Γειαααα σαααας!
Πότε έφτασε Μάρτιος;;; Πραγματικά πως γίνεται να κυλάει ο χρόνος τόσο γρήγορα;
Τους τελευταίους μήνες ωστόσο η ζωή μου κυλάει σχετικά ομαλά και ήρεμα. Συνεχίζω να δουλεύω στην προώθηση,συνήθως Παρασκευές και Σάββατα.
Έχουμε καταφέρει με την αδερφή μου να ξεπληρώσουμε ένα μικρό χρέος της ΔΕΗ και να είμαστε εντάξει απέναντι στους υπόλοιπους λογαριασμούς.Χαίρομαι που έχουμε βάλει σε μια σειρά κάποια έξοδα. Βέβαια για να το καταφέρουμε αυτό έχουμε περιορίσει τις εξόδους μας. Πραγματικά θα βγω σπάνια για καφέ ή κάποιο ποτό. Και μου λείπει η αλήθεια είναι το πόσο έβγαινα στο 1ο ή στο 3ο έτος. (Να σημειωθεί ότι προσπαθώ παράλληλα να μαζέψω λεφτά για καινούργιο σκελετό και κρύσταλλα. Βλέπεται η μυωπία μου έχει φτάσει στο 7.50 και δεν βλέπω με τα παλιά καλά ούτε τα γράμματα στον υπολογιστή :P )
Έδωσα 5 μαθήματα στην εξεταστική μου. Αρκετά δύσκολα μπορώ να πω. Τα δυο τα πέρασα και περιμένω άλλα τρια. Έαν όλα πάνε καλά θα μου μένουν 5 για πτυχίο που θα τα δώσω τον Ιούνιο.
Αχ..,μου λείπουν πολύ και τα κορίτσια από την σχολή. Μιλάμε σχεδόν κάθε μέρα και βλεπόμαστε που και που αλλά είναι πολύ διαφορετική η αίσθηση της σχολής. Ειδικά όταν πηγαίνω μόνη μου για να παρακολουθήσω κάποιο μάθημα. Ωστόσο έχω βρει μια πολύ καλή κοπέλα από το πρώτο έτος που με βοηθάει πολύ με σημειώσεις κτλ. Εάν έχω περάσει τα αρχαία σε εκείνη θα το οφείλω,
Ο Σ. υπάρχει ακόμα στην ζωή μου. Πηγαίνουμε συνήθως σινεμά ή για καφέ,ή λιώνουμε σπίτι βλέποντας ταινίες ή σειρές. Εχθές με κούρεψε κιόλας! Έχω ανεφέρει ότι είναι κομμωτής; Δεν ξέρω! Πάντως το χρειαζόμουν ένα κουρεματάκι! Τα Χριστούγεννα είχαμε πάει και μια μονοήμερη στο Ναύπλιο,ήταν πολύ όμορφα!
Επίσης να αναφέρω πως μου πήρε δώρο καινούργιο κινητό. Εντάξει δεν ακούγεται κάτι σπουδαίο όταν το γράφεις.Αλλά εκείνο το Σάββατο είχα περάσει μια πολύ δύσκολη μέρα. Είχα τσακωθεί με την μαμά μου και δούλευα δίπλα στα ψυγεία,κάτι το οποίο δεν ήταν καθόλου ευχάριστο καθώς για ένα 8ωρο έτρεμα πάρα πολύ και ας φόραγα πουλόβερ και 2 μπλούζες!
Και το ξέρω πως ακούγεται χαζό αλλά πότε κανείς άλλος δεν μου είχε πάρει ένα ακριβό δώρο...Ούτε εγώ η ίδια δεν έχω πάρει ποτέ κάτι για τον εαυτό μου ακριβό. Οπότε μόλις μου έδωσε το κουτί του,και το άνοιξα (ένα huawei p8) άρχισα να κλαίω από την χαρά μου.
Με συγκίνησε πολύ σαν πράξη γιατί έβλεπε πόσο με ταλαιπωρούσε η άλλη μπακατέλα που είχα,που ακόμα και στις κλήσεις και στα μηνύματα κόλλαγε. Γενικά με συγκινεί ώρες ώρες το γεγονός πως δεν είναι καθόλου μα καθόλου παρτάκιας όσον αφορά τα χρήματα. Είναι πραγματικά πολύ γενναιόδωρος. Ίσως και να μην έχω ξανά πετύχει τόσο γενναιόδωρο άτομο.
Δεν έχω θελήσει φυσικά σε καμία περίπτωση ποτέ να το εκμεταλλευτώ αυτό. Το μόνο πράγμα που εκμεταλλεύομαι που και που είναι το τέλειο φαγητό της μαμάς του και το πάντα γεμάτο ψυγείο τους χαχα :P Είμαι Ταυράκι,είμαι γεννημένη για να τρώω! :P
Ερχόμενη για να γράψω τα νέα μου βρήκα μια ανάρτηση που την είχα αφήσει στο πρόχειρο και προοριζόταν να δημοσιευθεί λίγο μετά την Πρωτοχρονιά. :P
Οπότε την δημοσιεύω και αυτή επιτέλους!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η αλλαγή του χρόνου με βρίσκει φέτος σπίτι μαζί με την μητέρα και την αδερφή μου. Δύο ώρες πιο πριν έχω ψιλοτσακωθεί με τον Σ.
Έχω κατεβασμένα μούτρα ενώ η μητέρα μου μου χαμογελάει και με ρωτάει τι από αυτή την χρονιά που πέρασε μου άρεσε πιο πολύ.
"Η Μήλος ήταν πολύ ωραία..."της απαντάω με παράπονο.
Αφού λέμε ευχές και κόβουμε πίτα ξαπλώνω να κοιμηθώ κατά της 2. Η αλήθεια είναι πως ήθελα πολύ να βγω αλλά δεν υπήρχε καμία φίλη για να έρθει να μας πάρει από το σπίτι μας.
Πριν κοιμηθώ στέλνω ένα μήνυμα στον Σ. πως πέρσι τέτοια μέρα ήμασταν μαζί. Και φέτος ούτε μια ευχή;;
Με παίρνει τηλ. κατά της 2μιση για να μου κάνει το ίδιο παράπονο χωρίς όμως να έχει δει το μήνυμα που του έστειλα. Θυμώνω πολύ γιατί είχε πει ότι θα με πάρει εκείνος τηλέφωνο και του τονίζω ότι εγώ τον πήρα πριν την αλλαγή να τα βρούμε αλλά εκείνος ήταν ψυχρός.
Μετά από αυτό προσπάθησα να ξανά κοιμηθώ αλλά δεν μπορούσα από τα νεύρα μου.
Το κινητό μου ξανά χτυπαέι στις 3μιση το πρωί και είναι πάλι ο Σ.
"Έλα...θες αύριο να έρθω να σε πάρω;"
"μμ δεν γίνεται έχουμε να πάμε Σαλαμίνα στον μπαμπά μου."
"καλά μου θυμίζεις λίγο την διεύθυνσή σου;"
Αφού του την λέω μου απαντάει"οκ μην κοιμηθείς μέχρι να φτάσω σπίτι μου."
Δεν μπόρεσα όμως και ξανά κοιμήθηκα. Το κινητό μου ξανά χτυπάει στις 4:05 το πρωί.
"Έλα μωρό μου τι έγινε;" απαντάω μέσα στον ύπνο μου.
"Είμαι κάτω από το σπίτι σου."
"Πλάκα μου κάνεις."
"Όχι βγες να δεις."
Η αλήθεια είναι πως δεν το πίστεψα οπότε βγήκα με τις πιτζάμες στο μπαλκόνι. Ήταν όντως από κάτω.
"Που είσαιιιιιιι,άντεεεε έλααα να πάμε να κοιμηθούμε σπίτι μουυ."
"Τώρα ετοιμάζομαι." του λέω χαρούμενη ενώ παράλληλα τρέχω πάνω κάτω στο σπίτι για να ντυθώ και να φτιάξω την τσάντα μου.
Μετά από λίγο τον πήρα τηλέφωνο για να ανέβει λίγο πάνω. Ήρθε. Έφαγε βασιλόπιτα και μίλησε με την μαμά μου. Τον φίλησα αρκετές φορές μόλις τον είδα. Έφτιαξα την τσάντα μου και φύγαμε.
Φτάσαμε σπίτι του και ξαπλώσαμε.
"Είδες που λες ότι πέρσι ήμασταν μαζί; Και φέτος μαζί είμαστε!" μου είπε γλυκά και χαμογέλασα.
Τον έπιασα αγκαλιά. Ο καημένος ήταν άρρωστος. Έκαιγε από πυρετό. Έκανε τόσο δρόμο για εμένα με πυρετό! Ψυχή μου όμορφη...
Δεν κοιμήθηκα πολύ καλά η αλήθεια είναι. Τον άκουγα στον ύπνο μου να αναστενάζει και να βήχει...Ξύπναγα τον χάιδευα και ξανά κοιμόμουν και εγώ.
Την επόμενη με πήγε στην στάση του λεοφωρείου για να πάω Σαλαμίνα να δω τον μπαμπά μου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ήταν πολύ όμορφο αυτό που έκανε για εμένα εκείνη την βραδιά. Γενικά από τον Σεπτέμβριο και μετά που είχαμε τσακωθεί πάρα πολύ έχει κάνει κάποια μεγάλα βήματα. Έχει θέσει τον πήχη για τον εαυτό του πολύ ψηλά. Και εγώ η ίδια έχω προσπαθήσει να αλλάξω κάποια πράγματα που τον ενοχλούν.
Μέσα στον Φεβρουάριο είχαμε τσακωθεί βέβαια άλλη μια φορά σοβαρά. Και είχα απογοητευτεί από αυτό γιατί απο τον Σεπτέμβριο και μετά τα πηγαίναμε πολύ καλά. Συνεχίζω να πιστεύω ότι ώρες ώρες είναι εγωιστής και σκέφτεται έτσι. Και κάποιες στιγμές με πιάνουν τα ψυχολογικά μου γιατί έχουν υπάρξει άτομα στον περίγυρώ μου που μου λένε ότι δεν μου αξίζει να στεναχωριέμαι. Και πόσο μάλλον δεν μου αξίζει να μου φέρεται εγωιστικά ο άνθρωπός μου. Ίσως γι'αυτό ένιωσα και εγώ τόση απογοήτευση τότε γιατί με στεναχώρησε πάρα πολύ. Ώρες ώρες ζυγίζω τα υπέρ και τα κατά της σχέση μας και αισθάνομαι τόσο μπερδεμένη. Έχει κάνει τόσα για εμένα. Ωστόσο αρκεί ο έρωτας για να είναι δυο άνθρωποι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι; Έχω την αίσθηση πως δεν αρκεί. Και ορισμένα πράγματα στον χαρακτήρα κάποιου δεν πρόκειται να αλλάξουν. Δεν αλλάζει ο χαρακτήρας...
Αχ...να πάλι με έπιασαν τα ψυχολογικά μου.
Ορισμένες φορές τον κοιτάζω που κοιμάται. Τόσο ήρεμα και γλυκά. Και αναρωτιέμαι εάν κάποια στιγμή χωρίσουμε πως θα αντέξω να τον αφήσω; Πως θα το αντέξει η καρδιά μου; Πλέον σημαίνει πάρα πολλά πράγματα για εμένα σαν άτομο. Είναι η καλημέρα μου και η καληνύχτα μου. Και η προσμονή μου να τον δω,να τον αγγίξω, να ακούσω κάτι γλυκό από εκείνον, ή να γελάσουμε παρέα με κάτι είναι πάντα η ίδια. Το θέμα είναι ότι εκείνος δεν ξέρω τι σκέφτεται. Δεν μου μιλάει συχνά για τα συναισθήματά του. Τις περισσότερες φορές προσπαθώ απλά να μαντέψω τι μπορεί να αισθάνεται για εμένα. Θα μου πείτε δεν το δείχνουν οι πράξεις;; Όχι καμία φορά είναι αναγκαία και μια λεκτική επιβεβαίωση.
Αχ...
Αυτά από εμένα.
Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε και να τα αντιμετωπίζεται όλα με αισιοδοξία,ακόμα και αυτά που μοιάζουν πολύ μαύρα. :)
Και ένα τραγούδι που το λατρεύω (θέλω και εγώ να κάνω road trip με κάποιον όπως στο βίντεο κλιπ *-* )
~~~~
ΥΓ:;Eχω αποδεσμευτεί πια τελειώς από την σκέψη του Γ. κάτι που με κάνει να νιώθω υπέροχα. Από οτι είχα δει στο fb του συνεχίζει μεταπτυχιακό στην Σκωτία. Που και που μου πατάει κάποια like αλλά μέχρι εκεί. Πάει ένας χρόνος πια από τότε που μιλήσαμε τελευταία φορά. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να μάθω νέα του αλλά δεν το θεωρώ καθόλου σωστό το να έχω κάποια επικοινωνία μαζί του. Απ'οτι φαίνεται και εκείνος το ίδιο αφού δεν μου ξανά έστειλε κάποιο μήνυμα,πέρα από αυτά τα like στο fb. (που δεν σημαίνουν και κάτι σπουδαίο μεταξύ μας -ελπίζω δηλαδή :P - .) Ωστόσο έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Γ. για εμένα θα είναι πάντα ένα απωθημένο μεγάλο που δεν κατάφερα να απολαύσω. :P
Πότε έφτασε Μάρτιος;;; Πραγματικά πως γίνεται να κυλάει ο χρόνος τόσο γρήγορα;
Τους τελευταίους μήνες ωστόσο η ζωή μου κυλάει σχετικά ομαλά και ήρεμα. Συνεχίζω να δουλεύω στην προώθηση,συνήθως Παρασκευές και Σάββατα.
Έχουμε καταφέρει με την αδερφή μου να ξεπληρώσουμε ένα μικρό χρέος της ΔΕΗ και να είμαστε εντάξει απέναντι στους υπόλοιπους λογαριασμούς.Χαίρομαι που έχουμε βάλει σε μια σειρά κάποια έξοδα. Βέβαια για να το καταφέρουμε αυτό έχουμε περιορίσει τις εξόδους μας. Πραγματικά θα βγω σπάνια για καφέ ή κάποιο ποτό. Και μου λείπει η αλήθεια είναι το πόσο έβγαινα στο 1ο ή στο 3ο έτος. (Να σημειωθεί ότι προσπαθώ παράλληλα να μαζέψω λεφτά για καινούργιο σκελετό και κρύσταλλα. Βλέπεται η μυωπία μου έχει φτάσει στο 7.50 και δεν βλέπω με τα παλιά καλά ούτε τα γράμματα στον υπολογιστή :P )
Έδωσα 5 μαθήματα στην εξεταστική μου. Αρκετά δύσκολα μπορώ να πω. Τα δυο τα πέρασα και περιμένω άλλα τρια. Έαν όλα πάνε καλά θα μου μένουν 5 για πτυχίο που θα τα δώσω τον Ιούνιο.
Αχ..,μου λείπουν πολύ και τα κορίτσια από την σχολή. Μιλάμε σχεδόν κάθε μέρα και βλεπόμαστε που και που αλλά είναι πολύ διαφορετική η αίσθηση της σχολής. Ειδικά όταν πηγαίνω μόνη μου για να παρακολουθήσω κάποιο μάθημα. Ωστόσο έχω βρει μια πολύ καλή κοπέλα από το πρώτο έτος που με βοηθάει πολύ με σημειώσεις κτλ. Εάν έχω περάσει τα αρχαία σε εκείνη θα το οφείλω,
Ο Σ. υπάρχει ακόμα στην ζωή μου. Πηγαίνουμε συνήθως σινεμά ή για καφέ,ή λιώνουμε σπίτι βλέποντας ταινίες ή σειρές. Εχθές με κούρεψε κιόλας! Έχω ανεφέρει ότι είναι κομμωτής; Δεν ξέρω! Πάντως το χρειαζόμουν ένα κουρεματάκι! Τα Χριστούγεννα είχαμε πάει και μια μονοήμερη στο Ναύπλιο,ήταν πολύ όμορφα!
Επίσης να αναφέρω πως μου πήρε δώρο καινούργιο κινητό. Εντάξει δεν ακούγεται κάτι σπουδαίο όταν το γράφεις.Αλλά εκείνο το Σάββατο είχα περάσει μια πολύ δύσκολη μέρα. Είχα τσακωθεί με την μαμά μου και δούλευα δίπλα στα ψυγεία,κάτι το οποίο δεν ήταν καθόλου ευχάριστο καθώς για ένα 8ωρο έτρεμα πάρα πολύ και ας φόραγα πουλόβερ και 2 μπλούζες!
Και το ξέρω πως ακούγεται χαζό αλλά πότε κανείς άλλος δεν μου είχε πάρει ένα ακριβό δώρο...Ούτε εγώ η ίδια δεν έχω πάρει ποτέ κάτι για τον εαυτό μου ακριβό. Οπότε μόλις μου έδωσε το κουτί του,και το άνοιξα (ένα huawei p8) άρχισα να κλαίω από την χαρά μου.
Με συγκίνησε πολύ σαν πράξη γιατί έβλεπε πόσο με ταλαιπωρούσε η άλλη μπακατέλα που είχα,που ακόμα και στις κλήσεις και στα μηνύματα κόλλαγε. Γενικά με συγκινεί ώρες ώρες το γεγονός πως δεν είναι καθόλου μα καθόλου παρτάκιας όσον αφορά τα χρήματα. Είναι πραγματικά πολύ γενναιόδωρος. Ίσως και να μην έχω ξανά πετύχει τόσο γενναιόδωρο άτομο.
Δεν έχω θελήσει φυσικά σε καμία περίπτωση ποτέ να το εκμεταλλευτώ αυτό. Το μόνο πράγμα που εκμεταλλεύομαι που και που είναι το τέλειο φαγητό της μαμάς του και το πάντα γεμάτο ψυγείο τους χαχα :P Είμαι Ταυράκι,είμαι γεννημένη για να τρώω! :P
Ερχόμενη για να γράψω τα νέα μου βρήκα μια ανάρτηση που την είχα αφήσει στο πρόχειρο και προοριζόταν να δημοσιευθεί λίγο μετά την Πρωτοχρονιά. :P
Οπότε την δημοσιεύω και αυτή επιτέλους!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η αλλαγή του χρόνου με βρίσκει φέτος σπίτι μαζί με την μητέρα και την αδερφή μου. Δύο ώρες πιο πριν έχω ψιλοτσακωθεί με τον Σ.
Έχω κατεβασμένα μούτρα ενώ η μητέρα μου μου χαμογελάει και με ρωτάει τι από αυτή την χρονιά που πέρασε μου άρεσε πιο πολύ.
"Η Μήλος ήταν πολύ ωραία..."της απαντάω με παράπονο.
Αφού λέμε ευχές και κόβουμε πίτα ξαπλώνω να κοιμηθώ κατά της 2. Η αλήθεια είναι πως ήθελα πολύ να βγω αλλά δεν υπήρχε καμία φίλη για να έρθει να μας πάρει από το σπίτι μας.
Πριν κοιμηθώ στέλνω ένα μήνυμα στον Σ. πως πέρσι τέτοια μέρα ήμασταν μαζί. Και φέτος ούτε μια ευχή;;
Με παίρνει τηλ. κατά της 2μιση για να μου κάνει το ίδιο παράπονο χωρίς όμως να έχει δει το μήνυμα που του έστειλα. Θυμώνω πολύ γιατί είχε πει ότι θα με πάρει εκείνος τηλέφωνο και του τονίζω ότι εγώ τον πήρα πριν την αλλαγή να τα βρούμε αλλά εκείνος ήταν ψυχρός.
Μετά από αυτό προσπάθησα να ξανά κοιμηθώ αλλά δεν μπορούσα από τα νεύρα μου.
Το κινητό μου ξανά χτυπαέι στις 3μιση το πρωί και είναι πάλι ο Σ.
"Έλα...θες αύριο να έρθω να σε πάρω;"
"μμ δεν γίνεται έχουμε να πάμε Σαλαμίνα στον μπαμπά μου."
"καλά μου θυμίζεις λίγο την διεύθυνσή σου;"
Αφού του την λέω μου απαντάει"οκ μην κοιμηθείς μέχρι να φτάσω σπίτι μου."
Δεν μπόρεσα όμως και ξανά κοιμήθηκα. Το κινητό μου ξανά χτυπάει στις 4:05 το πρωί.
"Έλα μωρό μου τι έγινε;" απαντάω μέσα στον ύπνο μου.
"Είμαι κάτω από το σπίτι σου."
"Πλάκα μου κάνεις."
"Όχι βγες να δεις."
Η αλήθεια είναι πως δεν το πίστεψα οπότε βγήκα με τις πιτζάμες στο μπαλκόνι. Ήταν όντως από κάτω.
"Που είσαιιιιιιι,άντεεεε έλααα να πάμε να κοιμηθούμε σπίτι μουυ."
"Τώρα ετοιμάζομαι." του λέω χαρούμενη ενώ παράλληλα τρέχω πάνω κάτω στο σπίτι για να ντυθώ και να φτιάξω την τσάντα μου.
Μετά από λίγο τον πήρα τηλέφωνο για να ανέβει λίγο πάνω. Ήρθε. Έφαγε βασιλόπιτα και μίλησε με την μαμά μου. Τον φίλησα αρκετές φορές μόλις τον είδα. Έφτιαξα την τσάντα μου και φύγαμε.
Φτάσαμε σπίτι του και ξαπλώσαμε.
"Είδες που λες ότι πέρσι ήμασταν μαζί; Και φέτος μαζί είμαστε!" μου είπε γλυκά και χαμογέλασα.
Τον έπιασα αγκαλιά. Ο καημένος ήταν άρρωστος. Έκαιγε από πυρετό. Έκανε τόσο δρόμο για εμένα με πυρετό! Ψυχή μου όμορφη...
Δεν κοιμήθηκα πολύ καλά η αλήθεια είναι. Τον άκουγα στον ύπνο μου να αναστενάζει και να βήχει...Ξύπναγα τον χάιδευα και ξανά κοιμόμουν και εγώ.
Την επόμενη με πήγε στην στάση του λεοφωρείου για να πάω Σαλαμίνα να δω τον μπαμπά μου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ήταν πολύ όμορφο αυτό που έκανε για εμένα εκείνη την βραδιά. Γενικά από τον Σεπτέμβριο και μετά που είχαμε τσακωθεί πάρα πολύ έχει κάνει κάποια μεγάλα βήματα. Έχει θέσει τον πήχη για τον εαυτό του πολύ ψηλά. Και εγώ η ίδια έχω προσπαθήσει να αλλάξω κάποια πράγματα που τον ενοχλούν.
Μέσα στον Φεβρουάριο είχαμε τσακωθεί βέβαια άλλη μια φορά σοβαρά. Και είχα απογοητευτεί από αυτό γιατί απο τον Σεπτέμβριο και μετά τα πηγαίναμε πολύ καλά. Συνεχίζω να πιστεύω ότι ώρες ώρες είναι εγωιστής και σκέφτεται έτσι. Και κάποιες στιγμές με πιάνουν τα ψυχολογικά μου γιατί έχουν υπάρξει άτομα στον περίγυρώ μου που μου λένε ότι δεν μου αξίζει να στεναχωριέμαι. Και πόσο μάλλον δεν μου αξίζει να μου φέρεται εγωιστικά ο άνθρωπός μου. Ίσως γι'αυτό ένιωσα και εγώ τόση απογοήτευση τότε γιατί με στεναχώρησε πάρα πολύ. Ώρες ώρες ζυγίζω τα υπέρ και τα κατά της σχέση μας και αισθάνομαι τόσο μπερδεμένη. Έχει κάνει τόσα για εμένα. Ωστόσο αρκεί ο έρωτας για να είναι δυο άνθρωποι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι; Έχω την αίσθηση πως δεν αρκεί. Και ορισμένα πράγματα στον χαρακτήρα κάποιου δεν πρόκειται να αλλάξουν. Δεν αλλάζει ο χαρακτήρας...
Αχ...να πάλι με έπιασαν τα ψυχολογικά μου.
Ορισμένες φορές τον κοιτάζω που κοιμάται. Τόσο ήρεμα και γλυκά. Και αναρωτιέμαι εάν κάποια στιγμή χωρίσουμε πως θα αντέξω να τον αφήσω; Πως θα το αντέξει η καρδιά μου; Πλέον σημαίνει πάρα πολλά πράγματα για εμένα σαν άτομο. Είναι η καλημέρα μου και η καληνύχτα μου. Και η προσμονή μου να τον δω,να τον αγγίξω, να ακούσω κάτι γλυκό από εκείνον, ή να γελάσουμε παρέα με κάτι είναι πάντα η ίδια. Το θέμα είναι ότι εκείνος δεν ξέρω τι σκέφτεται. Δεν μου μιλάει συχνά για τα συναισθήματά του. Τις περισσότερες φορές προσπαθώ απλά να μαντέψω τι μπορεί να αισθάνεται για εμένα. Θα μου πείτε δεν το δείχνουν οι πράξεις;; Όχι καμία φορά είναι αναγκαία και μια λεκτική επιβεβαίωση.
Αχ...
Αυτά από εμένα.
Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε και να τα αντιμετωπίζεται όλα με αισιοδοξία,ακόμα και αυτά που μοιάζουν πολύ μαύρα. :)
Και ένα τραγούδι που το λατρεύω (θέλω και εγώ να κάνω road trip με κάποιον όπως στο βίντεο κλιπ *-* )
~~~~
ΥΓ:;Eχω αποδεσμευτεί πια τελειώς από την σκέψη του Γ. κάτι που με κάνει να νιώθω υπέροχα. Από οτι είχα δει στο fb του συνεχίζει μεταπτυχιακό στην Σκωτία. Που και που μου πατάει κάποια like αλλά μέχρι εκεί. Πάει ένας χρόνος πια από τότε που μιλήσαμε τελευταία φορά. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να μάθω νέα του αλλά δεν το θεωρώ καθόλου σωστό το να έχω κάποια επικοινωνία μαζί του. Απ'οτι φαίνεται και εκείνος το ίδιο αφού δεν μου ξανά έστειλε κάποιο μήνυμα,πέρα από αυτά τα like στο fb. (που δεν σημαίνουν και κάτι σπουδαίο μεταξύ μας -ελπίζω δηλαδή :P - .) Ωστόσο έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Γ. για εμένα θα είναι πάντα ένα απωθημένο μεγάλο που δεν κατάφερα να απολαύσω. :P
2 σχόλια:
Από όσα γράφεις νομίζω πως ο Σ. είναι άνθρωπος που αφήνει τις πράξεις του να μιλήσουν. Μπορεί να μην το έχει με τα λόγια ή να ντρέπεται ή να το θεωρεί ανούσιο ή απλά να μην είναι πολύ διαχυτικός :Ρ Πιστεύω ότι σ' αγαπάει πολύ όμως και είναι κρίμα να τσακώνεστε :ρ
Φιλούμπες! :*
αααααααααχχχχ Rohanne μου...πόσο κρίμα που θα έρθει η σημερινή ανάρτησή μου να ανατρέψει αυτά που έγραψες στο σχολιό σου...
Δημοσίευση σχολίου