Πως περάσατε εσείς το 3ημερο? :P Εγώ μετά από χρόνια πέρασα τέλεια την Καθαρά Δευτέρα.:P
Βασικά να τα πάρω από την αρχή.
Κυριακή,γύρω στης 7 το απόγευμα.
Μαζευτήκαμε στο σπίτι μιας φίλη μας,για να γιορτάσουμε τα γενελθιά της.Μιας και δεν μπορέσαμε το προηγούμενο ΣΚ αφού είχε ακόμα εξεταστική.Είχα κανένα μήνα να δω αυτές τις δυο φίλες μου και χάρηκα πολύ.:P Εντάξει,εξάλλου και η ίδια έχει τόσο χιούμορ που δεν μπορούμε παρά να χαζογελάμε.:P
Φάγαμε τούρτα(φτιαχμένη από τα χεράκια της παρακαλώ!),δίπλες και ποπ κορν!
Συζητήσαμε,παίξαμε χαρτιά και βάλαμε και αποκριάτικες μάσκες έτσι για το καλό.:P
Βγάλαμε και φώτο(κλασσικά :P) να θυμόμαστε την ημέρα.
Μετά φύγαμε μαζί με την αδερφή μου κατά της 10 και πήγαμε να συναντήσουμε την Ε.Βλέπετε η καλή μου η Κ. μας κάλεσε σπίτι της να κοιμηθούμε καθώς έλειπαν οι γονείς της.
Με το που φτάσαμε σπίτι,αφού η Κ. μας έβαλε κοκα κόλα,πατατάκια και ποπ κορν αρχίσαμε να παίζουμε τίτσου.
Βέβαια μόνο δυο γύρους παίξαμε καθώς μετά έκανε την εμφάνισή της η Μ.!!Μαζί της είχε φέρει και ένα μπουκάλι ρακόμελο.Μιας και σπουδάζει και είναι και από την Κρήτη επιβαλλόταν.
Η Ε. είχε πιει πολύ την προηγούμενη και είχε δηλώσει ότι δεν θα πιει καθόλου.
Έλα όμως που τα ποτήρια μας συνέχεια άδειαζαν και γέμιζαν.:P
Συζητήσαμε,γελάσαμε,ξανά συζητήσαμε,γελάσαμε.
Συζητήσεις για την οικονομία,τα μαθήματα,για αναμνήσεις,για αγόρια,για πολλά!
Και κάπου εκεί ήταν που η Μ. μας είπε ότι η αγαπημένη μας κυρία Μ. απέκτησε σχέση.:P
Παίζει να αρχίσαμε να ουρλιάζουμε όλες όταν μας το είπε και να χαρήκαμε υπερβολικά πολύ.:P Επιτέλους θα έχει και κάποιον άλλον σπίτι εκτός από την Μπουλίτσα.:P
Και κάπου εκεί επίσης θα πρέπει να ήταν που αποφάσισα ταυτόχρονα μαζί με την Κ. να πάω στο μπάνιο.Τρέξαμε,άρχιζα να ουρλιάζω και να γελάω αλλά τελικά με πρόλαβε.Αποφάσισα να πάρω το αίμα μου πίσω και κρύφτηκα στο δωμάτιο,αγνοώντας το γεγονός ότι ζαλιζόμουν από το ρακόμελλο.Με το που βγήκε από το μπάνιο φώναξα"ΜΠΑΜ" και ακούστηκε από την Κ. ένα"ΑΑΑΑΑΑ".ΧΑΧΧΑΧΑΧΧΑ ακόμα και τώρα που το περιγράφω γελάω.Όχι να το πενευτώ,αλλά την κατατρόμαξα.B)
Πήγα στο σαλόνι έχοντας σκάσει στα γέλια αλλά η Κ. έτρεξε από πίσω μου και έπεσε πάνω μου.Ήρθε και η Ε. και με πιάσανε σηκωτή.Άρχισα να ουρλιάζω και να γελάω τόσο πολύ ταυτόχρονα.
Κ"Που την πάμε?"
Ε"Δεν ξέρω αλλά θα μου πέσει!:P"
Έτσι ευτηχώς με άφησαν ήπια κάτω στο χαλί.:P
Μετά από αυτό συζητήσαμε και άλλο μαζί με την Μ. και βγάλαμε 1-2 φωτογραφίες.
Σε κάποια φάση λέει η Ε."Μα δεν ήμασταν πολύ ωραία τετράδα?".Ω,ναι τι γλυκό.Κάθε φορά που συναντιόμαστε και οι τέσσερις αυτό θα θυμηθούμε.Τι όμορφη και δεμένη τετράδα που ήμασταν στο φροντ. στην δευτέρα Λυκείου.Πόσο γλυκό συναίσθημα όταν θυμόμαστε περιστατικά από το φροντ.Και την Κυριακή ήμασταν όπως παλιά.Η κλασσική τετράδα της Θεωριτικής.Με την Κ. και την Ε. να με πειράζουν και την Μ. να εξισορροπεί την κατάσταση με τον συζητήσιμο χαρακτήρα της.Ανυπομονούμε για το καλοκαίρι που θα ξανά είμαστε μαζί και οι 4 στα Καμένα!B)
Όταν έφυγε η Μ. κατά της 3,αποφασίσαμε να ανοίξουμε και ένα μπουκαλάκι κρασί.Όταν τελειώσαμε αυτό ανοίξαμε άλλο ένα.
Παράλληλα παίζαμε τίτσου.Εντάξει τα φύλλα μου με είχανε καταραστεί.Χάσαμε με κάτι εξευτελιστικά νούμερα όπως 1200-235,1120-125.Χάλια μαύρα.:P
Το κυριότερο όμως ήταν πως ΓΕΛΑΣΑΜΕ,ΓΕΛΑΣΑΜΕ,ΓΕΛΑΣΑΜΕ.Καιρό είχα να γελάσω ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!
Εντάξει ίσως να έφταιγε λίγο και το κρασί.:P
Αλλά πολύ γέλιο.Χτυπιόμασταν και οι 4.:P
Σε κάποια στιγμή θυμήθηκα ένα αστείο περιστατικό από την Θεσσαλονίκη και προσπαθώντας να το διατυπώσω είπα στην Ε.
"Θυμάσαι...χαχαχ"Χωρίς να προλάβω να ολοκληρώσω.
"Ναιιι ρε θυμάμαιιιιιι!!Τι γέλιο!"
"χαχαχχαχαχχ"όλες μαζί.
"Σταματήστε,έχει πονέσει ο λαιμός μου από το γέλιο"έλεγα.:P
Άλλες στιγμές γέλιου χαρακτηρίζονταν από την Ε. να πέφτει πάνω μου καθώς τεντονόταν ή καθώς μου αφιέρωνε το"Παραγνωριστήκαμε".Εμένα να κουνάω συνέχεια τα χέρια μου όποτε μου άρεσε κάποιο τραγούδι που ακούγαμε.Την αδερφή μου να μου λέει"Μακάρι να μιλούσα φανελένιζα :D".Την Κ. να με προκαλεί να πιούμε μονορούφι ένα ποτήρι κρασί.Την Ε. να παρακαλάει να μην της ξανά δώσουμε τα σκυλάκια.Την αδερφή μου να λιώνει στα γέλια("Πάσο""Πάσο και εγώ""Πες και εσύ πάσο να πάρω μόνο τον μαχτζον"χαχαχαχχ)και εμένα να ξεφωνίζω "Αχ καλέ ΤΙ ωραία που περνάμε!".
Κατά της 5 αρχίσαμε και χορεύαμε.:P
Κ"Ρε,βάζουμε στο facebook ότι και καλά είμαστε κάπου?"
Ε"Ναιι.Πάμε Ισπανία?"
Κ"όχι δεν ακούγεται πειστικό.Ξάνθη?"
Μ"Ναι Ξάνθη,είναι καλό."
Χ"Μπά,καλύτερα κάπου εδώ στην Αθήνα."
Τελικά καταλήξαμε να βάλουμε πως βρισκόμασταν και καλά στο Vila Mercedes.Επίτηδες,για την μας την έχουν σπάσει όλοι με τα χαζά ταγκ τους που κάθε μέρα βρίσκονται και σε κάποιο κλαμπ.Είπαμε να τους την φέρουμε λίγο.B) :P
Κατά της 6 το πρωί τελειώσαμε άλλο ένα γύρω στο τίτσου.
"Πάμε άλλο ένα μέχρι της 7?"ρωτάω.
"Ναι πάμε!"
Έτσι τελειώσαμε κατά της 7 το πρωί να παίζουμε.
Κ"Άντε πάμε για νάνι σιγά σιγά"
Χ"Άντε καληνύχτα"
Ε"Ρε σεις,ξεμέρωσε!Καλημέρααααα!"
"χαχαχχαχχα"
Έτσι κατά της 7μιση ξαπλώσαμε.Εγώ και η αδερφή μου στο διπλό,και οι άλλες δυο στο δωμάτιο της Κ..Αφού πρώτα βέβαια η Κ. και η Ε. με κυνήγησαν λίγο,και εγώ ούρλιαζα "Βοήθειαααα,μακριάαα.:P".
Και αφού η αδερφή μου είπε"Ένα το 307 δίπλα κάνει πολύ φασαρία!"
Ε"Δεν φταίμε εμείς.Τα παράπονά σας στον ξενοδόχο!"
Και τέλος αφού η αδερφή μου ξανά είπε"Μπαίνει φως από το πατζούρι.Βλέπω ένα φως"
και της απάντησα"Τι φως? Φως στο τούνελ? Με την Νικολούλι?"
Τελικά κοιμηθήκαμε.Μπορεί να μην ακούγονται όλα αυτά πολύ αστεία αλλά εκείνες τις στιγμές είχαμε λιώσει.:P
Όταν πέσαμε για νάνι συνειδητοποίησα πως για τουλάχιστον 9 ώρες τα είχα ξεχάσει όλα.Είχα ξεχάσει κάθε άσχημο.Είχα ξεχάσει πως ξανά δίνω Πανελλήνιες.Είχα ξεχάσει την κούραση και το διάβασμα.Είχα ξεχάσει τα οικονομικά προβλήματα του σπιτιού μας.Είχα ξεχάσει τους τσακωμούς και τις φωνές τους.Είχα ξεχάσει πως σχεδόν βρίσκονται στα πρόθυρα του διαζυγίου.Είχα ξεχάσει τα κλάματα,τα νεύρα.Είχα ξεχάσει κάθε ίχνος στεναχώριας.Είχα ξεχάσει πως είναι να νιώθεις λυπημένος ή κουρασμένος.Είχα ξεχάσει πως δυστυχώς θα ξανά έφευγαν σε μια εβδομάδα για τις σχολές τους.Τα είχα ξεχάσει όλα.Και έπεσα να κοιμηθώ με ένα πολύ γλυκό συναίσθημα.Γέλαγα.Όλο το βράδυ της Κυριακής γέλαγα.Να με βλέπατε...θα λέγατε αυτή όντως είναι η Μαρία και αυτή όντως μοιάζει να μην έχει καμία σκοτούρα στο κεφάλι της.;) :P
Και γι'αυτές τις στιγμές δεν λυγίζω δεν έχω λυγίσει και δεν πρόκειται να λυγίσω.Και γι'αυτές τις στιγμές ΑΠΛΑ ΖΩ!
Για αυτές τις στιγμές που γελάω.Τις στιγμές με αγκαλιές.Με πειράγματα.Με συζητήσεις.
"Θέλω να μείνω εδώ για πάντα."είπα το πρωί στην Κ.
"Γιατί?"
"Είναι ωραία.;)"
Κοιμηθήκαμε 8,ξυπνήσαμε κατά της 12 μιση -.-.Ήρθε να μας πάρει η μαμά για να πάμε στην ξαδέρφη της που μας είχε ετοιμάσει τραπέζι.:P
Φάγαμε κάτι ωραίες σουπιές.
Αφού βαρεθήκαμε την ζωή μας,μιας και πιάσανε για τα συγγενολόγια συζήτηση,πήγαμε για καφέ κατά της 7 πάλι με την Ε. και την Κ..Και μαντέψτε τι κάναμε!Παίξαμε τίτσου.:P xD
Η Κ. μου πρότεινε να πάω και εκείνο το βράδυ να κοιμηθώ σπίτι της.Αφού ήρθαμε στο σπίτι κατά της 10 να πάρω μερικά πράγματα,φύγαμε για να πάμε στην στάση.
Ένα θα πω:ΤΙ ΚΡΥΟ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ???????? :|
Όταν με το καλό φτάσαμε στην πλατεία,πήγαμε να πάρουμε σουβλάκι(ναι κάναμε πολύ νηστεία!:P).Η διαδρομή από το σουβλατζίδικο μέχρι το σπίτι της μας φάνηκε αιώνας.Τέτοιος αέρας και κρύο...
"Δεν θα φτάσουμε ποτέ!"έλεγα.
"Έλα λίγο ακόμα μένει."έλεγε η Κ.
Καλά περιττό να πω ότι όταν τελικά φτάσαμε σπίτι δεν νιώθαμε ούτε χέρια,ούτε πόδια,ούτε μύτες,και ήμασταν μουσκεμένες.:P
Χαζέψαμε στην τηλεόραση,στον υπολογιστή και κατά της 3 πήγαμε για νάνι.
Κοιμήθηκα στο κρεβάτι της αδερφής της.^_^
"Θες να μιλήσουμε λιγάκι?"την ρώτησα.
"Ναι αμέ."
Έτσι για κανένα μισάωρο μιλάγαμε για διάφορα θέματα.:P
Μ"Άντε ας κοιμηθούμε τώρα.Έχω και μάθημα αύριο."
Κ"Άντε καληνύχτα."
Μ"Σ'αγαπάω.:*"
Κ"Χέσε μας.:P"
Μ"Δεν κοιμάμαι αν δεν μου πεις και εσύ σ'αγαπάω -.-"
Κ"χαχ,σ'αγαπώ μικρούλι.:*"
Μ"χαχα νύχτααα."
Κ"Νύχτααα."
Και κάπως έτσι κοιμηθήκαμε τελικά.^_^
Την επόμενη ξύπνησα 8,και νύσταζα ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!!
Άλλα με ρώταγε στην Ιστορία,άλλα απάνταγα.:P Το ίδιο απόγευμα κοιμόμουν 3 ώρες,και το επόμενο άλλες 2.Τς τς αυτά έχουν τα ξενύχτια.
Τελικά ήμαστε μια πολύ τρελή τρελή τρελή παρέα.Ήταν δυο επικά βράδια.Χαίρομαι όταν ήμασταν όλες μαζί Αθήνα.;)
Άντε,τώρα περιμένω το Πάσχα να μας ξανά έρθουν!
Τα βράδια με φίλους είναι τα ιδανικότερα.
Ζούμε τη ζωή μας χωρίς ανθρώπους γιατί έχουμε γίνει πιο εγωιστές από ποτέ.Η οικογένεια,είναι οι άνθρωποι που αγαπάμε ό,τι κι αν γίνει.Αλλά μερικές φορές οικογένεια,μπορεί να είναι και οι φίλοι μας.
S1nGles
Αυτό γιατί είναι ένα από τα πιο ανεβαστηκά τραγούδια που έχω ακούσει,και γιατί το χορεύαμε την Κυριακή:
Και αυτό που χαρακτηρίζει κατά κάποιο τρόπο τα προβλήματα που με περιβάλλουν:
Παγώνουν κάθε βράδυ οι καρδιές κάτω από αυτό το φως
πιστεύουμε σε ψεύτικες φωνές που ακούγονται αλλιώς
παγώνουν κάθε βράδυ οι καρδιές στης πόλης τον αχνό
κι αν θέλεις να σ' ακούσω βγες να φύγουμε από 'δω
Μα που να πάμε που 'χει αρχίσει να νυχτώνει και φοβάμαι, που να πάμε;
Μα που να πάμε εδώ και χρόνια έχω παγώσει και λυπάμαι, που να πάμε;
Μα που να πάμε που τον ορίζοντα έχουν κλήσει και χτυπάνε, που να πάμε;
Μα που να πάμε οι ανθρώποι δίπλα δεν αντέχουν και λιγάνε, που να πάμε;
Κι όλες τις μεγάλες διαδρομές, τα δανεικά φτερά
χιλιάδες πληρωμένες αγκαλιές δε βγάζουν πουθενά
καίγονται τα βράδια οι καρδιές στους δρόμους του χαμού
κι άμα θέλεις να σ' ακούσω βγες να φύγουμε για αλλού
Μα που να πάμε που 'χει αρχίσει να νυχτώνει και φοβάμαι, που να πάμε;
Μα που να πάμε εδώ και χρόνια έχω παγώσει και λυπάμαι, που να πάμε;
Μα που να πάμε από παντού μας έχουν ζώσει και χτυπάνε, που να πάμε;
Μα που να πάμε , να βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε που να πάμε;
Μα που να πάμε που τον ορίζοντα έχουν κλήσει και χτυπάνε, που να πάμε;
Μα που να πάμε αφού ακόμα είμαστε εδώ και πολεμάμε, που να πάμε;
Μα που να πάμε οι ανθρώποι γύρω δεν αντέχουν και λιγάνε, που να πάμε;
Μα που να πάμε , να βρούμε αλλιώτικα φτερά για να πετάμε που να πάμε;
Καληνύχτα από μια χαζοχαρούμενη Fluer.:)
