Ας πάρουμε τα πράγματα από την Κυριακή 21/5.
Πάω Σαλαμίνα μαζί με την αδερφή μου για τα γενέθλια του μικρού μας αδερφού. Από το Σάββατο δεν ήθελα να πάω. Ξέρω πως θα είναι εκεί οι γονείς του Σ. και έχω μια μεγάλη άρνηση στο να πάω.
Όμως πήγα με βαριά καρδιά.
Στο γυρισμό η ώρα είναι 9:30. Συνήθως είναι μια κλασσική ώρα που φεύγουν οι γονείς του Σ. από την Σαλαμίνα. Μπαίνουμε στο καραβάκι και κοιτάζω τα αμάξια.
"Άμα δεις κανένα τογίοτα αβένσις αυτοί θα είναι." λέω στην αδερφή μου.
Το καραβάκι φτάνει στο Πέραμα και εγώ συνεχίζω σαν την χαζή να κοιτάζω τα αμάξια. Λες και θα τους δω όντως κάπου.
"Άντε τι κοιτάς" μου λέει η αδερφή μου.
Βγαίνουμε από το καραβάκι. Περιμένω να περάσουν όλα τα αμάξια. Όλα ένα ένα. Να σιγουρευτώ ότι το ενστικτό μου κάνει λάθος. Ένα ένα.
Πουθενά. Μάλλον κάνω λάθος.
Προσπαθούμε με την αδερφή μου να περάσουμε έναν δρόμο. Δεν μας αφήνει ούτε ένα αμάξι. Επιτέλους κάποιο μας αφήνει. Περνάω τον δρόμο.
¨"Μαρίαααα." ακούω από πίσω μου.
Όχι ρε πούστη λέω. Δεν μπορεί όντως. Γυρνάω και βλέπω ένα ασημένιο τογιότα. Μέσα η μαμά του Σ. η κυρία Μαίρη και ο μπαμπάς του ο κύριος Κώστας. Ωστόσο χάρηκα τόσο μα τόσο πολύ όταν τους είδα. Πριν κάτι εβδομάδες είχα ευχηθεί να ξανά έβλεπα την κυρία Μαίρη. Και τελικά όντως έγινε.
Χάρηκα τόσο πολύ που τους είδα.
"Τι κάνεις;" Με ρώτησε ο μπαμπάς του.
"Έλα να σε φιλήσω" μου είπε η γλυκούλα η κ.Μαίρη και έσκυψα και την φίλησα. Η Μπελλίτσα το μικρό γιορσάικ που έχουν με έγλυφε.
Βλέπω ξαφνικά και το κεφάλι της Λούσις να χώνεται στο παράθυρο. "Λουσιιιιιιι,Λουσιιιι πόσο μου λείπεις" αρχίζω να φωνάζω ενώ εκείνη με γλύφει.
"Είχατε πάει στον μπαμπά;" με ρωτάει η κ. Μαίρη.
"Ναι ναι" της λέω. "Κ. Κώστα χρόνια πολλά να χαίρεστε το όνομά σας." Με ευχαριστεί.
"Τώρα θα σας πέρναμε αλλά έχουμε τα σκυλιά." λέει η κ. Μαίρη. Σκέφτομαι από μέσα μου πως δεν θέλω με τίποτα.
"Όχι όχι μην ανησυχείτε. Ο Σ, τι κάνει καλά είναι;" ρωτάω από αληθινό ενδιαφέρον.
"Ναι ναι καλά είναι. Σπίτι. " μου λέει η μαμά του.
"Να'στε καλά κορίτσια" μας λέει ο μπαμπάς του. Αυτό το νά'στε καλά με σκότωσε λίγο μέσα μου.
"Αχ κυρία Μαίρη μου λείπετε πολύ." της λέω πριν φύγει το αμάξι και της χαιδεύω το χέρι. Με κοιτάζει και μου χαμογελάει γλυκά.
Το αμάξι φεύγει... Φεύγει...Φεύγει ένα κομμάτι από το παρελθόν μου. Ένα μεγάλο κομμάτι μου. Δεν είμαι μέλος πια αυτής της οικογένειας. Είμαι ένας απέξω. Δεν τους είμαι τίποτα πια. Δεν θα με πάρουν μαζί του να με πάνε στο σπίτι. Δεν θα κάτσω να παίξω με την Λούσι. Δεν είναι πια μια συνηθισμένη Κυριακή που θα είμαι με τον Σ. θα γυρίσουν οι γονείς του από Σαλαμίνα και θα δούμε με τον Σ. κάποιο επισόδειο. Την Δευτέρα το πρωί θα ξυπνήσω και ο Σ, θα είναι στην δουλειά. Θα πιω καφέ με την κυρία Μαίρη και θα μιλήσουμε.
Όχι τα πράγματα δεν θα είναι πια έτσι.
Βάζω πάλι τα κλάματα. Πάνω που ήμουν καλύτερα τις τελευταίες μέρες.
" Πόσο μου λείπουν. Πόσο πολύ μου λείπουν." λέω σε κλάματα.
~~~~~~~~~~
14/2/17
Έχω τσακωθεί πολύ άσχημα με τον Σ, Είμαι μέσα στο σαλόνι και κλαίω. Ο Σ. στο δωμάτιο. Τον παίρνει τηλ. ένας φίλος του.
Μιλάει χαλάρα. Λες και δεν τσακωθήκαμε ποτέ. Εξοργίζομαι.
"Τελικά έκανες κάτι με αυτή;" τον ακούω να ρωτάει τον φίλο του. Μιλάει. Κάτι θα πρέπει να ρωτάει τον Σ.
"Ναι είναι εδώ η Μαρία. Στο σαλόνι." τι τον νοιάζει που είμαι ο φίλος του. Η χροιά της φωνής του συνομωτική. Από αυτές που ξέρεις ότι κάτι κρύβουν. Αρχίζει και ψυθιρίζει. Τι κρύβει από εμένα ; Ο Σ. ποτέ δεν είχε μυστικά από εμένα.
"Άστο φίλεεε έχει ξεφύγεειιι το πράγμα" λέει γελώντας. Είναι έκφραση του Σ. όταν του αρέσει κάτι πολύ. Μου μπαίνουν ιδέες. Του την πέφτει άλλη.
17/2/17
Του αναφέρω τι άκουσα στο τηλέφωνο.
"Σίγουρα αφού τον ρώτησες εάν έχει κάνει κάτι με άλλη μετά σε ρώτησε εκείνος."
"Μα τι λες."
"Και τότε τι λέγατε;"
"Δεν μπορώ να έχω μυστικά με του φίλους μου;"
"Μυστικά που δεν ξέρω εγώ; "
"Όλοι έχουμε ακόμα και εσύ" επιμένει. "Και τέλος πάντων εάν ρωτάς εάν υπάρχει άλλη,όχι δεν υπάρχει άλλη."
"Λες αλήθεια;"
"Ξέρεις ότι δεν λέω ψέμματα."
"Η αλήθεια είναι πως έτσι ξέρω"
Όμως με έχει πιάσει κάτι. Θέλω να ψάξω το κινητό του. Τις επόμενες μέρες τον ρωτάω εάν του την πέφτει κάποια στο κομμωτήριο. Τον ρωτάω ποιος του στέλνει μήνυμα στο βάιμπερ στις 11 την νύχτα. Ο Αλέξανδρος μου λέει.
7/3/17
Είμαστε στο σαλόνι. Κάποιος τον παίρνει τηλέφωνο.
"Έλα.." λέει ήρεμα και πάει προς την τραπεζαρία να μιλήσει. Είναι ένα γλυκό έλα. Ένα έλα που το λέει μόνο σ'εμένα συνήθως. Πάντως δεν είναι έλα που θα πει σε φίλο ή ξάδερφο.
"Ναι στο σαλόνι. Σπίτι...Ε ναιι." απαντάει τελειώς μονολεκτικά και το κλείνει. Δεν μου λέει ποιος πήρε.
Πάμε πάνω και κοιμόμαστε παρέα αγκαλιά όπως συνήθως.
21/3/17 Μου λέει ότι θέλει να μείνει μόνος του αλλά να μην στεναχωρηθώ και πως θέλει να με δει αύριο.
22/3/17 Ανεβαίνω στο δωμάτιό του και βλέπω ένα καινούργιο κουτί προφυλακτικά.
"Μπα...πως και πήρες;"
"Αφού δεν είχαμε."
Πως ένας άνθρωπος που λέει ότι θέλει να μείνει μόνος παίρνει ένα καινούργιο κουτί προφυλακτικών;
27/3/17 μου έχει πει ότι θέλει να μείνει μόνος. Δεν μου σηκώνει το τηλ. Μου γράφει μόνο μηνύματα.
"Παίζει κάτι με άλλη;" δεν μου απαντάει σε αυτό.
2/4/17
" Τι θες ρε Μαρία; Να είμαι μαζί σου αναγκαστικά και να μιλάω με άλλες;"
"'Οχι απλά δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαθες ξαφνικά."
Με διώχνει από το σπίτι του.
"Βγαίνω με αλλη." μου λέει.
"Τι,που την γνώρισες;;"
"Στο κομμωτήριο" μου λέει.
"Να δω μηνύματα." λέω και το απαιτώ.
"Δεν είμαι υποχρεωμένος να σου δείξω,"
"Πραγματικά τι λες,όντως;;"
"Απλά σου λέω κάτι για να θυμώσεις και να φύγεις." μου λεει
"Την αλήθεια." απαιτώ.
"Δεν συμβαίνει κάτι φύγε."
Φεύγω.
16/4/17
Έχουμε χωρίσει εδώ και δυο εβδομάδες.Βγαίνει την Ανάσταση και βλέπω να ανεβάζει στο facebook μια φωτογραφία με μια κοπέλα και άλλον έναν. Η κοπέλα είναι κομμώτρια στο κομμωτήριο του. Η περιοχή Παγκράτι. Τι κάνει ο Σ. στο Παγκράτι; Εκείνος δεν ξεκουνιέται από το Αιγάλεω. Πως και δεν είναι με τα ξαδέρφια του; Πως γίνεται;
17/4/17
Βλέπω στο προφιλ του ξαδέρφου ένα τσεκ ιν σ'ένα κλαμπ στην Σαλαμίνα. Στο τσεκ ιν είναι και αυτή η κοπέλα και η ξαδέρφη του Σ, Όχι όμως ο Σ. Τι κάνει αυτή στην Σαλαμίνα; Τι κάνει στην παρέα του Σ; Είδα πως έγινε φίλη στο fb και με τον ξάδερφό του. Πως γίνεται αυτό; Από που και ως που.
Μου μπαίνουν υποψίες. Τα έχει μαζί της. Σίγουρα τα έχουν.
22/4/17 (Πάλι 22...)
Μιλάω με τον Σ, στο τηλ.
"Δεν έγινε κάτι κακό για να μην μιλάμε. Δεν είναι ότι βρήκα άλλη ή ότι σε απάτησα. Μακάρι να γινόταν κάτι τέτοιο,θα στο έλεγα,θα έλεγες δεν πα να γαμηθεί ο μαλάκας δεν άξιζε,και θα προχώραγες πιο εύκολα. Δεν έγινε κάτι τέτοιο όμως. Όμως τώρα το ξέρω γιατί νιώθεις ότι άξιζε. Διέγραψε με από το fb αλλά μόλις νιώσεις έτοιμη περιμένω να αναιρέσεις την απόφασή σου. Ότι θες θα είμαι δίπλα σου."
Με καθυσηχάζουν τα λόγια του. Με ηρεμούν. Ηρεμώ κάπως.
23/5/17 (ένα μήνα μετά.) (Πάλι 22.. προς 23)
Τυχαίνει και μου βγάζει το fb μια φωτογραφία που είχα ανεβάσει σαν πέρυσι. Από κάτω ο Σ. μου έχει σχολιάσει "Κοριτσάρα μου..." Χαμογελάω με το πόσο χαρούμενη ήμουν πέρσι. Μπαίνω στο προφίλ του,γιατί έτσι,παρόλο που τον έχω διαγράψει,
Και τότε βλέπω εκεί αριστερά. Σε σχέση με αυτήν. Αυτήν που είχαν βγει μαζί την Ανάσταση και την υποψιαζόμουν. Της είχε κάνει like και σε φωτογραφία της τον Φεβρουάριο τρομάρα του.
Μπαίνω στο προφίλ της. Λέει σε σχέση μαζί με τον Σ. από τον Απρίλιο. Από κάτω φίλοι και γνωστοί του Σ. έχουν ενθουσιαστεί.
Δεν μπορεί όντως. Κλαίω. Κλαίω με λυγμούς. Με παράπονο. Με πόνο για την κοροιδία που έφαγα. Τι ψεύτης. Τι μεγάλος ψεύτης Θέε μου. Κορόιδεψε εμένα. ΕΜΕΝΑ. Που είμαι από τα καλύτερα άτομα του κόσμου. Είπε ψέμματα σε ΕΜΕΝΑ. Δύο μήνες μέσα στα ψέμματα.
Ο άνθρωπος που ισχυριζόταν ότι δεν λέει ποτέ του ψέμματα. Ο άνθρωπος που έλεγε ότι είναι τέρμα ειλικρινής και τον ενοχλεί να λένε οι άλλοι ότι λέει ψέμματα. Ο άνθρωπος που μου έλεγε ότι μόλις χωρίσει είναι από τους ανθρώπους που αργεί να κάνει κάτι γιατί θέλει πρώτα να ξεχάσει. Ο άνθρωπος που κορόιδευε τον ξάδερφό του γιατί απάτησε την κοπέλα του. Ο άνθρωπος που κορόιδευε φίλη του από το κομμωτήριο που χώρισε και αμέσως μπήκε σε σχέση με άλλον,και της έλεγε ότι δεν του αρέσει καθόλου ο χαρακτήρας της. Ο άνθρωπος που μέχρι και για την ίδια μου την αδερφή είχε πει ότι δεν του άρεσε που μετά από μία σχέση μπήκε σε άλλη. Ο άνθρωπος που μοιράστηκε μαζί μου 1,5 χρόνο. Που κοιμήθηκε στο πλευρό μου πάνω από 200 βράδια. Αυτός ο άνθρωπος μου είπε ψέμματα. Μου είπε ψέμματα. Σ'εμένα που ακόμα και ο πιο άκυρος να μου την έπεφτε του το έλεγα. Σ'εμένα που είχε θυμώσει μαι φορά επειδή και καλά μίλαγα λίγο πιο ευγενικά σε κάποιον που μου την έπεφτε.
Κανένα ενδιαφέρον για εμένα. Μόνο εγωισμός.
Ψεύτης,εγωιστής,οξύθυμος και άνανδρος. Αυτό ήταν τελικά.
Δεν το πιστεύω ότι έκανα μια τόσο λάθος επιλογή. Ότι ερωτεύτηκα ένα τόσο λάθος άτομο. Εγώ που πάντα ξέρω να διαλέγω σωστά τα άτομα της ζωής μου. Μου είχε δειξεί πολλές φορές κάποια σημάδια. Όμως εγώ εθελοτυφλούσα. Τον έβλεπα καλό παρόλα τα αρνητικά που έβλεπα ότι έχει. Πίστευα ότι κοιτάζει την εξωτερική εμφάνιση και τελικά αυτό κάνει. Αν την δείτε αυτή χωρίς πλάκα,είναι τσουλάκι. Η φωτογραφίες της έχουν 250 Like μόνο από άντρες. Η φωτογραφία εξωφύλλου της,είναι με μαγιό που φαίνονται σχεδόν τα πάντα. Μοιάζει και λίγο μεγαλύτερη πλάκα πλάκα. Αναρωτιέμαι πως θα τον αντέξει. Ένα άτομο σαν τον Σ. που είναι τρομερά ανώριμος.
Το γεγονός αυτό μου το επιβεβαίωση και η κοπέλα ενός κολλητού του που ήμουν πολύ φίλη μαζί της. Μου λέει βγήκαν όλοι μαζί για καφέ. Μου είπε ότι αυτή έχει ένα πολύ φανταχτερό περιτίλυγμα που δεν είχα εγώ. Φόραγε και ψηλά παππούτσια τρομάρα της.
Αυτό που με ενοχλεί πιο πολύ από όλα είναι που αισθάνομαι σαν να μου έκλεψε κάποιος την ζωή. Με πειράζει ρε γαμωτό που θα κοιμάται με τον άνθρωπο που κοιμόμουν εγώ. Που θα βγαίνει με την παρέα του που αγαπούσα. Που θα κοιμάται στην θέση στο κρεβάτι που ήταν δική μου τόσο καιρό.
Πως γίνεται να με αντικατέστησε έτσι απλα; Τόσο εύκολα; Δεν πρόσφερα τίποτα; Ένιωσα ξαφνικά σαν ένα κινητό που χάλασε,το πέταξαν και πήραν ένα καινούργιο πιο φανταχτερό και ωραίο.
Έκανε κάτι τέτοιο σε εμένα. Σε εμένα που έχω περάσει τόσα πολλά. Που έχω τόσες πληγές μέσα μου. Που ήμουν τόσο γεναιόδωρη, τόσο υπομονετική και τόσο καλή μαζί του. Τόλμισε και κορ'οιδεψε εμενα ρε γαμώτο. Εμένα που τον φρόντιζα και τον αγάπαγα. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω με τι καρδιά έκανε κάτι τέτοιο. Ακόμα δεν μπορώ να κατάλαβω πως μπήκε έτσι εύκολα ξαφνικά σε κάτι καινούργιο. Ο άνθρωπος που εμπιστεύτηκα πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Και που μου πρόσφερε την μεγαλύτερη συναισθηματική ασφάλεια από τον καθένα. Μου πούλαγε και έρωτα.
Έρωτας είναι αυτός; Που κρατά μόνο 1,5 χρόνο και αντικαθιστάς τον άλλον τόσο εύκολα. Δεν με αγάπαγε ρε γαμώτο. Δεν ήταν ούτε λίγο ερωτευμένος μαζί μου.
Του έστειλα ένα μήνυμα και τον έβρισα. Εγώ. Ποια εγώ. Που δεν έχω βρίσει ποτέ μου ούτε ένα άτομο στην ζωή μου. Του είπα πόσο μαλάκας ήταν. Πόσο ψεύτικος. Πόσο δεν του άξιζα. Πως λυπάμαι που ξόδεψα τόσο χρόνο και ενέργεια σ'ένα άτομο που με πέταξε έτσι απλά. Πως μου έλεγε όλο πίπες ότι θέλει να μείνει μόνος. Πως είναι ο μεγαλύτερος ψεύτης που ξέρω.και δεν είναι άντρας. Πως δεν είχε τα αρχίδια να μου πει την αλήθεια. Πως κατ'άλλα κορόιδευε αυτούς που χωρίζουν και μπαίνουν αμέσως σε μια σχέση. Και τελικά έγινε τα σκατά που κορόιδευε. Του έγραψα πως κατάλαβα για την Σαλαμίνα. Πως δεν με σεβάστηκε και ανέβασε φώτο μαζί της μόλις χωρίσαμε. Ότι είναι ανώριμος. Ότι τελικά θέλει δίπλα του ένα τσουλάκι να τον αγαπά. Ότι δεν μπορώ να καταλάβω πως υπήρξε τόσο διπρόσωπος. Ότι όμως έτσι οξύθυμος,εγωιστής, μη πιστός και τελικά τόσο ψεύτης να είναι καλά η κοπέλα που τον έχει και να τον χαίρεται. Πως εγώ φταίω που του έδειξα τι πάει να πει να έχεις εμπιστοσύνη σε μια σχέση και με την πρώτη ευκαιρία κοίταξε άλλη. Του ευχήθηκα να του κάνει κάποια στιγμή κάποια ακριβώς το ίδιο που μου έκανε. Να του πουλήσει έρωτα και μετά να πάει να πηδηχτεί πανεύκολα με άλλον. Ότι και καλά έλεγε πως όταν χωρίσει θέλει να περάσει καιρός για να ξεχάσει και δεν είναι από τους τύπους που κάνει κάτι αμέσως. Δεν το διανοούμαι ότι κορόιδευε μια φίλη του από την δουλειά που χώρισε και τα έφτιαξε με άλλον. Του είπα ότι λυπάμαι για τον χαρακτήρα του,και λυπάμαι που ξόδεψα τόσο χρόνο σε μια ψυχή που δεν φάνηκε να είχε τίποτα μέσα. Και το χειρότερο απ'ολα; Δεν μου είπε ποτέ ούτε ένα γαμημένο συγνώμη. Ένα συγνώμη για όλη αυτή την συμπεριφορά που δεν άξιζα.
Φυσικά και δεν απάντησε τίποτα. Τι ακριβώς να απάνταγε;
Μόνο τα μπράτσα του και το αμάξι του αγάπαει στ'αλήθεια. Είναι τόσο εγωιστής που αμφιβάλλω εάν θα αγαπήσει ποτέ άλλο άτομο πιο πολύ από εκείνον. Ο Σ. είναι τόσο ανασφαλής που πραγματικά μου φάνηκε περίεργο όταν είπε ότι θέλει να μείνει μόνος. Λόγο της ανασφάλειάς του δεν θα με έδιωχνε εάν δεν είχε βρει κάτι άλλο. Θέε μου εύχομαι τόσο να τον απατήσει κάποια στιγμή η άλλη.
Η αλήθεια είναι πως είχα σκεφτεί πολλές φορές πως λυπάμαι την επόμενη κοπέλα. Και όντως την λυπάμαι. Εάν δεν άντεξα εγώ με τον χαρακτήρα του που είμαι τοοοοοσοοο υπομονετικό άτομο δεν πιστεύω ότι θα αντέξει καμία άλλη. Και μόνο ότι δεν έχει λύσει τα θέματα με τον εαυτό του,δεν νομίζω να μπορέσει να βρει ποτέ στην ζωή του κάτι σταθερό. Πλας η συγκεκριμένη κοπέλα μοιάζει κοπέλα με πολλές κατακτήσεις και εμπειρίες (τρομάρα της) και δεν νομίζω να αντέξει ο Σ. αυτή την ανασφάλεια,ούτε αυτή να αφήσει κάποιον που θα φέρεται πολύ καλύτερα σε σχέση με τον Σ.
Απλά δεν διανοούμαι ότι 1,5 χρόνο κοιμόμουν με ένα άτομο που με πούλησε τόσο εύκολα. Πως ήμουν στην αγκαλιά κάποιου που με άφησε και με πέταξε έτσι απλά. Δεν διανοούμαι ότι έκανα μια τόσο λάθος επιλογή. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Δεν μου επιτρέπω να ξανά να πω στον εαυτό μου ότι μου λείπει. Τι να μου λείπει; Ένα τόσο ψεύτικο άτομο; Τόσο διπρόσωπο; Που περίμενε να μάθω την νέα του σχεσούλα από το facebook: Απαράδεκτος, ψεύτης και μαλάκας. Και αυτή ένα τσουλάκι που χώθηκε σε μια σχέση. Εγώ εάν μου μίλαγες άλλος που είχε σχέση θα έλεγα μα καλά πόσο ηλίθιος είναι. Αλλά τελικά σε αυτή την ζωή όλοι τον κώλο τους κοιτάζουν.
Δεν μιλάω ωραία και το ξέρω. Όμως όλη αυτή η κατάσταση με εξοργίζει. Πρώτη φορά που φέρεται έτσι άτομο. Πρώτη φορά βιώνω τέτοια απογήτευση από άτομο. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Είμαι σε άρνηση. Δεν το πιστεύω ότι πρόδωσε εμένα. ΕΜΕΝΑ. Που ήμουν τόσο καλή, τόσο υπομονετική, τον φρόντιζα, δεν τον πίεζα, τον άκουγα, του έκανα όλα τα χατίρια. Αλλά έτσι είναι τελικά...τους καλούς τους εκμεταλεύονται.
Μια τρελή σαν την πρώην του του αξίζει. Να τον ελέγχει συνέχεια και να μην τον αφήνει να βγαίνει. Τέτοια πράγματα θέλει.
Με πειράζει τόσο που η ζωή που είχα εγώ την έχει μια άλλη τώρα. Με πειράζει τόσο πολύ. Διέγραψα τις συνομιλίες μαζί του. Διέγραψα τους φίλους του από το φβ μου. Τον μπλόκαρα κιόλας και εκείνον και εκείνη. Τον μπλόκαρα και από το skype. Διέγραψα και τα μηνύματα στο κινητό. Θέλω να κάνω σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Μου αρέσει που περίμενε τρομάρα του κάποια στιγμή να τον ξανά κάνω φίλο στο fb. Τον παρακάλεσα να σβήσει και τις φωτογραφίες μας να μην βλέπει ο κόσμος πόσο κορόιδο υπήρξα μαζί του. Είδα τις έσβησε.
Όλα αυτά κάποτε θα μου φαίνονταν χαζά. Όμως αντίθετα προσπαθώ να προστατεύσω τον εαυτό μου. Πονάω να βλέπω ακόμα και γραμμένο το όνομά του. Πονάω πολύ.
Θέλω να περάσει ο καιρός. Να περάσει και όλα αυτά κάποτε να είναι τόσο χαζά και ανούσια. Θέλω να σπρώξω τον χρόνο τόοοοσο μπροστά.
Μα τόσο μπροστά που να μην με νοιάζει πια το όνομα του Σ. Να μην με πονάει πια με ποια θα είναι. Να μην με νοιάζει καθόλου. Μα το παιδί ψάχνει να παντρευτεί...και κάπου εδώ γελάμε....Εδώ εγώ δεν μπορούσα να φανταστώ όλη μου την ζωή μ'ένα τόσο οξύθυμο άτομο. Πλας τώρα είναι υγιές που αυτοί οι δύο θα βλέπονται 10 ώρες κάθε μέρα,6 φορές την εβδομάδα;
Τους δίνω το πολύ μέχρι το τέλος του χρόνου.
Αχ δεν πίστευα ποτέ ότι η πρώτη μου μεγάλη σχέση θα κατέληγε έτσι.
Σκέφτομαι όλες τις χαρούμενες στιγμές μας,όλα μας τα βράδια και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως με αντικατέστησε τόσο εύκολα. Καρδιά δεν έχει; Ψυχή;
Με πειράζει τελικά που πουλάει τόσο πολύ η εικόνα μας. Και όχι ο χαρακτήρα μας. Βλέπετε εγώ δεν φτάχνω τα νύχια μου. Δεν φοράω ψηλά παππούτσια,ούτε βάφομαι έντονα όπως αυτή. Ούτε εχω τα γυμνασμένα πόδια να βγάζω φώτο με μαγιό. Ούτε χορεύω σε κλάμπ.
Ο Σ. ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι είναι διαφορετικός από εμένα. Ίσως να πίστεψα πως μπορούσα να τον αλλάξω, αλλά έκανα μεγάλο λάθος. Είχαμε τσακωθεί πολλές φορές για την εμφανισή μου. Μου έκανε πλάκα για την κυταρίτιδα που έχω. Για το μαγιό μου που δεν είναι μπραζίλ. Για τα ρούχα μου που δεν είναι πολύ σέξυ. Για τα ψηλά που δεν φοράω. Και εγώ κάθε φορά κατέβαζα μούτρα. Έλα έλα μου έλεγε μετά κάθε φορά με παράπονο και με έπιανε αγκαλιά. Και όλα μου έφευγαν. Όμως όσο προσέχει εκείνος την εικόνα του άλλο τόσο την πρόσεχε τελικά και στην άλλη.
Δεν άξιζα ρε γαμώτο σε τέτοιο άτομο. Πόσο πολύ με είχε τυφλώσει ο έρωτας μαζί του. Πόσο πολύ προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως όντως νοιάζεται για εμένα.
Ποιος λογικός άνθρωπος τον ένα μήνα σου παίρνει δώρο κινητό και τον επόμενο έχει βρει άλλη; Από εκεί να καταλάβετε θέματα που είχε.
Και δεν νοιάζει τόσο για αυτή. Ας υποθέσουμε ότι ερωτεύτηκε (βέβαια κάπου εδώ γελάμε, ο Σ. δεν μπορεί να ερωτευτεί αληθινά, εγωισμό νιώθει και επιβεβαίωση όταν κατακτήσει κάτι). Αλλά έστω ας το υποθέσουμε. Δεν είχε τα κότσια ρε γαμώτο να μου πει σαν άντρας ναι Μαρία είδα ερωτικά άλλη. Σκέφτομαι άλλη. Όχι.
Προτίμησε να με φλομώσει στο ψέμα δυο μήνες. Παλιο ψεύτης και υποκριτής.
Ήξερα ότι δεν ήταν το για πάντα. Το ήξερα πολύ καλά. Ίσως τράφηκα για λίγο με ψεύτικες ελπίδες. Όσο σκέφτομαι τι κόπο έχω κάνει για εκείνον, το ταξίδι με τα μέσα μεταφοράς,πόσο κλάμα έχω ρίξει,πόση προσπάθεια να διατηρήσω μια σχέση...και ξαφνικά η άλλη χωρίς να κάνει τίποτα πήρε την θέση μου...ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ. Και δεν ξέρω τι άλλο ακόμα μπορεί να είχε γίνει πίσω από την πλάτη μου που δεν το ξέρω.
Πραγματικά όσο σκέφτομαι την τελευταία μας συζήτηση θυμώνω τόσο πολύ. Πω πω τον διπρόσωπο που μου έλεγε πως ότι και αν θέλω θα είναι δίπλα μου, ότι θέλω να του στείλω, πως δεν με απάτησε ή βρήκε άλλη. ΨΕΥΤΗΣ. Σιγά μην ζητήσω ποτέ βοήθεια από ένα άτομο που μου φέρθηκε τόσο διπρόσωπα.
Στα γενέθλιά μου θυμάμαι είχε έρθει και αυτός ο φίλος του που μιλάγανε στο τηλ. Αυτός τότε τα είχε με μία φίλη του Σ. Έλεγε στον Σ. ότι του την πέφτει και μια άλλη.
"Γιατί δεν κάνεις κάτι και με αυτή;" τον είχε ρωτήσει. Εκείνος είχε απαντήσει ότι δεν του αρέσει. Και εγώ μέσα μου είχα αναρωτηθεί τόσο εύκολο το θεωρεί; Τον είχα κοιτάξει με μια δυσπιστία. Είδα πως τον κοίταζα και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.
Εντάξει έχω θυμό αυτή την στιγμή.
Το χειρότερό απ'όλα είναι το πρωινό ξύπνημα. 3 συνεχόμενες μέρες τους έχω δει και τους δυο στο ονειρό μου και λέει με κοροιδεύουν και γελάνε εις βάρος μου.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως αυτό το άτομο που γνώριζα 1,5 χρόνο μου φέρθηκε έτσι. Απορώ. Δεν το χωνεύει το μυαλό μου. Πως γίνεται να πέταξε τόσο απλά όλα αυτά;;
Δεν αξίζει να γράψω για εκείνον ποιήματα ή κείμενα πόνου όπως κάνω κάθε φορά όταν μου λείπει κάτι. Δεν με εμπνέει καθόλου πραγματικά.
Όσοι διαβάζετε χρόνια το μπλογκ μου θα ξέρετε τι άτομο είμαι. Θα ξέρετε πόση αγάπη έχω μέσα μου. Πόσο συναισθηματική είμαι. Θα ξέρετε τι έχω περάσει. Πόσες πληγές έχω. Πόσα πράγματα έχω τραβήξει. Θα τα ξέρετε όλα αυτά. Πόσο καλή είμαι. Πόσο ήρεμη.
Πιστεύετε μου άξιζε κάτι τέτοιο;
Γιατί ο Θεός μας στέλνει όλο δυσκολίες; Ξέρω ότι κάποτε ο εαυτός μου θα χαίρεται που γλύτωσα από ένα τέτοιο άτομο... Όμως προς στο παρόν με πονάνε όλες οι αναμνήσεις. Όλη αυτή η κοροιδία. Ότι εγώ κλαίω και αυτοί βρίσκονται κάπου και κάνουν πιθανότατα σεξ. Τι σεξ θα κάνουν μετά να μου πεις... Ο Σ, συνέχεια κοιμόταν από την κούραση.
Νιώθω μια συνεχόμενη απειλή μέσα μου. Θέλω να περάσουν οι μήνες. Δεν έχω ησυχάσει καθόλου το τελευταίο δίμηνο από όλα αυτά με τον Σ. Νιώθω μέσα μου μια απειλή. Ότι με απειλούν οι αναμνήσεις. Θέλω να ξεθωριάσουν. Δεν αντέχω...θέλω να ξεθωριάσουν μέσα μου. Θέλω να σβήσουν τόσο πολύ.
Την Τρίτη που έμαθα αυτό βγήκα βόλτα. Γενικά αυτές τις μέρες βγαίνω και μόνη μου να με φυσάει αέρας να καθαρίζει το μυαλό μου.
Όταν γύρναγα είχε σκοτάδι. Δεν είδα μια λακούβα και σκόνταψα. Ξαφνικά βρέθηκα στο έδαφος. Στραμπούληξα το πόδι μου, χτύπησα το χέρι μου. Ένιωσα εκείνη την στιγμή σαν κάτι πρωταγωνίστριες σε ταινίες. Που της έχει απατήσει ο άντρας τους και ξαφνικά τρακάρουν ή τις πιάνει μια μπόρα. Έτσι ακριβώς ένιωσα. Λες και όντως έφτασα τον πάτο.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μέσα σε όλα αυτά το μόνο πράγμα που με κάνει να νιώθω καλύτερα είναι ο Γ.
Ο γλυκός μου ο Γ.
Ένα άτομο που ποτέ δεν μου απόδειξε ότι είναι κακό. Ένα άτομο όπως το θυμάμαι από το 2014. Με καθαρό βλέμμα. Καθαρή ψυχή,και καθαρά μάτια. Αφοσιωμένος στους στόχους του και τις σπουδές του. Δυναμικός μα ταυτόχρονα φοβερά γλυκούλης.
Με ένα συνεχόμενο χαμόγελο πάντα στα χείλη του.
Στις αρχές του Απριλίου μιλάγαμε ανά 4 με 5 μέρες. Τι τελευταίες 3 εβδομάδες μιλάμε κάθε μέρα περίπου 3 ώρες. Σαν να έχουμε σχέση. Νιώθω ο εαυτός μου όταν είμαι μαζί του. Νιώθω σαν να τον ξέρω αιώνες. Νιώθω κάτι αγνό μαζί του. Κάτι αιώνιο. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω με λόγια.
Μου πρότεινε να πάω μαζί του διακοπές 5 μέρες στην Κύπρο. Εκείνος θα πάει έτσι και αλλιώς στον κολλητό του. Την σκεφτόμουν 4 μέρες αυτή την πρόταση. Ενώ ο Γ. είναι ένα υπέροχο άτομο ξαφνικά ένιωσα μια πίεση. Έναν φόβο. Ένα άγχος. Δεν μπορούσα να το κάνω. Δεν μπορούσα να παρατήσω έτσι τα πάντα και να πάω. Το είχα ήδη κάνει μαι φορά μαζί του. Δεν μπορούσα και 2η.
Όμως ο Γ. είναι ένα τελείως διαφορετικό άτομο από το '14. Προσπαθούσε να με πείσει ότι η ιστορία μας δεν θα έχει την ίδια έκβαση με τότε. Να πάρω το ρίσκο και να πάω μαζί του. Πως να το κάνω αυτό; Εδώ ξυπνάω και κλαίω για τον Σ. Πως θα έκανα κάτι τέτοιο; Εάν με έπιανε και εκεί κάποια τέτοια κρίση; Ήταν πολύ παρορμητικό ένα τέτοιο βήμα.
Κάποτε η κυρία Μ. μας είχε διαβάσει μια έκφραση. Έλεγε "Και έρχεται κάποιες φορές στην ζωή μας που πρέπει να πεις το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι."
Και είπα όχι τελικά. Αρνήθηκα εγώ στον Γ. Εγώ. Που για τον Γ. έχω γράψει ποιήματα,έχω κάνει αναρτήσεις,που ένα χρόνο και μετά τον χωρισμό μας εγώ το σκεφτόμουν. Που μάλιστα ο ίδιος χωρίς να το ξέρει είχε γίνει αφορμή μια φορά σε καυγά για εμένα και τον Σ.
Δεν γίνεται πάντα εγώ να προσαρμόζομαι στο πρόγραμμα των άλλων. Ας προσαρμοστεί κάποια στιγμή κάποιος και στο δικό μου.
Μόλις του το είπα μούτρωσε. Ήθελα να τον κάνω αγκαλιά. Άρχισα να του λέω ότι θα ήθελα να ξανά προσπαθήσω μαζί του αλλά με τον τρόπο που θα ήθελα όχι με το να πιέζουμε κάποια κατάσταση.
Αφήστε που ο ίδιος δεν έχει ιδέα πόσο πληγωμένη νιώθω από τον Σ.
"Τι νιώθεις για εμένα;" με ρώτησε ήρεμα.
"Είσαι ένας πάρα πολύ καλός άνθρωπος. Μου βγάζεις μια εμπιστοσύνη που δεν έχω ξανά νιώσει. Είσαι το μόνο αγόρι που έχω μιλήσει ποτέ μαζί του τόσες ώρες. Και μου αρέσει πολύ το χαμόγελό σου. Εσύ για εμένα;"
"Και εμένα μου αρέσεις εμφανισιακά. Μου αρέσει που είσαι καλή,είναι καλός ο χαρακτήρας σου. Γενικά είσαι γλυκούλα. Και μου βγάζει κάτι για το οποίο νιώθω πως αξίζει να προσπαθήσω."
Χαμογέλασα. Κάποτε έλεγα πως οι ευχές οι δικές μου πιάνουν. Αρκεί να πιστέψω πως θα γίνουν. Θα ακουστεί πολύ χαζό αλλά περίπου για 5 μήνες αφού είχα χωρίσει με τον Γ. ξάπλωνα στο κρεβάτι και έλεγα ας μου τον φέρει πίσω η ζωή. Ας μου τον φέρει πίσω. Δεν γίνεται να μην τον ξανά δω. Δεν γίνεται να μην ξανά είμαστε μαζί. Μα το χρωστάει η ζωή και το σύμπαν. Όταν τον σκεφτόμουν ένιωθα μια γλύκα. Μια σιγουριά πως αυτός είναι. Αυτός είναι και θα είναι.
Και δεν έκανα λάθος. Το ενστικτό μας πότε δεν κάνει λάθος.
Κανονίσαμε να βρεθούμε στις 31 το βράδυ. Έρχεται για 1 μέρα και μετά θα πετάξει για κάποιες εβδομάδες Κύπρο στον κολλητό του.
Δεν ξέρω που θα με οδηγήσει όλο αυτό μαζί του. Φοβάμαι πολύ. Και ειδικά τώρα που είμαι σε μια τόσο ευαίσθητη περίοδο.
Όμως το ξέρετε πως είμαι άτομο που ότι το αισθάνεται το κυνηγά. Και αφού τον σκέφτομαι, έστω και κάποιες στιγμές πιο πολύ από τον Σ. πάει να πει ότι κάτι αισθάνομαι όντως ακόμα για εκείνον.
Είναι απωθημένο;
Είναι έρωτας ;
Είναι κάτι που πρέπει να κάνει κύκλο;
Είναι κάτι που ήρθε σε αυτή την φάση για να με κάνει καλα;
Δεν ξέρω. Πάντως θέλω να το μάθω. Πρέπει να το μάθω.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`~
Αυτό αφιερωμένο στον Σ. Πραγματικά του αξίζει.
Πάω Σαλαμίνα μαζί με την αδερφή μου για τα γενέθλια του μικρού μας αδερφού. Από το Σάββατο δεν ήθελα να πάω. Ξέρω πως θα είναι εκεί οι γονείς του Σ. και έχω μια μεγάλη άρνηση στο να πάω.
Όμως πήγα με βαριά καρδιά.
Στο γυρισμό η ώρα είναι 9:30. Συνήθως είναι μια κλασσική ώρα που φεύγουν οι γονείς του Σ. από την Σαλαμίνα. Μπαίνουμε στο καραβάκι και κοιτάζω τα αμάξια.
"Άμα δεις κανένα τογίοτα αβένσις αυτοί θα είναι." λέω στην αδερφή μου.
Το καραβάκι φτάνει στο Πέραμα και εγώ συνεχίζω σαν την χαζή να κοιτάζω τα αμάξια. Λες και θα τους δω όντως κάπου.
"Άντε τι κοιτάς" μου λέει η αδερφή μου.
Βγαίνουμε από το καραβάκι. Περιμένω να περάσουν όλα τα αμάξια. Όλα ένα ένα. Να σιγουρευτώ ότι το ενστικτό μου κάνει λάθος. Ένα ένα.
Πουθενά. Μάλλον κάνω λάθος.
Προσπαθούμε με την αδερφή μου να περάσουμε έναν δρόμο. Δεν μας αφήνει ούτε ένα αμάξι. Επιτέλους κάποιο μας αφήνει. Περνάω τον δρόμο.
¨"Μαρίαααα." ακούω από πίσω μου.
Όχι ρε πούστη λέω. Δεν μπορεί όντως. Γυρνάω και βλέπω ένα ασημένιο τογιότα. Μέσα η μαμά του Σ. η κυρία Μαίρη και ο μπαμπάς του ο κύριος Κώστας. Ωστόσο χάρηκα τόσο μα τόσο πολύ όταν τους είδα. Πριν κάτι εβδομάδες είχα ευχηθεί να ξανά έβλεπα την κυρία Μαίρη. Και τελικά όντως έγινε.
Χάρηκα τόσο πολύ που τους είδα.
"Τι κάνεις;" Με ρώτησε ο μπαμπάς του.
"Έλα να σε φιλήσω" μου είπε η γλυκούλα η κ.Μαίρη και έσκυψα και την φίλησα. Η Μπελλίτσα το μικρό γιορσάικ που έχουν με έγλυφε.
Βλέπω ξαφνικά και το κεφάλι της Λούσις να χώνεται στο παράθυρο. "Λουσιιιιιιι,Λουσιιιι πόσο μου λείπεις" αρχίζω να φωνάζω ενώ εκείνη με γλύφει.
"Είχατε πάει στον μπαμπά;" με ρωτάει η κ. Μαίρη.
"Ναι ναι" της λέω. "Κ. Κώστα χρόνια πολλά να χαίρεστε το όνομά σας." Με ευχαριστεί.
"Τώρα θα σας πέρναμε αλλά έχουμε τα σκυλιά." λέει η κ. Μαίρη. Σκέφτομαι από μέσα μου πως δεν θέλω με τίποτα.
"Όχι όχι μην ανησυχείτε. Ο Σ, τι κάνει καλά είναι;" ρωτάω από αληθινό ενδιαφέρον.
"Ναι ναι καλά είναι. Σπίτι. " μου λέει η μαμά του.
"Να'στε καλά κορίτσια" μας λέει ο μπαμπάς του. Αυτό το νά'στε καλά με σκότωσε λίγο μέσα μου.
"Αχ κυρία Μαίρη μου λείπετε πολύ." της λέω πριν φύγει το αμάξι και της χαιδεύω το χέρι. Με κοιτάζει και μου χαμογελάει γλυκά.
Το αμάξι φεύγει... Φεύγει...Φεύγει ένα κομμάτι από το παρελθόν μου. Ένα μεγάλο κομμάτι μου. Δεν είμαι μέλος πια αυτής της οικογένειας. Είμαι ένας απέξω. Δεν τους είμαι τίποτα πια. Δεν θα με πάρουν μαζί του να με πάνε στο σπίτι. Δεν θα κάτσω να παίξω με την Λούσι. Δεν είναι πια μια συνηθισμένη Κυριακή που θα είμαι με τον Σ. θα γυρίσουν οι γονείς του από Σαλαμίνα και θα δούμε με τον Σ. κάποιο επισόδειο. Την Δευτέρα το πρωί θα ξυπνήσω και ο Σ, θα είναι στην δουλειά. Θα πιω καφέ με την κυρία Μαίρη και θα μιλήσουμε.
Όχι τα πράγματα δεν θα είναι πια έτσι.
Βάζω πάλι τα κλάματα. Πάνω που ήμουν καλύτερα τις τελευταίες μέρες.
" Πόσο μου λείπουν. Πόσο πολύ μου λείπουν." λέω σε κλάματα.
~~~~~~~~~~
14/2/17
Έχω τσακωθεί πολύ άσχημα με τον Σ, Είμαι μέσα στο σαλόνι και κλαίω. Ο Σ. στο δωμάτιο. Τον παίρνει τηλ. ένας φίλος του.
Μιλάει χαλάρα. Λες και δεν τσακωθήκαμε ποτέ. Εξοργίζομαι.
"Τελικά έκανες κάτι με αυτή;" τον ακούω να ρωτάει τον φίλο του. Μιλάει. Κάτι θα πρέπει να ρωτάει τον Σ.
"Ναι είναι εδώ η Μαρία. Στο σαλόνι." τι τον νοιάζει που είμαι ο φίλος του. Η χροιά της φωνής του συνομωτική. Από αυτές που ξέρεις ότι κάτι κρύβουν. Αρχίζει και ψυθιρίζει. Τι κρύβει από εμένα ; Ο Σ. ποτέ δεν είχε μυστικά από εμένα.
"Άστο φίλεεε έχει ξεφύγεειιι το πράγμα" λέει γελώντας. Είναι έκφραση του Σ. όταν του αρέσει κάτι πολύ. Μου μπαίνουν ιδέες. Του την πέφτει άλλη.
17/2/17
Του αναφέρω τι άκουσα στο τηλέφωνο.
"Σίγουρα αφού τον ρώτησες εάν έχει κάνει κάτι με άλλη μετά σε ρώτησε εκείνος."
"Μα τι λες."
"Και τότε τι λέγατε;"
"Δεν μπορώ να έχω μυστικά με του φίλους μου;"
"Μυστικά που δεν ξέρω εγώ; "
"Όλοι έχουμε ακόμα και εσύ" επιμένει. "Και τέλος πάντων εάν ρωτάς εάν υπάρχει άλλη,όχι δεν υπάρχει άλλη."
"Λες αλήθεια;"
"Ξέρεις ότι δεν λέω ψέμματα."
"Η αλήθεια είναι πως έτσι ξέρω"
Όμως με έχει πιάσει κάτι. Θέλω να ψάξω το κινητό του. Τις επόμενες μέρες τον ρωτάω εάν του την πέφτει κάποια στο κομμωτήριο. Τον ρωτάω ποιος του στέλνει μήνυμα στο βάιμπερ στις 11 την νύχτα. Ο Αλέξανδρος μου λέει.
7/3/17
Είμαστε στο σαλόνι. Κάποιος τον παίρνει τηλέφωνο.
"Έλα.." λέει ήρεμα και πάει προς την τραπεζαρία να μιλήσει. Είναι ένα γλυκό έλα. Ένα έλα που το λέει μόνο σ'εμένα συνήθως. Πάντως δεν είναι έλα που θα πει σε φίλο ή ξάδερφο.
"Ναι στο σαλόνι. Σπίτι...Ε ναιι." απαντάει τελειώς μονολεκτικά και το κλείνει. Δεν μου λέει ποιος πήρε.
Πάμε πάνω και κοιμόμαστε παρέα αγκαλιά όπως συνήθως.
21/3/17 Μου λέει ότι θέλει να μείνει μόνος του αλλά να μην στεναχωρηθώ και πως θέλει να με δει αύριο.
22/3/17 Ανεβαίνω στο δωμάτιό του και βλέπω ένα καινούργιο κουτί προφυλακτικά.
"Μπα...πως και πήρες;"
"Αφού δεν είχαμε."
Πως ένας άνθρωπος που λέει ότι θέλει να μείνει μόνος παίρνει ένα καινούργιο κουτί προφυλακτικών;
27/3/17 μου έχει πει ότι θέλει να μείνει μόνος. Δεν μου σηκώνει το τηλ. Μου γράφει μόνο μηνύματα.
"Παίζει κάτι με άλλη;" δεν μου απαντάει σε αυτό.
2/4/17
" Τι θες ρε Μαρία; Να είμαι μαζί σου αναγκαστικά και να μιλάω με άλλες;"
"'Οχι απλά δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαθες ξαφνικά."
Με διώχνει από το σπίτι του.
"Βγαίνω με αλλη." μου λέει.
"Τι,που την γνώρισες;;"
"Στο κομμωτήριο" μου λέει.
"Να δω μηνύματα." λέω και το απαιτώ.
"Δεν είμαι υποχρεωμένος να σου δείξω,"
"Πραγματικά τι λες,όντως;;"
"Απλά σου λέω κάτι για να θυμώσεις και να φύγεις." μου λεει
"Την αλήθεια." απαιτώ.
"Δεν συμβαίνει κάτι φύγε."
Φεύγω.
16/4/17
Έχουμε χωρίσει εδώ και δυο εβδομάδες.Βγαίνει την Ανάσταση και βλέπω να ανεβάζει στο facebook μια φωτογραφία με μια κοπέλα και άλλον έναν. Η κοπέλα είναι κομμώτρια στο κομμωτήριο του. Η περιοχή Παγκράτι. Τι κάνει ο Σ. στο Παγκράτι; Εκείνος δεν ξεκουνιέται από το Αιγάλεω. Πως και δεν είναι με τα ξαδέρφια του; Πως γίνεται;
17/4/17
Βλέπω στο προφιλ του ξαδέρφου ένα τσεκ ιν σ'ένα κλαμπ στην Σαλαμίνα. Στο τσεκ ιν είναι και αυτή η κοπέλα και η ξαδέρφη του Σ, Όχι όμως ο Σ. Τι κάνει αυτή στην Σαλαμίνα; Τι κάνει στην παρέα του Σ; Είδα πως έγινε φίλη στο fb και με τον ξάδερφό του. Πως γίνεται αυτό; Από που και ως που.
Μου μπαίνουν υποψίες. Τα έχει μαζί της. Σίγουρα τα έχουν.
22/4/17 (Πάλι 22...)
Μιλάω με τον Σ, στο τηλ.
"Δεν έγινε κάτι κακό για να μην μιλάμε. Δεν είναι ότι βρήκα άλλη ή ότι σε απάτησα. Μακάρι να γινόταν κάτι τέτοιο,θα στο έλεγα,θα έλεγες δεν πα να γαμηθεί ο μαλάκας δεν άξιζε,και θα προχώραγες πιο εύκολα. Δεν έγινε κάτι τέτοιο όμως. Όμως τώρα το ξέρω γιατί νιώθεις ότι άξιζε. Διέγραψε με από το fb αλλά μόλις νιώσεις έτοιμη περιμένω να αναιρέσεις την απόφασή σου. Ότι θες θα είμαι δίπλα σου."
Με καθυσηχάζουν τα λόγια του. Με ηρεμούν. Ηρεμώ κάπως.
23/5/17 (ένα μήνα μετά.) (Πάλι 22.. προς 23)
Τυχαίνει και μου βγάζει το fb μια φωτογραφία που είχα ανεβάσει σαν πέρυσι. Από κάτω ο Σ. μου έχει σχολιάσει "Κοριτσάρα μου..." Χαμογελάω με το πόσο χαρούμενη ήμουν πέρσι. Μπαίνω στο προφίλ του,γιατί έτσι,παρόλο που τον έχω διαγράψει,
Και τότε βλέπω εκεί αριστερά. Σε σχέση με αυτήν. Αυτήν που είχαν βγει μαζί την Ανάσταση και την υποψιαζόμουν. Της είχε κάνει like και σε φωτογραφία της τον Φεβρουάριο τρομάρα του.
Μπαίνω στο προφίλ της. Λέει σε σχέση μαζί με τον Σ. από τον Απρίλιο. Από κάτω φίλοι και γνωστοί του Σ. έχουν ενθουσιαστεί.
Δεν μπορεί όντως. Κλαίω. Κλαίω με λυγμούς. Με παράπονο. Με πόνο για την κοροιδία που έφαγα. Τι ψεύτης. Τι μεγάλος ψεύτης Θέε μου. Κορόιδεψε εμένα. ΕΜΕΝΑ. Που είμαι από τα καλύτερα άτομα του κόσμου. Είπε ψέμματα σε ΕΜΕΝΑ. Δύο μήνες μέσα στα ψέμματα.
Ο άνθρωπος που ισχυριζόταν ότι δεν λέει ποτέ του ψέμματα. Ο άνθρωπος που έλεγε ότι είναι τέρμα ειλικρινής και τον ενοχλεί να λένε οι άλλοι ότι λέει ψέμματα. Ο άνθρωπος που μου έλεγε ότι μόλις χωρίσει είναι από τους ανθρώπους που αργεί να κάνει κάτι γιατί θέλει πρώτα να ξεχάσει. Ο άνθρωπος που κορόιδευε τον ξάδερφό του γιατί απάτησε την κοπέλα του. Ο άνθρωπος που κορόιδευε φίλη του από το κομμωτήριο που χώρισε και αμέσως μπήκε σε σχέση με άλλον,και της έλεγε ότι δεν του αρέσει καθόλου ο χαρακτήρας της. Ο άνθρωπος που μέχρι και για την ίδια μου την αδερφή είχε πει ότι δεν του άρεσε που μετά από μία σχέση μπήκε σε άλλη. Ο άνθρωπος που μοιράστηκε μαζί μου 1,5 χρόνο. Που κοιμήθηκε στο πλευρό μου πάνω από 200 βράδια. Αυτός ο άνθρωπος μου είπε ψέμματα. Μου είπε ψέμματα. Σ'εμένα που ακόμα και ο πιο άκυρος να μου την έπεφτε του το έλεγα. Σ'εμένα που είχε θυμώσει μαι φορά επειδή και καλά μίλαγα λίγο πιο ευγενικά σε κάποιον που μου την έπεφτε.
Κανένα ενδιαφέρον για εμένα. Μόνο εγωισμός.
Ψεύτης,εγωιστής,οξύθυμος και άνανδρος. Αυτό ήταν τελικά.
Δεν το πιστεύω ότι έκανα μια τόσο λάθος επιλογή. Ότι ερωτεύτηκα ένα τόσο λάθος άτομο. Εγώ που πάντα ξέρω να διαλέγω σωστά τα άτομα της ζωής μου. Μου είχε δειξεί πολλές φορές κάποια σημάδια. Όμως εγώ εθελοτυφλούσα. Τον έβλεπα καλό παρόλα τα αρνητικά που έβλεπα ότι έχει. Πίστευα ότι κοιτάζει την εξωτερική εμφάνιση και τελικά αυτό κάνει. Αν την δείτε αυτή χωρίς πλάκα,είναι τσουλάκι. Η φωτογραφίες της έχουν 250 Like μόνο από άντρες. Η φωτογραφία εξωφύλλου της,είναι με μαγιό που φαίνονται σχεδόν τα πάντα. Μοιάζει και λίγο μεγαλύτερη πλάκα πλάκα. Αναρωτιέμαι πως θα τον αντέξει. Ένα άτομο σαν τον Σ. που είναι τρομερά ανώριμος.
Το γεγονός αυτό μου το επιβεβαίωση και η κοπέλα ενός κολλητού του που ήμουν πολύ φίλη μαζί της. Μου λέει βγήκαν όλοι μαζί για καφέ. Μου είπε ότι αυτή έχει ένα πολύ φανταχτερό περιτίλυγμα που δεν είχα εγώ. Φόραγε και ψηλά παππούτσια τρομάρα της.
Αυτό που με ενοχλεί πιο πολύ από όλα είναι που αισθάνομαι σαν να μου έκλεψε κάποιος την ζωή. Με πειράζει ρε γαμωτό που θα κοιμάται με τον άνθρωπο που κοιμόμουν εγώ. Που θα βγαίνει με την παρέα του που αγαπούσα. Που θα κοιμάται στην θέση στο κρεβάτι που ήταν δική μου τόσο καιρό.
Πως γίνεται να με αντικατέστησε έτσι απλα; Τόσο εύκολα; Δεν πρόσφερα τίποτα; Ένιωσα ξαφνικά σαν ένα κινητό που χάλασε,το πέταξαν και πήραν ένα καινούργιο πιο φανταχτερό και ωραίο.
Έκανε κάτι τέτοιο σε εμένα. Σε εμένα που έχω περάσει τόσα πολλά. Που έχω τόσες πληγές μέσα μου. Που ήμουν τόσο γεναιόδωρη, τόσο υπομονετική και τόσο καλή μαζί του. Τόλμισε και κορ'οιδεψε εμενα ρε γαμώτο. Εμένα που τον φρόντιζα και τον αγάπαγα. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω με τι καρδιά έκανε κάτι τέτοιο. Ακόμα δεν μπορώ να κατάλαβω πως μπήκε έτσι εύκολα ξαφνικά σε κάτι καινούργιο. Ο άνθρωπος που εμπιστεύτηκα πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Και που μου πρόσφερε την μεγαλύτερη συναισθηματική ασφάλεια από τον καθένα. Μου πούλαγε και έρωτα.
Έρωτας είναι αυτός; Που κρατά μόνο 1,5 χρόνο και αντικαθιστάς τον άλλον τόσο εύκολα. Δεν με αγάπαγε ρε γαμώτο. Δεν ήταν ούτε λίγο ερωτευμένος μαζί μου.
Του έστειλα ένα μήνυμα και τον έβρισα. Εγώ. Ποια εγώ. Που δεν έχω βρίσει ποτέ μου ούτε ένα άτομο στην ζωή μου. Του είπα πόσο μαλάκας ήταν. Πόσο ψεύτικος. Πόσο δεν του άξιζα. Πως λυπάμαι που ξόδεψα τόσο χρόνο και ενέργεια σ'ένα άτομο που με πέταξε έτσι απλά. Πως μου έλεγε όλο πίπες ότι θέλει να μείνει μόνος. Πως είναι ο μεγαλύτερος ψεύτης που ξέρω.και δεν είναι άντρας. Πως δεν είχε τα αρχίδια να μου πει την αλήθεια. Πως κατ'άλλα κορόιδευε αυτούς που χωρίζουν και μπαίνουν αμέσως σε μια σχέση. Και τελικά έγινε τα σκατά που κορόιδευε. Του έγραψα πως κατάλαβα για την Σαλαμίνα. Πως δεν με σεβάστηκε και ανέβασε φώτο μαζί της μόλις χωρίσαμε. Ότι είναι ανώριμος. Ότι τελικά θέλει δίπλα του ένα τσουλάκι να τον αγαπά. Ότι δεν μπορώ να καταλάβω πως υπήρξε τόσο διπρόσωπος. Ότι όμως έτσι οξύθυμος,εγωιστής, μη πιστός και τελικά τόσο ψεύτης να είναι καλά η κοπέλα που τον έχει και να τον χαίρεται. Πως εγώ φταίω που του έδειξα τι πάει να πει να έχεις εμπιστοσύνη σε μια σχέση και με την πρώτη ευκαιρία κοίταξε άλλη. Του ευχήθηκα να του κάνει κάποια στιγμή κάποια ακριβώς το ίδιο που μου έκανε. Να του πουλήσει έρωτα και μετά να πάει να πηδηχτεί πανεύκολα με άλλον. Ότι και καλά έλεγε πως όταν χωρίσει θέλει να περάσει καιρός για να ξεχάσει και δεν είναι από τους τύπους που κάνει κάτι αμέσως. Δεν το διανοούμαι ότι κορόιδευε μια φίλη του από την δουλειά που χώρισε και τα έφτιαξε με άλλον. Του είπα ότι λυπάμαι για τον χαρακτήρα του,και λυπάμαι που ξόδεψα τόσο χρόνο σε μια ψυχή που δεν φάνηκε να είχε τίποτα μέσα. Και το χειρότερο απ'ολα; Δεν μου είπε ποτέ ούτε ένα γαμημένο συγνώμη. Ένα συγνώμη για όλη αυτή την συμπεριφορά που δεν άξιζα.
Φυσικά και δεν απάντησε τίποτα. Τι ακριβώς να απάνταγε;
Μόνο τα μπράτσα του και το αμάξι του αγάπαει στ'αλήθεια. Είναι τόσο εγωιστής που αμφιβάλλω εάν θα αγαπήσει ποτέ άλλο άτομο πιο πολύ από εκείνον. Ο Σ. είναι τόσο ανασφαλής που πραγματικά μου φάνηκε περίεργο όταν είπε ότι θέλει να μείνει μόνος. Λόγο της ανασφάλειάς του δεν θα με έδιωχνε εάν δεν είχε βρει κάτι άλλο. Θέε μου εύχομαι τόσο να τον απατήσει κάποια στιγμή η άλλη.
Η αλήθεια είναι πως είχα σκεφτεί πολλές φορές πως λυπάμαι την επόμενη κοπέλα. Και όντως την λυπάμαι. Εάν δεν άντεξα εγώ με τον χαρακτήρα του που είμαι τοοοοοσοοο υπομονετικό άτομο δεν πιστεύω ότι θα αντέξει καμία άλλη. Και μόνο ότι δεν έχει λύσει τα θέματα με τον εαυτό του,δεν νομίζω να μπορέσει να βρει ποτέ στην ζωή του κάτι σταθερό. Πλας η συγκεκριμένη κοπέλα μοιάζει κοπέλα με πολλές κατακτήσεις και εμπειρίες (τρομάρα της) και δεν νομίζω να αντέξει ο Σ. αυτή την ανασφάλεια,ούτε αυτή να αφήσει κάποιον που θα φέρεται πολύ καλύτερα σε σχέση με τον Σ.
Απλά δεν διανοούμαι ότι 1,5 χρόνο κοιμόμουν με ένα άτομο που με πούλησε τόσο εύκολα. Πως ήμουν στην αγκαλιά κάποιου που με άφησε και με πέταξε έτσι απλά. Δεν διανοούμαι ότι έκανα μια τόσο λάθος επιλογή. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Δεν μου επιτρέπω να ξανά να πω στον εαυτό μου ότι μου λείπει. Τι να μου λείπει; Ένα τόσο ψεύτικο άτομο; Τόσο διπρόσωπο; Που περίμενε να μάθω την νέα του σχεσούλα από το facebook: Απαράδεκτος, ψεύτης και μαλάκας. Και αυτή ένα τσουλάκι που χώθηκε σε μια σχέση. Εγώ εάν μου μίλαγες άλλος που είχε σχέση θα έλεγα μα καλά πόσο ηλίθιος είναι. Αλλά τελικά σε αυτή την ζωή όλοι τον κώλο τους κοιτάζουν.
Δεν μιλάω ωραία και το ξέρω. Όμως όλη αυτή η κατάσταση με εξοργίζει. Πρώτη φορά που φέρεται έτσι άτομο. Πρώτη φορά βιώνω τέτοια απογήτευση από άτομο. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Είμαι σε άρνηση. Δεν το πιστεύω ότι πρόδωσε εμένα. ΕΜΕΝΑ. Που ήμουν τόσο καλή, τόσο υπομονετική, τον φρόντιζα, δεν τον πίεζα, τον άκουγα, του έκανα όλα τα χατίρια. Αλλά έτσι είναι τελικά...τους καλούς τους εκμεταλεύονται.
Μια τρελή σαν την πρώην του του αξίζει. Να τον ελέγχει συνέχεια και να μην τον αφήνει να βγαίνει. Τέτοια πράγματα θέλει.
Με πειράζει τόσο που η ζωή που είχα εγώ την έχει μια άλλη τώρα. Με πειράζει τόσο πολύ. Διέγραψα τις συνομιλίες μαζί του. Διέγραψα τους φίλους του από το φβ μου. Τον μπλόκαρα κιόλας και εκείνον και εκείνη. Τον μπλόκαρα και από το skype. Διέγραψα και τα μηνύματα στο κινητό. Θέλω να κάνω σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Μου αρέσει που περίμενε τρομάρα του κάποια στιγμή να τον ξανά κάνω φίλο στο fb. Τον παρακάλεσα να σβήσει και τις φωτογραφίες μας να μην βλέπει ο κόσμος πόσο κορόιδο υπήρξα μαζί του. Είδα τις έσβησε.
Όλα αυτά κάποτε θα μου φαίνονταν χαζά. Όμως αντίθετα προσπαθώ να προστατεύσω τον εαυτό μου. Πονάω να βλέπω ακόμα και γραμμένο το όνομά του. Πονάω πολύ.
Θέλω να περάσει ο καιρός. Να περάσει και όλα αυτά κάποτε να είναι τόσο χαζά και ανούσια. Θέλω να σπρώξω τον χρόνο τόοοοσο μπροστά.
Μα τόσο μπροστά που να μην με νοιάζει πια το όνομα του Σ. Να μην με πονάει πια με ποια θα είναι. Να μην με νοιάζει καθόλου. Μα το παιδί ψάχνει να παντρευτεί...και κάπου εδώ γελάμε....Εδώ εγώ δεν μπορούσα να φανταστώ όλη μου την ζωή μ'ένα τόσο οξύθυμο άτομο. Πλας τώρα είναι υγιές που αυτοί οι δύο θα βλέπονται 10 ώρες κάθε μέρα,6 φορές την εβδομάδα;
Τους δίνω το πολύ μέχρι το τέλος του χρόνου.
Αχ δεν πίστευα ποτέ ότι η πρώτη μου μεγάλη σχέση θα κατέληγε έτσι.
Σκέφτομαι όλες τις χαρούμενες στιγμές μας,όλα μας τα βράδια και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως με αντικατέστησε τόσο εύκολα. Καρδιά δεν έχει; Ψυχή;
Με πειράζει τελικά που πουλάει τόσο πολύ η εικόνα μας. Και όχι ο χαρακτήρα μας. Βλέπετε εγώ δεν φτάχνω τα νύχια μου. Δεν φοράω ψηλά παππούτσια,ούτε βάφομαι έντονα όπως αυτή. Ούτε εχω τα γυμνασμένα πόδια να βγάζω φώτο με μαγιό. Ούτε χορεύω σε κλάμπ.
Ο Σ. ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι είναι διαφορετικός από εμένα. Ίσως να πίστεψα πως μπορούσα να τον αλλάξω, αλλά έκανα μεγάλο λάθος. Είχαμε τσακωθεί πολλές φορές για την εμφανισή μου. Μου έκανε πλάκα για την κυταρίτιδα που έχω. Για το μαγιό μου που δεν είναι μπραζίλ. Για τα ρούχα μου που δεν είναι πολύ σέξυ. Για τα ψηλά που δεν φοράω. Και εγώ κάθε φορά κατέβαζα μούτρα. Έλα έλα μου έλεγε μετά κάθε φορά με παράπονο και με έπιανε αγκαλιά. Και όλα μου έφευγαν. Όμως όσο προσέχει εκείνος την εικόνα του άλλο τόσο την πρόσεχε τελικά και στην άλλη.
Δεν άξιζα ρε γαμώτο σε τέτοιο άτομο. Πόσο πολύ με είχε τυφλώσει ο έρωτας μαζί του. Πόσο πολύ προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως όντως νοιάζεται για εμένα.
Ποιος λογικός άνθρωπος τον ένα μήνα σου παίρνει δώρο κινητό και τον επόμενο έχει βρει άλλη; Από εκεί να καταλάβετε θέματα που είχε.
Και δεν νοιάζει τόσο για αυτή. Ας υποθέσουμε ότι ερωτεύτηκε (βέβαια κάπου εδώ γελάμε, ο Σ. δεν μπορεί να ερωτευτεί αληθινά, εγωισμό νιώθει και επιβεβαίωση όταν κατακτήσει κάτι). Αλλά έστω ας το υποθέσουμε. Δεν είχε τα κότσια ρε γαμώτο να μου πει σαν άντρας ναι Μαρία είδα ερωτικά άλλη. Σκέφτομαι άλλη. Όχι.
Προτίμησε να με φλομώσει στο ψέμα δυο μήνες. Παλιο ψεύτης και υποκριτής.
Ήξερα ότι δεν ήταν το για πάντα. Το ήξερα πολύ καλά. Ίσως τράφηκα για λίγο με ψεύτικες ελπίδες. Όσο σκέφτομαι τι κόπο έχω κάνει για εκείνον, το ταξίδι με τα μέσα μεταφοράς,πόσο κλάμα έχω ρίξει,πόση προσπάθεια να διατηρήσω μια σχέση...και ξαφνικά η άλλη χωρίς να κάνει τίποτα πήρε την θέση μου...ΕΞΟΡΓΙΖΟΜΑΙ. Και δεν ξέρω τι άλλο ακόμα μπορεί να είχε γίνει πίσω από την πλάτη μου που δεν το ξέρω.
Πραγματικά όσο σκέφτομαι την τελευταία μας συζήτηση θυμώνω τόσο πολύ. Πω πω τον διπρόσωπο που μου έλεγε πως ότι και αν θέλω θα είναι δίπλα μου, ότι θέλω να του στείλω, πως δεν με απάτησε ή βρήκε άλλη. ΨΕΥΤΗΣ. Σιγά μην ζητήσω ποτέ βοήθεια από ένα άτομο που μου φέρθηκε τόσο διπρόσωπα.
Στα γενέθλιά μου θυμάμαι είχε έρθει και αυτός ο φίλος του που μιλάγανε στο τηλ. Αυτός τότε τα είχε με μία φίλη του Σ. Έλεγε στον Σ. ότι του την πέφτει και μια άλλη.
"Γιατί δεν κάνεις κάτι και με αυτή;" τον είχε ρωτήσει. Εκείνος είχε απαντήσει ότι δεν του αρέσει. Και εγώ μέσα μου είχα αναρωτηθεί τόσο εύκολο το θεωρεί; Τον είχα κοιτάξει με μια δυσπιστία. Είδα πως τον κοίταζα και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.
Εντάξει έχω θυμό αυτή την στιγμή.
Το χειρότερό απ'όλα είναι το πρωινό ξύπνημα. 3 συνεχόμενες μέρες τους έχω δει και τους δυο στο ονειρό μου και λέει με κοροιδεύουν και γελάνε εις βάρος μου.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως αυτό το άτομο που γνώριζα 1,5 χρόνο μου φέρθηκε έτσι. Απορώ. Δεν το χωνεύει το μυαλό μου. Πως γίνεται να πέταξε τόσο απλά όλα αυτά;;
Δεν αξίζει να γράψω για εκείνον ποιήματα ή κείμενα πόνου όπως κάνω κάθε φορά όταν μου λείπει κάτι. Δεν με εμπνέει καθόλου πραγματικά.
Όσοι διαβάζετε χρόνια το μπλογκ μου θα ξέρετε τι άτομο είμαι. Θα ξέρετε πόση αγάπη έχω μέσα μου. Πόσο συναισθηματική είμαι. Θα ξέρετε τι έχω περάσει. Πόσες πληγές έχω. Πόσα πράγματα έχω τραβήξει. Θα τα ξέρετε όλα αυτά. Πόσο καλή είμαι. Πόσο ήρεμη.
Πιστεύετε μου άξιζε κάτι τέτοιο;
Γιατί ο Θεός μας στέλνει όλο δυσκολίες; Ξέρω ότι κάποτε ο εαυτός μου θα χαίρεται που γλύτωσα από ένα τέτοιο άτομο... Όμως προς στο παρόν με πονάνε όλες οι αναμνήσεις. Όλη αυτή η κοροιδία. Ότι εγώ κλαίω και αυτοί βρίσκονται κάπου και κάνουν πιθανότατα σεξ. Τι σεξ θα κάνουν μετά να μου πεις... Ο Σ, συνέχεια κοιμόταν από την κούραση.
Νιώθω μια συνεχόμενη απειλή μέσα μου. Θέλω να περάσουν οι μήνες. Δεν έχω ησυχάσει καθόλου το τελευταίο δίμηνο από όλα αυτά με τον Σ. Νιώθω μέσα μου μια απειλή. Ότι με απειλούν οι αναμνήσεις. Θέλω να ξεθωριάσουν. Δεν αντέχω...θέλω να ξεθωριάσουν μέσα μου. Θέλω να σβήσουν τόσο πολύ.
Την Τρίτη που έμαθα αυτό βγήκα βόλτα. Γενικά αυτές τις μέρες βγαίνω και μόνη μου να με φυσάει αέρας να καθαρίζει το μυαλό μου.
Όταν γύρναγα είχε σκοτάδι. Δεν είδα μια λακούβα και σκόνταψα. Ξαφνικά βρέθηκα στο έδαφος. Στραμπούληξα το πόδι μου, χτύπησα το χέρι μου. Ένιωσα εκείνη την στιγμή σαν κάτι πρωταγωνίστριες σε ταινίες. Που της έχει απατήσει ο άντρας τους και ξαφνικά τρακάρουν ή τις πιάνει μια μπόρα. Έτσι ακριβώς ένιωσα. Λες και όντως έφτασα τον πάτο.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μέσα σε όλα αυτά το μόνο πράγμα που με κάνει να νιώθω καλύτερα είναι ο Γ.
Ο γλυκός μου ο Γ.
Ένα άτομο που ποτέ δεν μου απόδειξε ότι είναι κακό. Ένα άτομο όπως το θυμάμαι από το 2014. Με καθαρό βλέμμα. Καθαρή ψυχή,και καθαρά μάτια. Αφοσιωμένος στους στόχους του και τις σπουδές του. Δυναμικός μα ταυτόχρονα φοβερά γλυκούλης.
Με ένα συνεχόμενο χαμόγελο πάντα στα χείλη του.
Στις αρχές του Απριλίου μιλάγαμε ανά 4 με 5 μέρες. Τι τελευταίες 3 εβδομάδες μιλάμε κάθε μέρα περίπου 3 ώρες. Σαν να έχουμε σχέση. Νιώθω ο εαυτός μου όταν είμαι μαζί του. Νιώθω σαν να τον ξέρω αιώνες. Νιώθω κάτι αγνό μαζί του. Κάτι αιώνιο. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω με λόγια.
Μου πρότεινε να πάω μαζί του διακοπές 5 μέρες στην Κύπρο. Εκείνος θα πάει έτσι και αλλιώς στον κολλητό του. Την σκεφτόμουν 4 μέρες αυτή την πρόταση. Ενώ ο Γ. είναι ένα υπέροχο άτομο ξαφνικά ένιωσα μια πίεση. Έναν φόβο. Ένα άγχος. Δεν μπορούσα να το κάνω. Δεν μπορούσα να παρατήσω έτσι τα πάντα και να πάω. Το είχα ήδη κάνει μαι φορά μαζί του. Δεν μπορούσα και 2η.
Όμως ο Γ. είναι ένα τελείως διαφορετικό άτομο από το '14. Προσπαθούσε να με πείσει ότι η ιστορία μας δεν θα έχει την ίδια έκβαση με τότε. Να πάρω το ρίσκο και να πάω μαζί του. Πως να το κάνω αυτό; Εδώ ξυπνάω και κλαίω για τον Σ. Πως θα έκανα κάτι τέτοιο; Εάν με έπιανε και εκεί κάποια τέτοια κρίση; Ήταν πολύ παρορμητικό ένα τέτοιο βήμα.
Κάποτε η κυρία Μ. μας είχε διαβάσει μια έκφραση. Έλεγε "Και έρχεται κάποιες φορές στην ζωή μας που πρέπει να πεις το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι."
Και είπα όχι τελικά. Αρνήθηκα εγώ στον Γ. Εγώ. Που για τον Γ. έχω γράψει ποιήματα,έχω κάνει αναρτήσεις,που ένα χρόνο και μετά τον χωρισμό μας εγώ το σκεφτόμουν. Που μάλιστα ο ίδιος χωρίς να το ξέρει είχε γίνει αφορμή μια φορά σε καυγά για εμένα και τον Σ.
Δεν γίνεται πάντα εγώ να προσαρμόζομαι στο πρόγραμμα των άλλων. Ας προσαρμοστεί κάποια στιγμή κάποιος και στο δικό μου.
Μόλις του το είπα μούτρωσε. Ήθελα να τον κάνω αγκαλιά. Άρχισα να του λέω ότι θα ήθελα να ξανά προσπαθήσω μαζί του αλλά με τον τρόπο που θα ήθελα όχι με το να πιέζουμε κάποια κατάσταση.
Αφήστε που ο ίδιος δεν έχει ιδέα πόσο πληγωμένη νιώθω από τον Σ.
"Τι νιώθεις για εμένα;" με ρώτησε ήρεμα.
"Είσαι ένας πάρα πολύ καλός άνθρωπος. Μου βγάζεις μια εμπιστοσύνη που δεν έχω ξανά νιώσει. Είσαι το μόνο αγόρι που έχω μιλήσει ποτέ μαζί του τόσες ώρες. Και μου αρέσει πολύ το χαμόγελό σου. Εσύ για εμένα;"
"Και εμένα μου αρέσεις εμφανισιακά. Μου αρέσει που είσαι καλή,είναι καλός ο χαρακτήρας σου. Γενικά είσαι γλυκούλα. Και μου βγάζει κάτι για το οποίο νιώθω πως αξίζει να προσπαθήσω."
Χαμογέλασα. Κάποτε έλεγα πως οι ευχές οι δικές μου πιάνουν. Αρκεί να πιστέψω πως θα γίνουν. Θα ακουστεί πολύ χαζό αλλά περίπου για 5 μήνες αφού είχα χωρίσει με τον Γ. ξάπλωνα στο κρεβάτι και έλεγα ας μου τον φέρει πίσω η ζωή. Ας μου τον φέρει πίσω. Δεν γίνεται να μην τον ξανά δω. Δεν γίνεται να μην ξανά είμαστε μαζί. Μα το χρωστάει η ζωή και το σύμπαν. Όταν τον σκεφτόμουν ένιωθα μια γλύκα. Μια σιγουριά πως αυτός είναι. Αυτός είναι και θα είναι.
Και δεν έκανα λάθος. Το ενστικτό μας πότε δεν κάνει λάθος.
Κανονίσαμε να βρεθούμε στις 31 το βράδυ. Έρχεται για 1 μέρα και μετά θα πετάξει για κάποιες εβδομάδες Κύπρο στον κολλητό του.
Δεν ξέρω που θα με οδηγήσει όλο αυτό μαζί του. Φοβάμαι πολύ. Και ειδικά τώρα που είμαι σε μια τόσο ευαίσθητη περίοδο.
Όμως το ξέρετε πως είμαι άτομο που ότι το αισθάνεται το κυνηγά. Και αφού τον σκέφτομαι, έστω και κάποιες στιγμές πιο πολύ από τον Σ. πάει να πει ότι κάτι αισθάνομαι όντως ακόμα για εκείνον.
Είναι απωθημένο;
Είναι έρωτας ;
Είναι κάτι που πρέπει να κάνει κύκλο;
Είναι κάτι που ήρθε σε αυτή την φάση για να με κάνει καλα;
Δεν ξέρω. Πάντως θέλω να το μάθω. Πρέπει να το μάθω.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`~
Αυτό αφιερωμένο στον Σ. Πραγματικά του αξίζει.
Αυτό στον Γ.
It's okay
I know someday I'm gonna be with you
It's okay
I know someday I'm gonna be with you
ΥΓ: Δεν θέλω να ξημερώσει. Θέλω να έχουμε πάντα νύχτα. Δεν αντέχω τα πρωινά. Δεν αντέχω που κοιμάμαι τα ξεχνάω όλα,και μετά μου έρχεται κατακέφαλα όλη αυτή η κοροιδία.
Δεν αντέχω άλλο κλάμα.
2 μήνες που κλαίω κάθε μέρα.
Δεν μπορώ άλλο ρε γαμώτο.
Θέλω ηρεμία επιτέλους.
Και το χειρότερο απ'όλα; Δεν μπορώ να διαβάσω. Το μόνο που θέλω είναι να με φυσά καθαρός αέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου