθώς δεν τα καταφέραμε το μεσημέρι να κοιμηθούμε.Πήγαμε απλά μέχρι το λιμανάκι της Σουβάλας με κρασιά και ξαπλώσαμε στην παραλία περίπου μέχρι την 1.(Πριν φύγουμε η γιαγιά της Κ. μας είχε φέρει να φάμε λουκάνικα!)
Στον γυρισμό(περίπου 20 λεπτά με τα πόδια) η αδερφή μου και η Κ. τραγούδαν ένα δικό τους τραγούδι."Αγαπάμε το Ρούμι δεν είναι νεροζούμιιιιιι!!" Ενω εγώ με την Ι.-τζουτζουκάκι θάβαμε τον Α. που χαίδευε τα μαλλιά της Σ.,ενώ νομίζαμε ότι την πέφτει σ'άλλη.:P Ρίξαμε και ένα γέλιο όταν μας πετάχτηκε ένας σκύλος και γάβγιζε,καθώς εμείς ουρλιάξαμε λίγο αλλά η Κιμ έκανε ένα συνεχόμενο δυνατό"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" χαχααχ.

Εγω,η αδερφή μου και η Σ. πήραμε το ένα υπνοδωμάτιο με το διπλό κρεβάτι.
Το Κιμαρ(Η Κ. και η Μ. δηλαδή :P ) σ'ενα άλλο μαζί.
Ο Φ. στο άλλο μόνος του,σ'ένα μονό.
Η Μ( ή Μαμούνι),ή Δ(ή λάμα) και η Ε.(ή Γιουτζιν) στο δωματιο με το διπλό κρεβάτι που είχαμε μαζευτεί το μεσημέρι.
Η Ι.-τζουτζουκάκι στο σαλόνι.Αν και χώραγε και μαζί με το ΚιΜαρ.Και ο Α. και αυτός στο σαλόνι.(Αν και θα μπορούσε να κοιμηθεί και στρωματζάδα στο ίδιο δωμάτιο με τον Φ.) :P

Την επόμενη ξυπνήσαμε κατά την 1-2 και πήγαμε θάλασσα.Στο πρωινό η γιαγιά της Κιμ μας είχε σπιτική μαρμελάδα.Απλα τρωγαμε μπισκότα με μαρμελάδα,και τρώγαμε,και τρώγαμε...Το μεσημέρι η γιαγιά της μας είχε φτιάξει κοτόπουλο με πατάτες.Και αργότερα ξεθάψαμε ένα παγωτό στο οποίο ριχτήκαμε όλοι από πάνω του με κουταλάκια.Επίσης το μεσημέρι το Μαμούνι,το τζουτζουκάκι και η Γουτζιν μας είπανε ότι ακούσανε την γιαγιά να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει ότι θα αφήσει την κληρονομία σε μια ρωσίδα οικονόμο.Και κάτι για μια Καίτη.Φυσικά εμείς το πήραμε και το καναμε σενάριο επιστιμονικής φαντασίας βάζοντας σκοπό των διακοπών μας να εντοπίσουμε την ρωσίδα οικονόμο και την περιβόητη Καίτη.
Ήτανε τόσο όμορφα που μετά το μπάνιο μας και το μεσημεριανό φαγητό φτιάχναμε έναν καφέ και απολαμβάναμε την θέα.

Το βραδάκι καλέσαμε ταξί,και πήγαμε στην πόλη.Αρχικά τριγυρήσαμε στα σοκάκια.Μετά φάγαμε σουβλάκι.Και μετά χαζέψαμε στο λιμάνι.Εκεί βγάλαμε κάτι χαζοχαρούμενες φωτογραφίες.Δε το ΚιΜαρ ανέβηκε σε μια βάρκα.Ο Φ.,το Γιουτζιν,η αδερφή μου,και το Μαμούνι σχεδίαζαν πως να πάρουνε τα σουβλάκια από κάποιους περαστικούς στο λιμάνι.("Ακούστε το σχέδιο.Καταρχας είναι χρυσιαγίτες ή κανονικοί?" "Γιατί πρέπει να είναι ένα από τα δύο?" χαχαχ γέλια εκεί.)Ο Φ. να προσπαθεί να κάτσει πάνω στην Ε. η οποία καθότανε πάνω σ'ένα παγκάκι με μόνο ένα ξύλο και να φωνάζει"Είναι μόνο ένα.ΜΟΝΟ ΕΝΑ!" χαχαχα
Μετά από αυτό το ευχάριστο διάλλειμα χαζομάρας,πήγαμε σ'ένα μικρό πέτρινο κλαμπάκι που ζήτημα να ήτανε 30 τμ.Μας κέρασαν και σφινάκια,καθώς 11 άτομα μπήκαμε,και το γεμίσαμε όλο.Έπαιξε και πολλά τραγούδια από '80ς.Χορέψαμε και γελάσαμε.Κάποιος με ρώτησε και αν είμαστε γκρουπ.χαχχαΚαι του είπα απλά παρέα που ήρθανε για διακοπές.

Γυρήσαμε σπίτι κατά της 6-7 και πέσαμε για ύπνο.Το ίδιο πρωινό κατά της 10-11,το Μαμούνι μας εγκατέλειψε.Πήρε το καράβι και γύρησε Πειραιά,καθώς δεν ήτανε σε πολύ μουντ διακοπών επειδή την πόναγαν τα σπυράκια που είχε βγάλει από την αλεργία.
Η ευχάριστη έκπληξη όταν ξυπνήσαμε ήτανε που είχε αφήσει ένα σημείωσα σε χαρτί τουαλέτας,γραμμένο με μολύβι ματιών που έγραφε"Μπαι φοοντ.Φιλάκια ρουφηχτά σ'όλους.( όχι σχεδόν!)Μαμούνι!"

Την 3η μέρα αφού φάγαμε πάλι μέχρι του σκασμού πρωινό πήγαμε για μπάνιο.Αλλά είχε αρκετό κύμα και είχε βγάλει βρωμιές οπότε δεν βούτηξε κανείς πέρα από εμένα και τον Φ.Οι υπόλοιποι παίζανε κάτω από μια σκιά δέντρου είτε ρακέτες,είτε τίτσου,είτε χαρτιά είτε τάβλι πίνοντας καφέ.;)

Το μεσημέρι η γιαγιά της Κιμ μας είχε τσουτζουκάκια με ρύζι!Ειδικά το ρύζι ήτανε σε μια τεράστια γαβάθα.Είχαμε σκάσει και επέμενε να το φάμε όλοι.:P Δοκιμάσαμε και μαζί και γιαούρτι που επέμενε το λάμα,και τελικά ταίριαζε!:P Μετά το φαί,η Γιουτζίν στήθηκε στην κεφαλή του τραπεζιού και μελετούσαμε ένα κινέζικο ημερολόγιο που υπήρχε πίσω της,πιστεύοντας όλοι μας ότι έχει κάποια σχέση με την ρωσίδα οικονόμο,την Καίτη,και την κληρονομια!:P

Προς το απόγευμα ενώ βγήκα από το μπάνιο,τους άκουσα όλους να ουρλιάζουν στην αυλή.:P
Πήγα να δω και παίζανε μήλα.xD
Μπήκα και εγώ χαρούμενη στον κύκλο,ενώ απέξω ήτανε το λάμα και η Σ.Ξαφνικά εκεί που χαζοχαιρόμασταν όλοι,η Δ.(το λάμα),έπεσε κάτω πιάνοντας το χέρι της.Πόναγε πάρα πολυ και δεν μπορούσε να ηρεμίσει καθόλου.Υποθέσαμε ότι μάλλον της βγήκε ο ώμος.Έτσι ο Φ. μαζί με την Κιμ,και φυσικά τον παππού και την γιαγιά της Κιμ πήγανε την Δ. στο κέντρο υγείας.

Oι υπόλοιποι που μείναμε σπίτι καθίσαμε ήρεμοι,όταν μας ήρθε η ιδέα να ανάψουμε τα φώτα της αυλής.Αρχίσαμε να ψάχνουμε παντού,ενώ παράλληλα εγώ και η Γιουτζίν λέγαμε ότι η Καίτη ευθύνεται για τον τραυματισμό της Δ.Ήθελε να μας ξεπαστρέψει όλους,καθώς και την ρωσίδα οικονόμο για να πάρει το όμορφο μεγάλο σπίτι.Έτσι καθε αποθήκη που ανοίγαμε κοιτάγαμε προσεκτικά μήπως έχει κρύψει η Καίτη κανένα πτώμα.:P Μπήκαμε μέσα,και ανεβήκαμε την ξύλινη σκάλα.Βρήκαμε την ντουλάπα της γιαγιάς ανοιγμένη με πεταμένα πράγματα μέσα και το θεωρήσαμε ύποπτο.Ψάξαμε έναν τηλεφωνικό κατάλογο να δούμε αν έχει το όνομα της Καίτης μέσα,αλλά τζίφος.Μετά μαζευτίκαμε όλοι στην μεγάλη βεράντα με την θέα.Μιλάγαμε και λέγαμε διάφορα(ενώ παράλληλα όταν πέρναγε αεροπλάνο,ή όταν ακούγαμε περίεργούς ήχους λέγαμε πως μας παρακολουθεί η Καίτη :P ).

Όταν βράδιασε επέστρεψαν οι υπόλοιποι με την Δ.Δεν ξέρανε ακριβώς τι έπαθε,αλλά της έκαναν μια ένεση για να φύγει ο πόνος.Την επόμενη το πρωί στις 7 θα την πήγαινε ο Φ. μέχρι Πειραιά όπου από εκεί θα την έπερναν οι γονείς της.Την βάλαμε να ξαπλώσει και να κοιμηθεί.Δίπλα της βάλαμε και ένα αρκούδι-πάπια κάνοντας πως είναι το Μαμούνι,για να της κρατάει παρέα.
Όλοι μαζί βγήκαμε στην αυλή.Καθίσαμε και ας ήτανε σκοτεινά.Η Κιμ εντωμεταξύ μας είπε ότι Καίτη λένε την γειτόνισσα και φρικάραμε όλοι.:P :P

Η γιαγιά της Κιμ,μας έβγαλε να μας γλυκάνει παγωτό.Μπανάνα,σοκολάτα,φιστίκι!Γέμισε μόνη της 9 μπολ και μας τα μοίρασε.Παράλληλα χτύπησε το κινητό το Φ.Κάποιος ρώτησε"Ποιος είναι?" Και εγώ απάντησα"Θα έλεγα τώρά αλλά..."Και όλοι μαζί σκάσαμε στα γέλια ενώ η γιαγιά της Κιμ αναρωτιότανε γιατί γελάνε.Φυσικά σ'όλους πήγε το μυαλό στην Καίτη,αλλά τι να λέγαμε στην γιαγιά της?Ξέρετε κάνουμε σαν 5χρονοι πράκτορες και θεωρούμε ύποπτοι την γειτονισσά σας?:P

Mετά από αυτό,αποφασίσαμε να κάτσουμε στην αυλή και να παίξουμε ψυχολόγο.Κάποιος ήτανε ο ψυχολόγος ενώ οι υπόλοιποι,όταν μας ρώταγε κάτι απαντάγαμε σαν να είμαστε ο αριστερός μας.Είχαμε λιώσει στα γέλια.
Επικότερες ατάκες.Όταν η αδερφή μου είχε δίπλα της την Ι. και της είχε τεθεί ερώτηση για τις παρατάξεις."Έχω μια αδυναμία στην Πασπ..." Είπαμε ψυχολόγο και αλλάξαμε θέσεις,δίπλα της βρέθηκε η Κιμ."Αλλά έχω και μια αδυναμία στα Αναχ,εαακ και τέτοια."αχχα Διχασμένη προσωπικότητα.
Όταν μιλάγαμε με τα γράμματα της αλφαβίτου και είχε τεθεί ερώτηση στο Φ. αν θα περάσει κανένα μάθημα.Είχε το Ι.
"ΙΙΙΙΙΙΙ,άστα."χαχχαχα
Και όταν έκανε και τον δεινόσαυρο και τον ρωτησε ο Α. αν ασχολείται με τον υπολογιστή."Όχι βέβαια...Στην εποχή μας τέτοια,όχι."
Όπως επίσης και η φαινή ιδέα του Α. να κάνουμε τους πλανήτες."Ναι καλά Α.,και θα σε ρωτήσει τι εκανες εχθές,και θα πεις γύρναγα και γύρναγα,και αύριο θα γυρνάω"χαχχαχ.
Mετά παίξαμε και ένα παιχνίδι που λεγότανε πινγκ πονγκ,και μετά ένα άλλο που σε ρωτάνε"Με τι μπαίνεις στο κλαμπ?" και πρέπει να πεις με κάτι,που να αρχίζει με το αρχικό του ονοματός σου.Πχ εγω θα έμπαινα με Μανταρία.Ο Α. μέχρι και την επόμενη μέρα δεν το είχε πάρει χαμπάρι ενώ όλοι το είχαμε βρει.:P
Ύστερα κάναμε ένα διαλειματάκι για να φάμε κάτι.Οι μισοί ρίχτηκαν στο καρπούζι και οι άλλοι μισοί στην μεράντα.(η μερέντα το επόμενο πρωί δεν υπήρχε ενώ την είχαμε πάρει την ίδια μέρα χαχ.:P ).

Σε κάποια φάση έτσι όπως γελάγαμε ακούσαμε την γειτόνισσα Καίτη να φωνάζει"Πιομένα είστε?Δεν βλέπετε την ώρα?Από της 10 μέχρι της 2 γελάτε.Δεν σέβεστε τίποτα πια."
Ο Α. της απάντησε ένα"Μέσα δεν μπαίνουμε?" και συνεχίσαμε κανονικά να παίζουμε αλλά πολύ πιο ψυθιριστά.Και ενώ ψυθιρίζαμε και μιλάγαμε πολύ χαμηλόφωνα,και το σπίτι της ήτανε πολύ πιο πέρα,ούτε καν απέναντι,μετά πήρε τηλ και την γιαγια της Κ.
Κάναμε επίσης όση ησυχία μπορούσαμε.Με τα παιχνίδια κτλ πέρασε η ώρα.Παράλληλα όταν ακουγαμε περίεργους θορύβους,όπως μια βάρκα από μακριά,λέγαμε πως είναι η Καίτη και πήγε να εξαφανίσει το πτώμα.Κατά τις 5μιση νύσταξα πάρα πολύ,και πήγα σ'ένα από τα δωμάτια να ξαπλώσω λίγο.Βρήκα το βιβλίο"Ο θυσαυρός της Βαγίας" (το οποίο είχα διαβάσει την προηγούμενη μέρα για λίγο στο Μαμούνι για να την νανουρίσω,κατ'εμέ το διάβαζα πολύ καλά αλλά η Γιουτζιν είχε άλλη γνώμη χαχα :P ) και άρχισα να διαβάζω για να μην κοιμηθώ.
Στις 6μιση το πρωί ήρθε το ταξί και ξύπνησε η γιαγιά της Κ.Ξυπνήσαμε και το λάμα,και την βάλαμε με προσοχή στο ταξί.Ο καλούλης ο Φ. πήγε μαζί της μέχρι Πειραιά απ'όπου την παρέλαβαν οι γονείς της,και μετά ξανά γύρησε πίσω κατά της 11 το πρωί.
Όλοι οι υπόλοιποι πέσαμε για ύπνο κατά της 7.Εγω παρέα με την Γιουτζιν καθώς είχε αδιάσει αυτό το δωμάτιο,και η Ι. πήγε στην αδερφή μου και στην Σ.

Το ίδιο πρωινό κατά της 12 ακούσαμε το τηλέφωνο να χτυπάει και την γιαγιά της Κ. να φωνάζει.Όταν ξυπνήσαμε κατά της 2 αποφανθήκαμε όλοι πως ήτανε πάλι η Καίτη,και πήρε να παραπονεθεί για εχθές,καθώς όλοι σχεδόν ακούσαμε την γιαγιά της Κ. να μας υπερασπίζεται πως έμενε στον απο πάνω όροφο και δεν άκουσε τίποτα."Είναι σαν εκδίκηση.Αφού δεν με αφήσατε να κοιμηθώ εχθες δεν θα σας αφήσω και εγώ να κοιμηθήτε σήμερα χαχα έτσι θα σκέφτηκε η Καίτη" είπε η Μ. την ώρα που τρώγαμε πρωινό και όλοι γελάσαμε.

Εκείνη το μεσημεροαπόγευμα αποφασίσαμε να μην πάμε για μπάνιο γιατί πάλι είχε πολύ αέρα και έτσι πήγαμε για καφέ,σε μια πολύ ωραία καφετέρεια με θέα.
Παράλληλα ο Φ. μας είχε κολλήσει την φράση"Τι καααανουμε?Καλά είμαααααστε?"αλλά με ύφος,καθώς λέει το λέει αυτό συνέχεια ένας παππούς κοντά σ'ένα γήπεδο σπίτι του χαχα.

Το βράδυ μας πέρασε ήρεμα με την γιαγιά της Κ. να μας φουσκώνει με σπετσοφάι και μπριζόλες.Πραγματικά εκείνη την ημέρα νόμιζα πως ούτε καφέ δεν μπορούσα να πιω,είχα πεθάνει στο φαί.Kαι το βράδυ μας έφερε και κολοκυθοκεφτέδες!
Κατά της 12 πήγαμε στο κέντρο.Πρώτα τρυγιρίσαμε και μετά καταλήξαμε κατά της 2 σ'ένα κλαμπ με ελληνικά.Φύγαμε από εκεί κατά της 5.Εντωμεταξύ μόλις φύγαμε,άρχιζα να ψιλογκρινιάζω και να λέω να πάμε σπίτι.Το ΚιΜαρ όμως άρχισε να τραγουδάει στο λιμάνι,μερικά περίεργα τραγούδια που ακούνε.:P Ξαφνικά άρχισαν να χτυπιόυνται,να χοροπηδάνε,και γενικά να χορεύουν σαν να αθλούνται.χαχα Ενώ εγώ έβγαζα βίντεο,όλοι οι υπόλοιποι μιμούντουσαν το ΚιΜαρ.:P Μετά από αυτό το Γιουτζίν μαζί με την αδερφή μου και την Σ. άρχιζαν να χορεύουν νησιώτικα τραγουδώντας"Έλα να νιώσεις πως είναι η ζωή,και όλα τα ωραία μέχρι το πρωί."χαχαχ Και όχι είχαμε πιει ελάχιστα.:P
Ανέβηκα και εγώ μετά πάνω στον Α. και η Κ. πάνω στο Φ. και αφού μας έκαναν βόλτα πέρα δώθε,έκαναν αγώναν αναμεταξύ τους.Και να φωνάζω εγώ"όχιιι ααα Α. θα πέσωωω αααααα χαχαχχα"
Τελικά όταν ξημέρωσε κατά της 7 αποφασίσαμε να πάμε σπίτι.:P

Την τελευταία μέρα δεν κάναμε τίποτα καθώς ξυπνήσαμε κατά της 1μιση και 3 πήραμε το πλοίο.
Η γιαγιά της Κ. μας χαιρέτησε και μας αγκάλιασε όλους αφού πρώτα μας ρώτησε αν θέλουμε κανένα παγωτό ή καμία τυρόπιτα.Τι καλή που ήτανε!

Ήτανε πραγματικά από τις καλύτερες διακοπές μου.Όταν έχεις μεγάλη παρέα και καλά άτομα πραγματικά μπορείς να περάσεις τέλεια.:)

ΥΓ:Λυπάμαι που δεν έχω περάσει καθόλου από τα μπλογκ σας,απλα τις τελευταίες 2 εβδομάδες είχαμε πολλά τρεχάματα σε γιατρούς και πραγματικά δεν έχω προλάβει καθόλου.Θα επανέλθω όμως δριμίτερη! :)

Και αυτό τα δυο τραγούδια γιατί μου θυμίζουν πολύ τα παιδιά :) :

Απόψε στις ακρογιαλιές

αντιλαλούν διπλοπενιές,

έλα κοντά μας φίλε να τα πιείς

κι απ' τα ωραία μας θα τρελαθείς.

Έλα να νιώσεις πώς είν' η ζωή

κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί.

Κάτσε και γλέντησε με μας,

σεκλέτια διώχνει ο μπαγλαμάς,

κι αν έχεις πόνο μέσα στην καρδιά

θα τον ξεχάσεις με μια διπλοπενιά.

Έλα να νιώσεις...

Κι εσένανε βρε γόησσα

εγώ σε παρηγόρησα,

κι αν είμαι τώρα ρέστος και ταπί

μ' ένα φιλί παρηγόρα με και συ.