Night all my lights are on,this useless helpless feeling

Γειά σας!
Ο τίτλος είναι από το πολυαγαπημένο μου τραγούδι honey bee.Δεν ξέρω γιατί αλλά θεώρησα ότι ταιριάζει σήμερα.


Ειδικά τώρα που άρχισα να το ξανά ακούω πάλι και πάλι,γιατί το άκουσα σε μια σειρά.Στο ιατρικό απόρρητο.Ω ναι,ωραία σειρά.Την πέτυχα μια φορά το βράδυ,κατά της 2μιση,και αμέσως μου τράβηξε το ενδιαφέρον.Μάλλον βέβαια τότε την είχανε κόψει γιατί απ'ότι είδα στο web tv έχει μόνο 21 επισόδεια.Αλλά εγώ την έχω αγαπήσει.Βάζω κάθε βράδυ ένα επισόδειο και βλέπω.Γενικά ίσως να είμαι από τα ελάχιστα άτομα που ξέρω πολλές ελληνικές σειρές,ξέρω ποιος έχει ξανά παίξει και που,τις έχω δει είτε επειδή μου αρέσουν είτε από περιέργεια,σε σχέση με τις αγγλικές σειρές.Πχ ακόμα και φιλαράκια ζήτημα να έχω δει 6 επισόδεια.Όχι ότι δεν είναι καλά...κάθε άλλο.Απλά ίσως να κολλάω περισσότερο με τις ελληνικές,γιατί ταυτίζομαι περισσότερο.Η Αθήνα,τα μέρη,ο τρόπος σκέψης μας...Ελπίζω να καταλαβαίνεται τι εννοώ.χαχχα τέλος πάντων.
Αυτή είναι μια μικρή αρχή για να πω,πως οι τελευταίες μέρες ήτανε πραγματικά όμορφες!

Στις τελευταίες αναρτήσεις λεω μονάχα τα νέα μου.Δεν έχω αλλάξει καθόλου το μοτίβο των αναρτησεών μου και δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό.Μου έχει φύγει λιγάκι η εμπνευσή μου,αλλά θα ξανά έρθει που θα πάει. :P

Να πω λοιπόν πως ο Νοέμβριος έκλεισε όμορφα.
Στις 29 είχαμε μάζωξη με τα τρόφιμα από την σχολή της αδερφής μου.Ψήσαμε λουκάνικα,μπιφτέκια,και καλαμάκια στο σπίτι του Μ.
Μετά παίζαμε τίτσου.Εγώ και ο Α. λέγαμε χαζομάρες και φτιάξαμε ζεστό τσαγάκι.(βλέπετε είχε επακολουθήσει μια εβδομάδα με πυρετό,με συνάχι για εμένα)
Στο τέλος είδαμε και ένα θριλερ που εμένα δεν μου άρεσε,γιατί γενικά δεν μου αρέσουν τα θρίλερ αλλά είχε πλάκα.:P

Στις 30 είχε ένα μικρό παρτάκι η Α. η φίλης,της φίλης μου της Ν. από την σχολή και πήγα.Είχα να δω τις φίλες μου από την σχολή τουλάχιστον 1 μήνα,και είχα χαρεί πολύ.Και ειδικά στο τέλος που κάναμε ησυχία επειδή κοιμότανε η μαμά της κ απλά ψυθιρίζαμε είχε πολύ πλάκα.:P Βέβαια δεν παρέλειψα να κάνω και την χαζομάρα μου.Το 856 το λεοφωρείο που πήρα νόμιζα ότι με αφήνει έξω από τoν σταθμό του Αιγάλαιω,αλλά τελικά άφηνε πιο πάνω.Και δεν το θυμόμουν.Το συνειδητοποίησα μετά από ώρα ότι ο δρόμος μου θυμίζει καθώς πηγαίνουμε για Νίκαια.Τελικά πήγα Πειραιά και πήρα από εκεί ηλεκρικό,μετά μετρό,και μετά λεοφωρείο.:P

Στις 1 στολίσαμε!Το δεντράκι μας έγινε πολύ όμορφο!Και βάλαμε και τα χαλιά,και το σαλόνι μοιάζει πολύ ζεστό τώρα.

Στις 3 βγήκα πάλι με τα κορίτσια από την σχολή μου.Πήγαμε playce!Καιρό είχα να πάω και να ξεχαστώ με επιτραπέζια. :D Το ίδιο απόγευμα βγήκα με την Στ. και την παλιά μου παιδική φίλη Μ.,και αργότερα ήρθε και η Α.Μ.Ωραία περάσαμε και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη το βράδυ σ'ένα μπαράκι κοντά μας,με ελληνική έντεχνη και ελαφρα ροκ μουσική.Με ρακόμελλα και τέτοια!Πω...τι κρύο είχε εκείνη την ημέρα.Περπάτησα το μισό φούρεσι μέχρι την πλατεία του Γέρακα,και μετά νόμιζα πως δεν ένιωθα το προσωπό μου και τα χέρια μου.
Και η επιστροφή είχε πολύ πλάκα.Καθώς η Στ. δεν παρέλειψε να μας κάνει να γελάσουμε με τις τσιρίριδες της,και την φίλη της την Ν. να της λέει"Στ. κατέβα από το αυτοκίνητο τώρα."" Όχι χαχαχ καλά ειμαι χαχαχαχα,να να σταματάω χαχχαχχα."
Το ίδιο βράδυ με φιλοξένησε η Α.Μ στο υπογειάκι.Όμορφα κοιμήθηκα αλλά η Α.Μ όλο στριφογύρναγε.:P  Και είχε και πλάκα οι βλακείες που λέγαμε πριν κοιμηθούμε.:P
Την Πέμπτη 6,μας ξύπνησε η μαμά της κατά την 1.Πήγαμε στο Χαλάνδρι να αλλάξει μερικά δώρα.Πολύ αναποφάσιστη ήτανε,χαχ,αλλά κατέληξε σε κάτι!

Στις 7 πήγα σε μια συναυλία που είχε η φίλη μου η Μ. από στο Αττικό Ωδείο στο κέντρο.Δεν ξέρω...μόλις την άκουσα να τραγουδάει,έτσι με μικρόφωνο,με πιάνο,τόσο επαγγελματικά,ένιωσα συγκίνηση,που την ήξερα!Περιφάνια!Γενικά η φωνή της με μάγεψε,και όταν της λέγαμε πως ήτανε η καλύτερη (στην ίδια μικρή συναυλιούλα τραγούδαγαν μαζί της και δυο γυναικες ηθοποιοί,η μια σχετικά γνωστή) μας απάνταγα"αααχ ρε παιδιά όντως? ευχαριστω!" και απλά γέλαγε.Είναι τόσο μετριόφρονων!

Στις 9 πήγαμε μαζί με την Κ. και την Α.Μ να δούμε την Στ. στον Βασιλόπουλο που ξεκίνησε δουλεία.Προωθούσε δωρεάν γευστική δοκιμή κρασιού.Πολύ πλάκα είχε.1 ώρα τρυγιρνάγαμε στο σουπερ μάρκετ.αααχ,και εκείνη η πίκρα που φάγαμε.Στην στάση του λεοφωρείο,ένα παιδί βρήκε ένα ολόκληρο 20ρικο.Και ήτανε ακριβως δίπλα στα πόδια της Κ.Και δεν το είχε δει καμία μας,ουφ τι κρίμα.:P

Στις 10 είχαμε και εμείς συνέντευξη με την Α.Μ από την ίδια ακριβώς προωθητική που πήρανε την Σ.Όλα πήγανε καλά,και πήρανε και εμάς!

Στις 12 είχα μια ευχάριστη βόλτα στα εξάρχεια με την Ελ. και τον Λ. που ήρθε από Θεσσαλονίκη.
Και στις 13,είχα την ενημέρωση από την προωθητική.
Έτσι το ΣΚ που μας πέρασε δούλεψα.Σίγουρα δεν είναι και η καλύτερη δουλειά στον κόσμο,αλλά χάρηκα που επιτέλους θα βοηθήσω όπως μπορώ στο σπίτι.Και αν με βάλουνε σε κανένα πρόγραμμα με 8ωρο θα είναι ακόμα πιο καλά!

Στις 14 είδα και της φίλες μου Ειρ. και Α. που μου είχανε λείψει.Πράγμα παράξενο,μόλις πήγανε μερικά πράγματα καλά σ'εμένα,σε εκείνες ήρθαν ψιλο άσχημα νέα.Και μερικά πράγματα τους πήγανε ανάποδα...Τι να πω...:( Ίσως να είναι βέβαια και οι μόνες που καταλαβαίνουν 100% τι παιρνάμε με τα οικονομικά.Όμως τον τελευταίο καιρό αυτό πραγματικά το ξέχασα.Ότι είναι να γίνει θα γίνει.Και τώρα που θα δουλεύω και εγώ όλα θα πάνε τέλεια!Και η γιαγιά βοήθησε πολύ αυτό τον μήνα!
Kαι χαζοχαίρομαι που έρχονται και γιορτές!



Ίσως να βοήθησαν πολύ τελικά και τα ομοιοπαθητικά μου γιατί έχω τουλάχιστον 3 εβδομάδες να νιώσω άγχος.Και συνεχίζω να τα βλέπω όλα θετικά.Ακόμα και αν δεν έχω κάρτα στο κινητο,χάλασε ο αποκωδικοποιητής,οι λάμπες των γραφείων μας,το κινητό της αδερφής μου.Και ακόμα να πάρουμε το χαλί μας από το καθαριστήριο γιατί δεν έχουμε λεφτά.Μας κόψανε και το τηλέφωνο.Θέμα χρόνου είναι να κοπεί και το νετ,γι'αυτό πάλι καλά που προλαβαίνω να κάνω αυτή την ανάρτηση!Αλλά δεν πειράζει,ας μας καταριούνται όλες οι ηλεκρικές συσκευές,έρχονται Χριστούγεννα!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και μία μικρή αναφορά...σ'ενα θέμα που με απασχολεί από τον Νοέμβριο.
Από αρχές Νοεμβρίου.

Δεν βρίσκω τον κατάλληλο τίτλο γι'αυτό το θέμα.

Νομίζω πως δεν βρίσκω και τις κατάλληλες λέξεις.

Προσπαθά να καταλάβω τι στο καλό έχεις μέσα στο κεφάλι σου όταν μου μιλάς.

Όταν μου πρωτομίλησες.

Και σχεδόν κάθε βράδυ που είσαι εκεί χωρίς να στο έχω ζητήσει.

Πίστευα πάντα πως ξέρω να ψυχολογώ καλά τους ανθρώπους και να ξέρω ποια είναι τα κινητρά τους.Ήξερα πολύ καλά τι κρύβουν πίσω από τις συμπεριφορές τους.

Αλλά εσένα ακόμα δεν μπορώ να σε καταλάβω.

Αυτό θα ήθελα να σου φωνάξω δυνατά.Τι θες επιτέλους από εμενά.Τι επιδιώκεις.

Δεν θα ήθελα να σε πω ένα ψωνισμένο πλουσιόπαιδο που απλά παίζει.Δεν θέλω.Πιστεύω πως είσαι πιο καλός και ας μου λένε το αντίθετο.Αλλά αν συνεχίσεις έτσι,εκεί βλέπω να καταλήγω.Και ας έχει πανέμορφα γαλαζο-πράσινα μάτια.

Καλύτερα μερικές φορές θα ήτανε να μην με είχες ρωτήσει τόσσα πράγματα για εμένα.Να μην ήξερα τόσσα πράγματα για εσένα.Δεν θα μ'ενοιαζε έτσι τόσο.Απλά εσύ μπήκες στην δική μου καθημερινότητα,όχι εγώ στην δική σου.Εσύ με κολάκεψες,Όχι εγώ εσένα.Εσύ με πήρες τηλέφωνω.Όχι εγώ.Εσύ είπες ότι θα ήθελες πολύ να με δεις.Όχι εγώ
Και εκεί είναι το γαμώτο.

Αλλά έτσι αλλιώς όσα και να πούμε... τόσο ξένοι είμαστε ακόμα.

Oι άνθρωποι πραγματικά είναι πολύ περίεργοι ώρες ώρες.

Πως να σου εξηγήσω εγώ την δική τους περιέργεια.

Ούτε όταν καν οι ίδιοι δεν ξέρουν τι θέλουν.

 Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω 
τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή 
Πίσω απ’ τα μάτια, πίσω απ’ της ζωής
 το βέλο κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε,
 το ξέρω νεροποντή που περιμένω μια ζωή 
Γιατί δεν έρχεσαι 

 Μια καταιγίδα θέλω να `ρθει να ουρλιάξει 
όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή 
στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει 
κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει 
μέχρι τον ήλιο ν’ ανεβεί και να τον κάψει 
Γιατί δεν έρχεσαι 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

 Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει 
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ’ το ποτό 
απ’ το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει 
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σαν χιόνι 
κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό 
Γιατί δεν έρχεσαι 

 Μια καταιγίδα θέλω να `ρθει να μας πνίξει 
σ’ ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς 
Ο, τι δε γίναμε ποτέ να μην το δείξει 
Να `ναι γιορτή, την αγκαλιά της
 να ανοίξει στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής 
Γιατί δεν έρχεσαι
 Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

 Απ’ της ψυχής μου το ιερό 
ως της ζωής μου το μπουρδέλο
 χτίσε μια γέφυρα να πάω και να `ρθω 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
 κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
 Γιατί δεν έρχεσαι 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Autumn

Καλησπέρα σας!
Οκτώβριος και Νοέμβριος.
Δυο πάρα πολύ περίεργοι μήνες για εμένα.
Συνήθως ανυπομονώ να μπω και να γράψω στο μπλογκ μου νέα.Αυτούς τους δυο μήνες δεν είχα ιδιαίτερη όρεξη,έμπνευση(?),πείτε το όπως θέλετε.:P
Τον Οκτώβριο παρολ'αυτα ένιωθα πολύ καλά.Ίσως να ήτανε και από τους πιο καλούς μήνες των τελευταίων μηνών.


Μου άρεσε πολύ όταν είχαν έρθει να κορίτσια από στην σχολή μου εδώ.Παίξαμε παντομίμα,γελάσαμε,φάγαμε πατατάκια,παίξαμε κ λίγο τίτσου και γενικά ήτανε όμορφα.
Εξίσου όμορφα ήτανε και στην γιορτή της Κ. που πήγαμε σπίτι της,πάλι η γνωστή παρεούλα από την σχολή.Είχα φάει μέχρι σκασμού!!Αν και θα ήθελα να δοκιμάσουμε με τον κορμο που είχαμε πάει εγώ και η αδερφή μου,αλλά δεν πειράζει.

Παράλληλα είχα εκνευριστεί με την κατάσταση που επικρατούσε στην σχολή μου.Και ακόμα εκνευρισμένη είμαι δηλαδή.Όλα οδηγούν σ'ένα αδιέξοδο και τόσσους μήνες μια λύση δεν βρίσκεται...

Από τον Οκτώβριο περίπου έχουμε μια κοινή συνομιλία στο φβ με την κολλητή μου την Κ.,την Α.Μ απο το φροντ και την φίλη της την Στ. και νομίζω πως αυτό κάθε μέρα μου φτιάχνει το κέφι.Μπαίνουμε και λέμε βλακείες,συζητάμε πάρα πολύ,και γενικά νομίζω πως από τότε δεθήκαμε ακόμα πιο πολύ.Οι άλλες έχουν καθιερώσει και κάθε Τετάρτη τα ρακόμελλα σ'ένα μαγαζί κοντά τους.χαχ Αλλά εμείς που να πάμε που ένα αμάξι δεν έχουμε? Πλάκα είχε όταν είχαμε βγει στο Μικελ κάπου μέσα Οκτωβρίου.Η Στ. μας έχει κολλήσει την έκφραση τσιτσινάκια.Και όποτε θέλουμε να μιλήσουμε για κάποιο αγόρι λέμε,α το τσιτσινάκι. :P Ή ας τσιτσινίσουμε λίγο! Επικό! :P

Παράλληλα περίμενα να ξεκινήσουν και τα κλεμμένα όνειρα.Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται. :P Αααχ αναπολώ πολύ το 1ο έτος.Που γύρναγα από την σχολή,κοιμόμουν λιγάκι,και κατά της 7 έβλεπα κλεμμένα.Τόσο όμορφο και ξέγνοιαστο.Πέρυσι που γκρίνιαζα καμια φορά για τα οικονομικά,τώρα θέλω να γυρήσω τον χρόνο πίσω και να μου δώσω ένα μικρό χαστούκι.Τώρα είναι οι αληθινά δύσκολες μέρες...

Τέλη Οκτώβρη ήρθε και η Ε. από Θεσσαλονίκη!Επιτέλους!Είχα να την δω απο τον Απρίλιο!!Χάρηκα πολύ!Παίξαμε κλασσικά λίγο τίτσου.Μιλήσαμε.Είχε κέφια...Γελάσαμε αρκετά!

Κάπου Οκτώβριο γνώρισα και πολλά καινούργια μέλη του HW.Πολύ χάρηκα.Γενικά από τότε που δεν έχω σχολή είμαι συνέχεια μέσα στο φόρουμ,οπότε γνώρισα καινούργια άτομα και ήτανε ωραία! Ειδικά μια ωραία νύχτα με ρακόμελλα πολύ μου άρεσε. :D

Το halloween το περάσαμε κλασσικά μαζί με την Α. και την Ε. Με κολωκυθούλες που είχε φτιάξει η Ε. και γλυκάκια!Μαζί με την Ε. ντυθήκαμε κιόλας μαγισσούλες γιατί πήραμε μέρος σ'ένα διαγωνισμό του hw.:D

Τέλος από τις πιο ωραίες μέρες του Οκτωβρίου ήτανε όταν πήγαμε στο Λάμα,και είδαμε αρχοντα των δαχτυλιδιων(καλό ήτανε),και φάγαμε πίτσα,κρέπες και κέικ!Και φυσικά όταν ήρθανε σπίτι μας η Κ. η Α.Μ και η Σ. και παίζαμε τρίβιαλ και είχαμα πραγματικά λιώσει στα γέλια.Και ειδικά όταν εγώ έλεγα στην ΤΥΧΗ σωστές απαντήσεις. :P

Ο Νοέμβριος ξεκίνησε περίεργα.Άρχισα να ξανά νιώθω ταχυκαρδίες.Είχα άγχος.Και μέχρι και σήμερα κάποιες στιγμές μουδιάζουν λιγάκι τα άκρα μου.Αγχος κυρίως για τα οικονομικά.Δεν έχω και σχολή να ξεχνιέμαι.Πήγα σε μια ομοιοπαθητικό και δοκιμάζω μια τέτοια μέθοδο.Θα δούμε...Αν και νιώθω καλύτερα.Αν και πραγματικά μετά από 2 χρόνια γεμάτα αλλαγές με αρκετές στεναχώριες,ένιωσα πως 1η φορά όχι εγώ,αλλά ο οργανισμός μου δεν αντέχει.1η φορά που ο οργανισμός μου αντιδράει έτσι.Και κάπως έτσι δεν είχα κέφια στις αρχές...Χάζευα συνέχεια στο νετ.Αλλά παρολ'αυτα  γκρινιαζα και γ'ότι δεν έχω λεφτά να βγω βόλτα να ξεχαστώ.Έχω στείλει άπειρα e-mail για δουλειά αλλά τίποτα...

Παρέα με την Ε. και την Α. είδαμε δυο ταινίες μέσα στο Νοέμβριο.Τον Χάρι Πότερ παρτ 2 και το Epic.Αγαπημένες και οι δύο.Και ένα Σάββατο πήγαμε και στο Αρχαιολογικοό Μουσείο των Αθηνών.Και αυτό υπέροχο!Μετά πήγαμε να φάμε στο εστιατόριο της Νομικής της Α.Αν εμείς έχουμε μια φορά καλό φαί η Νομική έχει δέκα.Ήτανε πεντανόστιμο.Έτσι την ίδια Τετάρτη κατέβηκα στο κέντρο με την Σ.Υποτίθεται θα πηγαίναμε στην συνέλευση της Φιλοσοφικής,η οποία δεν έγινε ποτέ.Έτσι μετά χαζέψαμε στα βραχάκια,και ήρθε πιο μετά και η Α.Μ. και πήγαμε πάλι για φαί στην Νομική.Θέλω να πηγαίνω συνέχεια εκεί να τρώω!!

Από τον Νοέμβριο έχω να θυμάμαι πάλι άρχοντα των δαχτυλιδιων(αυτή την φορά το 3ο) με τα παιδιά από το Γεωπονικο!Ακόμα και βόλτες με τα παιδιά απο το hw στον Άγιο Δημήτριο!Και καφέ στο Μικελ πάλι με Κ.,Στ,και Α.Μ μιλώντας για τσιτσίνια χαχχα.Επίσης έκανα μια ενδιαφέρουσα γνωριμία μέσα στον Νοέμβριο,που πάει καλά.Θα δείξει! :P

Στην γιορτή μου δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο.Το Σάββατο όμως που μας πέρασε είχε γενέλθια η Α.Μ γιατί έχει γεννηθεί 21 Νοεμβρίου.Ωραίο πάρτι,αλλά ανέβασα δέκατα και μέχρι και σήμερα είμαι μπουκωμένη.-.- Οπότε δεν το απόλαυσα πάρα πολύ αλλά να'ναι καλά η Σ. που είναι τόσο χαρούμενος άνθρωπος όταν πίνει που είχα σκάσει στα γέλια"Είστε πολυυυυ φιλες μου ρε σεις,σας αγαπαω όλουυυς,εγω αύριο χωρίζω είμαι free dird,τρελο κεφάλι με το τσίπουροοοο" χαχαχχαχαχα τα θυμάμαι και γελάω.Mείναμε εκεί το πρωι.Έπρεπε όμως να μαζέψουμε το υπόγειο και να καθαρίσουμε.Τι σφουγγάρισμα ρίξαμε,χάλια το είχανε κάνει.Στο πάρτι ήτανε και η παιδική μας φίλη Μ.Την έχω ξανά αναφέρει στην ανάρτηση"ανοίγωντας την πόρτα του παρελθόντος" το 2010.Κοιμηθήκαμε στο ίδιο κρεβάτι και είχε πολύ πλάκα!Λέγαμε ιστορίες από το δημοτικό και είχαμε σκάσει στα γέλια.Και από μέσα η Στ φώναζε"Σκάστε θέλω να κοιμηθωωωω"χαχαχ Τώρα που μετακομίσαμε εδώ με την Μ. είμαστε πάρα πολύ κοντά.Πόσο παράξενο.Με τον έναν η με τον άλλον τρόπο η ζωή μας φέρνει πάντα κοντά.Μικρές ζούσαμε στην ίδια γειτονιά και τώρα πάλι το ίδιο.^_^

Αυτά.

Ο Νοέμβριος είναι κανονικά ο αγαπημένος μου μήνας,αλλά αυτός ο Νοέμβριος ήτανε ψιλό απογοήτευση.

Θέλω να ανοίξει τουλάχιστον η σχολή μου,για να απασχολώ το μυαλό μου με κάτι.Αν και χλομώ το βλέπω τώρα που θα μπει Δεκέμβριος.

Περιμένω πως και πως να πάρουμε ένα επίδομα να δούμε μια άσπρη μέρα,ή να πάρουν την μαμά σε καμία δουλειά.Όλο θα σας πάρουμε τηλέφωνο και όλο τίποτα.
Αυτά!!
Φιλάκια σ'όλουυυυς!

News.

Γειααααα σας!!
Έχω πολύ καιρό να γράψω μια αναρτησούλα ε?
Ε λοιπόν γι'αυτό ήρθα.Για να σας πω μερικά νέα μου.:)

Το υπόλοιπο καλοκαίρι μου ήτανε και ήρεμο και περιπετειώδης.:P
Για την ακρίβεια η καθημερινοτητά μου ήτανε απλά.Κοιμόμουν στις 3,ξύπναγα στις 1.Καθόμουνα,και το απόγευμα έβγαινα με την συνηθισμένη μου παρέα.Την παρέα του καλοκαιριού μου.:) Την Ειρ. και την Α.Νομίζω βέβαια φέτος βγάλαμε τις πιο λίγες φωτογραφίες από οποιοδήποτε άλλο καλοκαίρι.Αλλά δεν βαριέσαι...Ήτανε απλά λίγο κόπος τώρα μου μετακομήσαμε που έπρεπε να πάρουμε λεοφωρειο για να πάμε στα κορίτσια.Αλλα οκ.^_^

Κάπου μέσα  Ιουλίου,η αδερφή μου είχε λιποθυμήσει και εγώ είχα κατατρομάξει.3 Ποτήρια νερό της ρίξαμε για να συνέλθει.Τελικά όπως όλα έδειξαν ήτανε μάλλον από κούραση.:P Μερικοί δεν πιστεύουν στο μάτι,αλλά εγώ πιστεύω.:P Την αμέσως επόμενη εβδομάδα ξύπνησα κάτα της 5 το πρωί με φοβερό πόνο στην δεξιά πλευρά της κοιλιά μου.Για την ακρίβεια μονο 1 ωρα ειχα προλάβει να κοιμηθώ γιατί πιο πριν ήμουν έξω.:P Καλέσαμε ασθενοφορο μετά από δική μου παράκληση,και οι χαζοί αντί να με πάνε σε νοσοκομείο με πήγανε σε κέντρο υγείας.Εκεί τους είπανε ότι δεν έχουνε τίποτα να με εξετάσουν,και περίμενα μέχρι της 7 να έρθει ο μπαμπάς μου από Σαλαμίνα.Ενώ παράλληλα πέθαινα στον πόνο.Τελικά με πήγε εκείνος στο κοντινότερο νοσοκομείο.Όπως αποδείχτηκε έπαθα κολικό νεφρού(είχα δηλαδή μια μικρή πετρούλα στο νεφρο.:P ) Απλά έπρεπε να περιμένω μέχρι της 8 που άρχιζε η αφημερία για να μου κάνουν την παυσίπονη ένεση.:P Ο γιατρός μου έδωσε 5 παυσίνα να πίνω την ημέρα για μια εβδομάδα.Το ίδιο βράδυ έκλαιγα από τον πόνο και την επόμενη έκανα εμετούς.Αλλά πάει αυτό πέρασεεεεεεεε!!Ήμουν έτσι για εβδομαδούλα,αλλά τωρα όλα οκ.:D


                                 

12 Αυγούστου ως συνήθως είδαμε τα αγαπημένα μας αστέρια στην ταράτσα της Ειρ. :P Βάλαμε κουβερτούλες,μαξιλάκια,παπλωματάκια και κάτσαμε.Δεν είναι τόσο εντυπωσιακά όσο άλλες χρονιές νομίζω.Είδαμε γύρω στα 10 σίγουρα.Η απουσία της Α. όμως ήτανε αισθητή,καθώς δούλευε εκείνη την ημέρα,ήτανε πτώμα,και την πήρε ο ύπνος από νωρίς.:P Αλλά γενικότερα είχε πολύ πλάκα,και είναι μια από τις καθιερωμένες μας συναντήσεις.Φέτος καθιερώσαμε και περισσότερο το τίτσου,και δεν παίξαμε σχεδόν καθόλου ούνο!!(πόσο τραγικό :O :P ).Φάγαμε και πάστες,αλλά ήτανε ΠΟΛΥ αποτυχημένες.Πρέπει να βρούμε άλλο ζαχαροπλαστείο.:P

Τέλη Αυγούστου μας κάλεσε μια συμφοιτήτρια της αδερφής μου στο εξοχικό της.(Το Μαμούνι συγκεκριμένα που ανέφερα στην προηγούμενη αναρτησή μου! :P )Στο εξωτικό Σκορπονέρι.Δεν είναι ούτε καν χωριό.Ένας οικισμός με 20 σπίτια ήτανε και ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.:P Αλλά ήτανε εξωτικά.Είχε απλά ΥΠΕΡΟΧΗ θάλασσα. :D Ήτανε τόσο ωραία η καθημερινοτητά μας.Ξυπνάγαμε στις 1.Τρώγαμε μπισκότα με μερέντα και γαλατάκι.Μετά μέχρι να βάλουμε μαγιό η Μ. έβαζε στο τέρμα μουσική από το Glee.Και μετά κατεβαίναμε στην θάλασσα(κανένα 2'λεπτο με τα πόδια) και απλά λιώναμε.Συζητάγαμε,λιαζόμασταν,κολυμπάγαμε,παίζαμε τίτσου,ξανά συζητάγαμε.Αγάπησα την μαμά της,πρώτη φορά συμπαθώ μαμά φίλης μου τόσο πολύ!Ήτανε και φοβερή μαγείρισσα.Το τι φάγαμε πάλι...Κεφτεδάκια,Κρεας με πατατούλες,ρολό κοτόπουλο,παγωτό με σιρόπι και μερέντα!Τα πάντα.Ειδικά η Δ. κάθε τρεις και λίγο πείναγε.Και το βράδυ ήτανε πολύ όμορφα που καθόμασταν στην βεράντα και παίζαμε.Τι όμορφα που ήτανε!
Επικές στιγμές:Το πρώτο βράδυ που μιλάγαμε εγώ,η αδερφή μου και η Μ. όταν ξαπλώσαμε..και μιλάγαμε,και γελάγαμε,ενώ την Δ. την είχε πάρει ο ύπνος.
Το παιχνίδι"Θάρρος ή Αλήθεια?" στο κινητό της Μ. Τι χαζομάρες έλεγε...Είχαμε σκάσει στα γέλια.Ήτανε απλα διεστραμμένο.:P
Το Kiwii που πίναμε κάθε βράδυ!!Αυτό δεν ήτανε ποτό,ήτανε απολαυστικός χυμός!
Η γλυκιά αδερφή της Μ. που όπως την 2η ημέρα μας έφυγε.:P
Το prestige που βάλαμε να δούμε το 2ο βράδυ.Όχι απλή ταινία Η ταινία.Μου άρεσε πάρα πολύ.
Τους αληθινούς έρωτες που χαζεύαμε στον Αλφα,και απλά γελάγαμε,και γελάγαμε με τις ατάκες του.
(Μπορείς να ακούσεις στο κοχύλι την ανάσα μου!!)
Τα 3 κολλητά και όμορφα κρεβάτια που κοιμόμασταν!
Η Μ. να βάζει στο τέρμα το "Unce upon a December" της Αναστασίας,και εγώ να χορεύω βαλς με την μαμά της Μ.,και η Μ με την Δ.!
Το ποδοσφαιράκι που έπαιζα με την Μ.(κάπου εδώ χαμογελάω γιατί θυμάμαι πόσο γέλαγα όταν παίζαμε :P )
Η βόλτα στον διπλανό χωριό,τα Λουκίσσια,και τα υπερβολικά δυνατά κοκτέιλς τους! :P
Η πολυλογία της Δ.(πραγματικά μιλάει πάρα πολύ ώρες ώρες :P )
Οι δυο παιδικές ταινίες που είδαμε στις 1 το βράδυ!(αυτοκράτος έχει κέφια,και τοι στόρι 3.)Την επόμενη Ηρακλής(με εμένα,την Μ και την αδερφή μου να τραγουδάμε ταυτόχρονα!)
Το όμορφο ηλιοβασίλεμα,και η όμορφη βεράντα τους.:)
Να τρέχουμε να προλάβουμε το τρένο από Χαλκίδα,και μετά να παίζουμε μέσα τίτσου.(+ να κοροιδεύουμαι τον ελεγκτή ότι και η Μ. θα κατέβει ΣΚΑ για να μας βγάλει φτηνότερο εισητήριο.:P)
Γενικώς,αυτές οι διακοπές και της Αίγινας ήτανε πολύ ωραίες! :D :)

Kαι κάπως έτσι γρήγορα έφυγε και ο Αύγουστος.

Τα αποτελέσματα των Πανελληνιών μας βρήκανε με 2 φίλες να έχουνε κάνει 10%.Η μία πέρασε Φαρμακευτική Πάτρας,κάτι που ήθελε από πάντα.Και η άλλη είναι η Μ^ που έλεγα πιο πάνω,που τώρα από το Γεωπονικό θα πάει στην Βιολογία.Πολύ κλάμα τα τρόφιμα επειδή θα φύγει η Μ. καθώς ήτανε η ψυχή της παρέας.:)

Ο Σεπτέμβριος που μας πέρασε ήτανε από τους πιο βαρετούς και οικονομικά χάλια μήνες που έχω ζήσει ποτέ μου.Μόνο μερικές συναντήσεις με τα τρόφιμα(τους συμφοιτητές της αδερφής μου) ήτανε τα πιο ευχάριστα γεγονότα.Γενικώς μέσα στο Σεπτέμβριο πήγα σε 3 γενέλθια.Σε δυο από τρόφιμα,και στην Ν. από την δική μου σχολή.(Έκανε τα γενελθια της σε ταράτσα,και βλέπει πιάτο όλη την Αθήνα. :D ) Πλάκα είχε που μέσα στον Σεπτέμβρη πήγα και 2 φορές και κοιμήθηκα στην κολλητή μου την Κ. :D
Κατ'άλλα είμαι σε στυλ να ψάχνω καθημερινά μια δουλειά για την μαμά μου.Μέχρι και για ένα απλό babysiting θέλουν οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε για να σε πάρουνε.Και φυσικά να είσαι από την περιοχή τους.Εγώ θέλω ρε να κάνω 30 χιλιόμετρα κάθε μέρα,εσύ τι ζόρι τραβάς άμα είμαι εκεί στην ώρα μου? Πήρα και εγώ τηλ για ένα παιδάκι δημοτικού που θέλει βοήθεια.Είπανε θα με πάρουνε τηλ αλλά ακόμα.5 ευρώ την μιαμιση ώρα,πόσο πιο κάτωνα ρίξεις την ρημαδοτιμή? Και ρώτησε και αν έχω αυτοκίνητο.Για τον Θεό,σιγά μην κυκλοφορώ στην περιοχή ΜΟΥ με αυτοκίνητο.Ποδαράκια ωραιότατα τα έχω δόξα τον Θεό.Και έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι τα δυο ευρώ στο καφέ,2 ευρώ στα εισητήρια,είναι κ η μαμά μου που κάθε τρεις και λίγο θέλει τσιγάρα.Να θέλω κορν φλέικς ή φέτα,και να λέω άστο άλλη φορά Μαρία.Να χρειάζομαι ένα καινούργιο παππούτσι της προκοπής και ακόμα.Και μετά τα σκέφτομαι όλα αυτά και μπουχτίζω με τους γονείς μου,με την χώρα,με όλα.Μετά ηρεμώ και λέω κάτι θα γίνει.Άμα προσπαθήσουμε κάτι θα γίνει.Είναι όμως που δεν σου δίνουνε και ευκαιρίες.Πώς να ξεκινήσεις κάπου όταν 20 χρονων σου ζητάνε προυπηρεσία 3 χρόνων? Κάτσε ρε συ,ήρεμα.Μετά αναρωτιόμαστε γιατί καταλήξαμε στο μέσο.

Τέλος πάντων,ας τα ξεχάσουμε αυτά.Προσπαθώ να είμαι καλά,και να σκέφτομαι πως κάτι καλό θα γίνει στο τέλος.
Την προηγούμενη εβδομάδα γιόρταζα το 2ο όνομά μου.:)
Βέβαια δεν ήμουν πολύ καλά.Για περίπου 2 εβδομάδες είχα ταχυκαρδία,και δν μπορούσα να ηρεμήσω...Ένιωθα χάλια και ήτανε πολύ σπαστικό.Το τρίπλεξ δεν έδειξε τίποτα πάλι καλά,μόνο οι εξετάσεις αίματος έδειξε ότι έχω χαμηλη φερετίνι(και άλλα ένα δυο που δεν τα θυμάμαι.)Οπότε όλα δείχνουν πως η ταχυκαρδία ήτανε λόγω της μερικής αναιμίας που έχω.:P Θα πάω στο καρδιολόγο πάλι,και λογικά θα μου δώσει τίποτα για να πίνω.:P

Η σχολή μας είναι ακόμα κλειστή.Δεν έχω δώσει ούτε ένα μάθημα.-.- Πάει η εξεταστική.Να μην χαθεί μονάχα το εξάμηνο δεν θέλω.Η αδερφή μου ξεκίνησε φυσιολογικά και την ζηλεύω γιατί έχω μπουχτήσει στο σπίτι και εγώ.:P Άντε να δούμε!!

Κατ'άλλα χαίρομαι που αρχίζει και κάνει κρύο.:D Τα τελευταία 3 χρόνια αγαπώ πολύ περισσότερο τον χειμώνα από το καλοκαίρι.:)

Αυτά τα νεάκια μου.
Καλό μήνα να έχετε όλοι,και να είστε ευχαριστημένοι όλοι με αυτά που έχετε.:)
Φιλάκια πολλάαααααα!! :* :)

Kαι μερικές αγαπημένες μελωδίες,γιατί χειμωνιάζει και ταιριάζουν.:)

Όλες τις έχω βρει από τα επισόδεια του Παρα 5,αλλά γενικότερα παίζονται πολύ σε σίριαλ.Ακούστε μια-δυο και δεν θα χάσετε.Είναι απλά υπέροχες.Μελαγχολικές και γλυκές μαζί.Ότι πρέπει για ένα βροχερό μεσημέρι.
(Rene Aubry,Craig Armstrong,υπέροχοι και οι δύο!!)

Μετακόμιση-Αίγινα!

Γεια σας!!
Λοιπόν όπως σας είχα πει θα μετακόμιζα.Όχι ότι πήγα και κάπου πολύ μακριά από εκεί που έμενα αλλά δίπλα δεν το λες.:P
Καλά και όμορφα είναι εδώ.Η μετακόμιση έγινε στη 1 Ιουλίου.Αρχίσαμε να φορτώνουμε 4 το μεσημέρι στο φορτηγό,και ξεφόρωσαν στο καινούργιο σπίτι 2 το βράδυ.
Σήμερα όμως γράφω εδώ για να σας πω τι μου λείπει από την παλιά μου γειτονιά.;) Για να νοσταλγήσω λιγάκι όπως είναι φυσικό...για να τα έχω κάπου γραμμένα και να μην τα ξεχάσω ποτέ.

Μου λείπει αρχικά η γειτονιά μου.
Μου λείπει να ανοίξω το παράθυρο του σαλονιού και να δω απέναντι την Πεντέλη.Ωραία θέα είχαμε...
Μου λείπει να ανοίξω το παράθυρο του δωματίου μου,και να δω από μακριά την μικρή πλαγιά του Υμμητού.Και το σπίτι της φίλης μου της Ε.Και τον Πλάτωνα.Και εκείνο το άδειο οικόπεδο αριστερά και μπροστά μας.
Μου λείπει να μπαίνει τόσο άπλετος ήλιος στο δωματιό μου.
Και μου λείπε ακόμα το θρανίο μου να είναι απέναντι από το κρεβάτι μου κ κολλητά με το κομοδίνο μου.
Μου λείπει η μεγάααααλη ντουλάπα μας,κ η ειδική θέση που είχαμε φτιάξει για την τηλεόραση.
Μου λείπει να φέρω κ να φάω στο θρανίο μου ώστε έτσι να βλέπω τηλεόραση.
Μου λείπουν οι δύο όμορφες γούρνες από το παλιό μας μπάνιο.
Μου λείπει και η μεγάλη μας μπανιέρα.
Μου λείπει η πανέμορφη κουζίνα μας,και ο κρυφός φωτισμός που είχε.Και η εντιχισμένη κουζίνα του,το πληντήριο πιάτων του,και το ψυγείο του.

Μου λείπει να είμαι 1 λεπτό από το σπίτι της Ε.,2 από της Ειρ. και 6-7 από της Α.
Μου λείπει ο Σύλλογος με τα παγκάκια του που λιώνουμε το καλοκαίρι.
Μου λείπει να βλέπω το Γυμνάσιο και το Λύκειο,στα οποία πέρασα εκεί 6 χρόνια.
Μου λείπε να πάω να πάρω το Α5.Ααααχ αγαπημένο Α5.Καλύτερο λεοφωρείο δεν υπάρχει.Κάθε 10 λεπτά πέρναγε!Και το βράδυ με είχε σώσει τόσσες φορές που τελειώνε στις 12.
Μου λείπει το Μίνι Μάρκετ του Κυρ-Αντώνη δίπλα μας.Και οι γιοί του που δούλευαν εκεί.Και να πάω να τους ζητήσω δυο εισητήρια των 0.70,ή ένα στινβενσαντ κόκκινο(για την μαμά φυσικά),ή μία κάρτα κοσμοτέ των 10 ευρω.
Μου λείπει το lild του Γέρακα,και τα Σαββατιάτικα ψώνια εκεί πέρα.
Μου λείπει κ η πλατεία του Γέρακα.

Μου λείπει να βλέπω κόσμο,και να τους ξέρω όλους.Άραγε θα ξανά δω την γλυκιά κυρία Μήνα στην γωνία ξανά?
Μου λείπει ακόμα και η ιδέα της μονοκατοικίας.
Μου λείπει να βγω και στον προαστιακό της Παλλήνης.
Μου λείπει να περπατήσω από εκείνο το μικρό στενό δρομάκι για να κόψω δρόμο ώστε να φτάσω σπίτι.
Μου λείπει να πετάξω το κουκλάκι μου,ώστε να στοχεύσω το φως του δωματίου μου,που ήτανε μακριά όταν ξάπλωνα.
Μου λείπει αυτή η υπέροχη μυρωδιά από τσουρέκια που μύριζε όλο το Φούρεσι.(βλέπετε υπήρχε κοντά μικρό αρτοπιοίο τσουρεκιών!)
Μου λείπει να πάμε πίτα στο μικρό εκλησσάκι του Αγιου-Φανούριου.Απένταντι από την όμορφη πλατεία που έκανα ποδήλατο στην 6η δημοτικού.
Μου λείπει το πως ποτέ δεν χάθηκα στους δρόμους της γειτονιάς μου.
Μου λείπει και η Παναγίτσα,που την έβλεπα καθημερινά.
Μου λείπει να ανέβουμε και στον μικρό λόφο στην γειτονιά και να βγάλουμε φωτογραφίες με το όμορφο πράσινό του.

Μου λείπε να πάμε να βρούμε και εκείνο το μεγάλο δέντρο κοντά στην κάτω πλατεία και να φάμε όμορφα και γλυκά μούρα.
Μου λείπει να περάσω και από το φροντηστήριο των αγγλικών που δουλεύει τόσα χρόνια η αγαπημένη μου κυρία Ν. και να με κάνει μια σφιχτή αγκαλιά.
Μου λείπει η σιγουριά της γειτονιάς μου,η ασφαλειά της.
Μου λείπει και η ξαδερφούλα μου,που έμενε από κάτω μας.Είναι τσακωμένοι οι γονείς της,καιρό με την μαμά μου,αλλά την εβλεπα που και που όταν την πετύχαινα.Τώρα άραγε πότε θα την ξανά δω?
Μου λείπει να περπατήσω στην Μαραθώνος και την Σπατών.
Μου λείπει ο ήχος από το κουδούνι του Πλάτωνα,και ο ήχος απο τα μικρά που πήγαιναν στον Βρεφονιπιακό.
Μου λείπει και το σουβλατζίδικο που τρώγαμε εκεί με την Ειρ. και την Α.

Γενικότερα όπως μπορείτε να καταλάβετε μου λείπουν τα πάντα!Φυσικό δεν είναι?
Το ξεπερνάω βέβαια αλλά θέλει καιρό ακόμα.

Τα καλά του καινούργιου σπιτιού:Καταρχάς έφυγε το δάνειο που είχαμε.Αυτό το σπίτι,είναι δικό μας.ΔΙΚΟ ΜΑΣ.Το λες και το ευχαριστιέται το στόμα σου.Δεν έχει υποθήκη σε τράπεζα όπως το προηγούμενο.Δεν θα χρειάζεται να πληρώνουμε κάθε μήνα 180 ευρώ και να ξεχρεώσουμε σε 20 χρόνια!
Το δωματιό μας είναι εξίσου μεγάλο με το προηγούμενο.Έχουμε βάλει ακριβώς ίδια τα έπιπλα(το έχουμε βάψει κ ίδιο χρώμα!),με την διαφορά ότι το θρανίο μου πήγε σ'άλλο τοίχο,γιατί εκεί που ήτανε τοίχος στο παλιό σπίτι τώρα είναι ντουλάπα,και εκεί που ήτανε ντουλάπα τώρα είναι τοίχος.
Το σαλόνι αν και μικρότερο,και χωρίς τζάκι,εμένα μου φαίνεται πιο γλυκούλικο.
Το υπνοδωμάτιο της μαμάς είναι πιο μεγάλο!
Υπάρχουν κοντά μας πιο πολλά μαγαζιά.Φαρμακεία,κρεπερί,σουπερ μάρκετ,σουβλατζίδικα,καφετέρεια και άλλα μαγαζάκια,όλα το πολύ 7 λεπτά με τα πόδια!
Είναι ωραίο να έχει μια πολύ καλή γειτόνισσα στο διπλανό διαμέρισμα όπως η κυρία Πηγή!
Η κουζίνα είναι εξίσου μεγάλη με την προηγούμενη!
Το μπαλκόνι αν και μικρότερο,γλυκούλικο!
Είναι σχετικά σπίτι του 2000,οπότε είναι σε πολύ καλή κατάσταση.Και το παλίο μας ήτανε του 2004.

Τα αρνητικά αυτού του σπιτιού:Επιθυμώ κάποτε μια ανακαίνηση της κουζίνας,γιατί δεν με ξετρελαίνουν τα ντουλάπια και μου άρεσε τρελά ο κρυφός φωτισμός της προηγούμενης κουζίνας μας.
Το προηγούμενο δωματιό μας,είχε ένα μεγάλο μπαλκόνι,ενώ σ'αυτό το δωμάτιο βγαίνεις σ'ενα ημιπαίθριο.Όχι ότι υπάρχει κ τεράστια διαφορά απλά είχα συνηθίσει το μπαλκόνι.Επίσης δεν μπαίνει ο ήλιος μέσα.Φωτεινότατο είναι.Απλά εμένα μου αρέσει και ο ήλιος να μπαίνει μέσα μέσα στο δωμάτιο.
Δεν μπορώ να συνηθίσω την αισθητά μικρότερη μπανιέρα αυτού του μπάνιου.
Μερικές φορές όταν περπατάω μου φαίνεται τόσο κοντα ο Υμμητός που νομίζω ότι μένω σε κανένα κουτσοχώρι.
Δεν γνωρίζω κανέναν στην γειτονιά.Ούτε ξέρω και αν θα μάθω ποτέ.Νιώθω ακόμα ξένη μέσα στους ξένους.
Περνάνε 2 λεοφωρεία,και όχι 3 όπως πριν που περίμενα.Και πριν ήμουν τέταρτο μακριά από το μετρό,άντε με κίνηση 20 λεπτά.Τώρα είμαι 20 με 25 λεπτά με το λεοφωρείο,και με κίνηση μπορεί και 30.:/ (Δεν θα πάρω ένα δίπλωμα οδήγησης? Που θα μου πάει!)
Μου φαίνεται παράξενο που απέναντι βλεπω μια μικρή πολυκατοικία.Γενικά εδώ στην Παιανία βλέπεις κ πολυκατικοίες.Ενώ στην παλιά γειτονιά μας έβλεπες ΜΟΝΟ μονοκατικοίες.
Έχει νομίζω περισσότερα καγκούρια εδώ γύρω...-.-
Αυτάαααα.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Θα συνηθίσω και εδώ είμαι σίγουρη.Απλά πάντα μισούσα της περιόδους προσαρμογής κάπου ή σε κάτι ή για κάτι.Το λέω και το ζωδιό μου.Ταύρος:Δεν του αρέσουν οι αλλαγές.:P
Μου εύχομαι να το γεμίσω αναμνήσεις και κάποτε να το αγαπώ,όπως αγαπήσα το παλιό σπίτι στο Χαλάνδρι και το παλιό σπίτι στο Φούρεσι.:)

~~~~~~~~~~~~~~~~~
Και τώρα ήθελα να πω λίγα για τις διακοπές που κάναμε στην Αίγινα.:D
Είχα να πάω κάπου από το '11.Οπότε ήμουν πολύ χαρούμενη.
Πήγα μαζί με τους φίλους της αδερφής μου από την σχολή της.:P

Νομίζω πως ήτανε οι καλύτερες διακοπές των τελευταίων χρόνων που έχω κάνει!:D Είμασταν αρχικά 11 άτομα.
Ειδικά η 1η μέρα υπέροχη.
Φτάσαμε στο νησί κατά της 11 παρά.

Υποτίθεται ότι η Κ. θα μας πήγαινε σπίτι από ένα δρομάκι που ήξερε.Αμ δε.Είχαμε βρεθεί σε κάτι κατσάβραχα και από κάτω είχαμε θάλασσα.Με ντάλα τον ήλιο,δεν θέλαμε να γυρήσουμε πίσω.Έτσι η Μ. σκαρφάλωσε στον κήπο ενός παραθαλάσσιου σπιτιού,και βγήκε στον δρόμο από την μπροστινή καγκελόπορτα.Ακολουθήσαμε όλοι το παραδειγμά της,με εμένα να σκέφτομαι και να γελάω"Θέε μου έτσι και βγει ο άνθρωπος που μένει εδώ και δει 11 αγνώστους στον κήπο του την βάψαμε.:P"Ευτυχώς περάσαμε επιτυχώς από εκεί!

Με το που είδαμε το σπίτι της Κιμ,ξετρελαθήκαμε όλοι.Είχε τεράστιο κήπο.Δεν ήτανε βέβαια φτιαγμένος αλλά ήτανε όμορφος.Είχε και ένα δρομάκι που οδηγούσε σ'ένα δεντρόσπιτο,σ'ενα πέτρινο παγκάκι με τραπέζι,και σ'ένα πηγάδι.Ειχε 2 υπέροχες βεράντες τεράστιες.Ήτανε επίσης άσπρο με ξύλινα παραθυρα.
Εμείς μέναμε στο υμιπόγειο.Είχε 4 υπνοδωμάτια,2 μπάνια,ένα σαλόνι και μια κουζίνα.Ειδικά το τραπέζι για να τρώμε στο σαλόνι ήτανε τόσο μεγάλο και μακρύ ώστρε να χωράει και τους 11.
Η γιαγιά της Κ. ήτανε υπέροχη.Μας είχε πάρει γάλατα,καφέ,είχε φτιάξει κέικ,και το μεσημέρι μας είχε ταλιατέλες με κρέας και μπόλικο τυρί!

Η θάλασσα ήτανε πολύ όμορφη και πενταθάκαρη.Μόνο η καημένη η Μ. δν μπορούσε να κάνει μπάνιο γιατί είχε πάθει μια αλλεργία και δεν έκανε να βουτήξει στην θάλασσα.

Στο μεσημεριανό τραπέζι για κάποιο λόγο μας είχε πιάσει νευρικό.Γελάγαμε,και γελάγαμε.:P
Αργότερα πήγαμε να κάνουμε μπάνιο στο λάστιχο.Εντάξει έγινε χαμός.:P Πιτσιλιόμασταν,είχαμε γεμίσει όλοι σαπουνάδες.Πολύ πλάκα.:P

Προσπαθήσαμε να κοιμηθούμε λίγο το απόγευμα μιας και είχαμε ξυπνήσει 6 το πρωί αλλά δεν τα καταφέραμε.Είχαμε μαζευτεί όλοι σ'ένα δωμάτιο,και είχαμε κάτσει όλοι πάνω σ'ενα σχετικά μικρό διπλό κρεβάτι.:P Πολύ γέλιο και εκεί.
Και ακολουθεί η επική ατάκα της Ι. όταν αποφασίσαμε να πάμε σ'άλλο υπνοδωμάτιο και να κοιμηθούμε.
"Εντάξει τώρα ας κοιμηθούμε."Κοιτάει την κουρτίνα πάνω απ'το κεφάλι της."Αυτή η κουρτίνα είναι κεντιμένη στο χέρι?" χαχχαχα
Αργότερα το απόγευμα και ενώ είμασταν στην βεράντα βλέποντας το ηλιοβασίλεμα είπαμε να δούμε τι θα κάνουμε το βράδυ.Αποφασίσαμε να μην βγούμε γιατί ήμασταν όλοι κουρασμένοι,καθώς δεν τα καταφέραμε το μεσημέρι να κοιμηθούμε.Πήγαμε απλά μέχρι το λιμανάκι της Σουβάλας με κρασιά και ξαπλώσαμε στην παραλία περίπου μέχρι την 1.(Πριν φύγουμε η γιαγιά της Κ. μας είχε φέρει να φάμε λουκάνικα!)
Στον γυρισμό(περίπου 20 λεπτά με τα πόδια) η αδερφή μου και η Κ. τραγούδαν ένα δικό τους τραγούδι."Αγαπάμε το Ρούμι δεν είναι νεροζούμιιιιιι!!" Ενω εγώ με την Ι.-τζουτζουκάκι θάβαμε τον Α. που χαίδευε τα μαλλιά της Σ.,ενώ νομίζαμε ότι την πέφτει σ'άλλη.:P Ρίξαμε και ένα γέλιο όταν μας πετάχτηκε ένας σκύλος και γάβγιζε,καθώς εμείς ουρλιάξαμε λίγο αλλά η Κιμ έκανε ένα συνεχόμενο δυνατό"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" χαχααχ.

Εγω,η αδερφή μου και η Σ. πήραμε το ένα υπνοδωμάτιο με το διπλό κρεβάτι.
Το Κιμαρ(Η Κ. και η Μ. δηλαδή :P ) σ'ενα άλλο μαζί.
Ο Φ. στο άλλο μόνος του,σ'ένα μονό.
Η Μ( ή Μαμούνι),ή Δ(ή λάμα) και η Ε.(ή Γιουτζιν) στο δωματιο με το διπλό κρεβάτι που είχαμε μαζευτεί το μεσημέρι.
Η Ι.-τζουτζουκάκι στο σαλόνι.Αν και χώραγε και μαζί με το ΚιΜαρ.Και ο Α. και αυτός στο σαλόνι.(Αν και θα μπορούσε να κοιμηθεί και στρωματζάδα στο ίδιο δωμάτιο με τον Φ.) :P

Την επόμενη ξυπνήσαμε κατά την 1-2 και πήγαμε θάλασσα.Στο πρωινό η γιαγιά της Κιμ μας είχε σπιτική μαρμελάδα.Απλα τρωγαμε μπισκότα με μαρμελάδα,και τρώγαμε,και τρώγαμε...Το μεσημέρι η γιαγιά της μας είχε φτιάξει κοτόπουλο με πατάτες.Και αργότερα ξεθάψαμε ένα παγωτό στο οποίο ριχτήκαμε όλοι από πάνω του με κουταλάκια.Επίσης το μεσημέρι το Μαμούνι,το τζουτζουκάκι και η Γουτζιν μας είπανε ότι ακούσανε την γιαγιά να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει ότι θα αφήσει την κληρονομία σε μια ρωσίδα οικονόμο.Και κάτι για μια Καίτη.Φυσικά εμείς το πήραμε και το καναμε σενάριο επιστιμονικής φαντασίας βάζοντας σκοπό των διακοπών μας να εντοπίσουμε την ρωσίδα οικονόμο και την περιβόητη Καίτη.
Ήτανε τόσο όμορφα που μετά το μπάνιο μας και το μεσημεριανό φαγητό φτιάχναμε έναν καφέ και απολαμβάναμε την θέα.

Το βραδάκι καλέσαμε ταξί,και πήγαμε στην πόλη.Αρχικά τριγυρήσαμε στα σοκάκια.Μετά φάγαμε σουβλάκι.Και μετά χαζέψαμε στο λιμάνι.Εκεί βγάλαμε κάτι χαζοχαρούμενες φωτογραφίες.Δε το ΚιΜαρ ανέβηκε σε μια βάρκα.Ο Φ.,το Γιουτζιν,η αδερφή μου,και το Μαμούνι σχεδίαζαν πως να πάρουνε τα σουβλάκια από κάποιους περαστικούς στο λιμάνι.("Ακούστε το σχέδιο.Καταρχας είναι χρυσιαγίτες ή κανονικοί?" "Γιατί πρέπει να είναι ένα από τα δύο?" χαχαχ γέλια εκεί.)Ο Φ. να προσπαθεί να κάτσει πάνω στην Ε. η οποία καθότανε πάνω σ'ένα παγκάκι με μόνο ένα ξύλο και να φωνάζει"Είναι μόνο ένα.ΜΟΝΟ ΕΝΑ!" χαχαχα
Μετά από αυτό το ευχάριστο διάλλειμα χαζομάρας,πήγαμε σ'ένα μικρό πέτρινο κλαμπάκι που ζήτημα να ήτανε 30 τμ.Μας κέρασαν και σφινάκια,καθώς 11 άτομα μπήκαμε,και το γεμίσαμε όλο.Έπαιξε και πολλά τραγούδια από '80ς.Χορέψαμε και γελάσαμε.Κάποιος με ρώτησε και αν είμαστε γκρουπ.χαχχαΚαι του είπα απλά παρέα που ήρθανε για διακοπές.

Γυρήσαμε σπίτι κατά της 6-7 και πέσαμε για ύπνο.Το ίδιο πρωινό κατά της 10-11,το Μαμούνι μας εγκατέλειψε.Πήρε το καράβι και γύρησε Πειραιά,καθώς δεν ήτανε σε πολύ μουντ διακοπών επειδή την πόναγαν τα σπυράκια που είχε βγάλει από την αλεργία.
Η ευχάριστη έκπληξη όταν ξυπνήσαμε ήτανε που είχε αφήσει ένα σημείωσα σε χαρτί τουαλέτας,γραμμένο με μολύβι ματιών που έγραφε"Μπαι φοοντ.Φιλάκια ρουφηχτά σ'όλους.( όχι σχεδόν!)Μαμούνι!"

Την 3η μέρα αφού φάγαμε πάλι μέχρι του σκασμού πρωινό πήγαμε για μπάνιο.Αλλά είχε αρκετό κύμα και είχε βγάλει βρωμιές οπότε δεν βούτηξε κανείς πέρα από εμένα και τον Φ.Οι υπόλοιποι παίζανε κάτω από μια σκιά δέντρου είτε ρακέτες,είτε τίτσου,είτε χαρτιά είτε τάβλι πίνοντας καφέ.;)

Το μεσημέρι η γιαγιά της Κιμ μας είχε τσουτζουκάκια με ρύζι!Ειδικά το ρύζι ήτανε σε μια τεράστια γαβάθα.Είχαμε σκάσει και επέμενε να το φάμε όλοι.:P Δοκιμάσαμε και μαζί και γιαούρτι που επέμενε το λάμα,και τελικά ταίριαζε!:P Μετά το φαί,η Γιουτζίν στήθηκε στην κεφαλή του τραπεζιού και μελετούσαμε ένα κινέζικο ημερολόγιο που υπήρχε πίσω της,πιστεύοντας όλοι μας ότι έχει κάποια σχέση με την ρωσίδα οικονόμο,την Καίτη,και την κληρονομια!:P

Προς το απόγευμα ενώ βγήκα από το μπάνιο,τους άκουσα όλους να ουρλιάζουν στην αυλή.:P
Πήγα να δω και παίζανε μήλα.xD
Μπήκα και εγώ χαρούμενη στον κύκλο,ενώ απέξω ήτανε το λάμα και η Σ.Ξαφνικά εκεί που χαζοχαιρόμασταν όλοι,η Δ.(το λάμα),έπεσε κάτω πιάνοντας το χέρι της.Πόναγε πάρα πολυ και δεν μπορούσε να ηρεμίσει καθόλου.Υποθέσαμε ότι μάλλον της βγήκε ο ώμος.Έτσι ο Φ. μαζί με την Κιμ,και φυσικά τον παππού και την γιαγιά της Κιμ πήγανε την Δ. στο κέντρο υγείας.

Oι υπόλοιποι που μείναμε σπίτι καθίσαμε ήρεμοι,όταν μας ήρθε η ιδέα να ανάψουμε τα φώτα της αυλής.Αρχίσαμε να ψάχνουμε παντού,ενώ παράλληλα εγώ και η Γιουτζίν λέγαμε ότι η Καίτη ευθύνεται για τον τραυματισμό της Δ.Ήθελε να μας ξεπαστρέψει όλους,καθώς και την ρωσίδα οικονόμο για να πάρει το όμορφο μεγάλο σπίτι.Έτσι καθε αποθήκη που ανοίγαμε κοιτάγαμε προσεκτικά μήπως έχει κρύψει η Καίτη κανένα πτώμα.:P Μπήκαμε μέσα,και ανεβήκαμε την ξύλινη σκάλα.Βρήκαμε την ντουλάπα της γιαγιάς ανοιγμένη με πεταμένα πράγματα μέσα και το θεωρήσαμε ύποπτο.Ψάξαμε έναν τηλεφωνικό κατάλογο να δούμε αν έχει το όνομα της Καίτης μέσα,αλλά τζίφος.Μετά μαζευτίκαμε όλοι στην μεγάλη βεράντα με την θέα.Μιλάγαμε και λέγαμε διάφορα(ενώ παράλληλα όταν πέρναγε αεροπλάνο,ή όταν ακούγαμε περίεργούς ήχους λέγαμε πως μας παρακολουθεί η Καίτη :P ).

Όταν βράδιασε επέστρεψαν οι υπόλοιποι με την Δ.Δεν ξέρανε ακριβώς τι έπαθε,αλλά της έκαναν μια ένεση για να φύγει ο πόνος.Την επόμενη το πρωί στις 7 θα την πήγαινε ο Φ. μέχρι Πειραιά όπου από εκεί θα την έπερναν οι γονείς της.Την βάλαμε να ξαπλώσει και να κοιμηθεί.Δίπλα της βάλαμε και ένα αρκούδι-πάπια κάνοντας πως είναι το Μαμούνι,για να της κρατάει παρέα.
Όλοι μαζί βγήκαμε στην αυλή.Καθίσαμε και ας ήτανε σκοτεινά.Η Κιμ εντωμεταξύ μας είπε ότι Καίτη λένε την γειτόνισσα και φρικάραμε όλοι.:P :P

Η γιαγιά της Κιμ,μας έβγαλε να μας γλυκάνει παγωτό.Μπανάνα,σοκολάτα,φιστίκι!Γέμισε μόνη της 9 μπολ και μας τα μοίρασε.Παράλληλα χτύπησε το κινητό το Φ.Κάποιος ρώτησε"Ποιος είναι?" Και εγώ απάντησα"Θα έλεγα τώρά αλλά..."Και όλοι μαζί σκάσαμε στα γέλια ενώ η γιαγιά της Κιμ αναρωτιότανε γιατί γελάνε.Φυσικά σ'όλους πήγε το μυαλό στην Καίτη,αλλά τι να λέγαμε στην γιαγιά της?Ξέρετε κάνουμε σαν 5χρονοι πράκτορες και θεωρούμε ύποπτοι την γειτονισσά σας?:P

Mετά από αυτό,αποφασίσαμε να κάτσουμε στην αυλή και να παίξουμε ψυχολόγο.Κάποιος ήτανε ο ψυχολόγος ενώ οι υπόλοιποι,όταν μας ρώταγε κάτι απαντάγαμε σαν να είμαστε ο αριστερός μας.Είχαμε λιώσει στα γέλια.
Επικότερες ατάκες.Όταν η αδερφή μου είχε δίπλα της την Ι. και της είχε τεθεί ερώτηση για τις παρατάξεις."Έχω μια αδυναμία στην Πασπ..." Είπαμε ψυχολόγο και αλλάξαμε θέσεις,δίπλα της βρέθηκε η Κιμ."Αλλά έχω και μια αδυναμία στα Αναχ,εαακ και τέτοια."αχχα Διχασμένη προσωπικότητα.
Όταν μιλάγαμε με τα γράμματα της αλφαβίτου και είχε τεθεί ερώτηση στο Φ. αν θα περάσει κανένα μάθημα.Είχε το Ι.
"ΙΙΙΙΙΙΙ,άστα."χαχχαχα
Και όταν έκανε και τον δεινόσαυρο και τον ρωτησε ο Α. αν ασχολείται με τον υπολογιστή."Όχι βέβαια...Στην εποχή μας τέτοια,όχι."
Όπως επίσης και η φαινή ιδέα του Α. να κάνουμε τους πλανήτες."Ναι καλά Α.,και θα σε ρωτήσει τι εκανες εχθές,και θα πεις γύρναγα και γύρναγα,και αύριο θα γυρνάω"χαχχαχ.
Mετά παίξαμε και ένα παιχνίδι που λεγότανε πινγκ πονγκ,και μετά ένα άλλο που σε ρωτάνε"Με τι μπαίνεις στο κλαμπ?" και πρέπει να πεις με κάτι,που να αρχίζει με το αρχικό του ονοματός σου.Πχ εγω θα έμπαινα με Μανταρία.Ο Α. μέχρι και την επόμενη μέρα δεν το είχε πάρει χαμπάρι ενώ όλοι το είχαμε βρει.:P
Ύστερα κάναμε ένα διαλειματάκι για να φάμε κάτι.Οι μισοί ρίχτηκαν στο καρπούζι και οι άλλοι μισοί στην μεράντα.(η μερέντα το επόμενο πρωί δεν υπήρχε ενώ την είχαμε πάρει την ίδια μέρα χαχ.:P ).

Σε κάποια φάση έτσι όπως γελάγαμε ακούσαμε την γειτόνισσα Καίτη να φωνάζει"Πιομένα είστε?Δεν βλέπετε την ώρα?Από της 10 μέχρι της 2 γελάτε.Δεν σέβεστε τίποτα πια."
Ο Α. της απάντησε ένα"Μέσα δεν μπαίνουμε?" και συνεχίσαμε κανονικά να παίζουμε αλλά πολύ πιο ψυθιριστά.Και ενώ ψυθιρίζαμε και μιλάγαμε πολύ χαμηλόφωνα,και το σπίτι της ήτανε πολύ πιο πέρα,ούτε καν απέναντι,μετά πήρε τηλ και την γιαγια της Κ.
Κάναμε επίσης όση ησυχία μπορούσαμε.Με τα παιχνίδια κτλ πέρασε η ώρα.Παράλληλα όταν ακουγαμε περίεργους θορύβους,όπως μια βάρκα από μακριά,λέγαμε πως είναι η Καίτη και πήγε να εξαφανίσει το πτώμα.Κατά τις 5μιση νύσταξα πάρα πολύ,και πήγα σ'ένα από τα δωμάτια να ξαπλώσω λίγο.Βρήκα το βιβλίο"Ο θυσαυρός της Βαγίας" (το οποίο είχα διαβάσει την προηγούμενη μέρα για λίγο στο Μαμούνι για να την νανουρίσω,κατ'εμέ το διάβαζα πολύ καλά αλλά η Γιουτζιν είχε άλλη γνώμη χαχα :P ) και άρχισα να διαβάζω για να μην κοιμηθώ.
Στις 6μιση το πρωί ήρθε το ταξί και ξύπνησε η γιαγιά της Κ.Ξυπνήσαμε και το λάμα,και την βάλαμε με προσοχή στο ταξί.Ο καλούλης ο Φ. πήγε μαζί της μέχρι Πειραιά απ'όπου την παρέλαβαν οι γονείς της,και μετά ξανά γύρησε πίσω κατά της 11 το πρωί.
Όλοι οι υπόλοιποι πέσαμε για ύπνο κατά της 7.Εγω παρέα με την Γιουτζιν καθώς είχε αδιάσει αυτό το δωμάτιο,και η Ι. πήγε στην αδερφή μου και στην Σ.

Το ίδιο πρωινό κατά της 12 ακούσαμε το τηλέφωνο να χτυπάει και την γιαγιά της Κ. να φωνάζει.Όταν ξυπνήσαμε κατά της 2 αποφανθήκαμε όλοι πως ήτανε πάλι η Καίτη,και πήρε να παραπονεθεί για εχθές,καθώς όλοι σχεδόν ακούσαμε την γιαγιά της Κ. να μας υπερασπίζεται πως έμενε στον απο πάνω όροφο και δεν άκουσε τίποτα."Είναι σαν εκδίκηση.Αφού δεν με αφήσατε να κοιμηθώ εχθες δεν θα σας αφήσω και εγώ να κοιμηθήτε σήμερα χαχα έτσι θα σκέφτηκε η Καίτη" είπε η Μ. την ώρα που τρώγαμε πρωινό και όλοι γελάσαμε.

Εκείνη το μεσημεροαπόγευμα αποφασίσαμε να μην πάμε για μπάνιο γιατί πάλι είχε πολύ αέρα και έτσι πήγαμε για καφέ,σε μια πολύ ωραία καφετέρεια με θέα.
Παράλληλα ο Φ. μας είχε κολλήσει την φράση"Τι καααανουμε?Καλά είμαααααστε?"αλλά με ύφος,καθώς λέει το λέει αυτό συνέχεια ένας παππούς κοντά σ'ένα γήπεδο σπίτι του χαχα.

Το βράδυ μας πέρασε ήρεμα με την γιαγιά της Κ. να μας φουσκώνει με σπετσοφάι και μπριζόλες.Πραγματικά εκείνη την ημέρα νόμιζα πως ούτε καφέ δεν μπορούσα να πιω,είχα πεθάνει στο φαί.Kαι το βράδυ μας έφερε και κολοκυθοκεφτέδες!
Κατά της 12 πήγαμε στο κέντρο.Πρώτα τρυγιρίσαμε και μετά καταλήξαμε κατά της 2 σ'ένα κλαμπ με ελληνικά.Φύγαμε από εκεί κατά της 5.Εντωμεταξύ μόλις φύγαμε,άρχιζα να ψιλογκρινιάζω και να λέω να πάμε σπίτι.Το ΚιΜαρ όμως άρχισε να τραγουδάει στο λιμάνι,μερικά περίεργα τραγούδια που ακούνε.:P Ξαφνικά άρχισαν να χτυπιόυνται,να χοροπηδάνε,και γενικά να χορεύουν σαν να αθλούνται.χαχα Ενώ εγώ έβγαζα βίντεο,όλοι οι υπόλοιποι μιμούντουσαν το ΚιΜαρ.:P Μετά από αυτό το Γιουτζίν μαζί με την αδερφή μου και την Σ. άρχιζαν να χορεύουν νησιώτικα τραγουδώντας"Έλα να νιώσεις πως είναι η ζωή,και όλα τα ωραία μέχρι το πρωί."χαχαχ Και όχι είχαμε πιει ελάχιστα.:P
Ανέβηκα και εγώ μετά πάνω στον Α. και η Κ. πάνω στο Φ. και αφού μας έκαναν βόλτα πέρα δώθε,έκαναν αγώναν αναμεταξύ τους.Και να φωνάζω εγώ"όχιιι ααα Α. θα πέσωωω αααααα χαχαχχα"
Τελικά όταν ξημέρωσε κατά της 7 αποφασίσαμε να πάμε σπίτι.:P

Την τελευταία μέρα δεν κάναμε τίποτα καθώς ξυπνήσαμε κατά της 1μιση και 3 πήραμε το πλοίο.
Η γιαγιά της Κ. μας χαιρέτησε και μας αγκάλιασε όλους αφού πρώτα μας ρώτησε αν θέλουμε κανένα παγωτό ή καμία τυρόπιτα.Τι καλή που ήτανε!

Ήτανε πραγματικά από τις καλύτερες διακοπές μου.Όταν έχεις μεγάλη παρέα και καλά άτομα πραγματικά μπορείς να περάσεις τέλεια.:)

ΥΓ:Λυπάμαι που δεν έχω περάσει καθόλου από τα μπλογκ σας,απλα τις τελευταίες 2 εβδομάδες είχαμε πολλά τρεχάματα σε γιατρούς και πραγματικά δεν έχω προλάβει καθόλου.Θα επανέλθω όμως δριμίτερη! :)

Και αυτό τα δυο τραγούδια γιατί μου θυμίζουν πολύ τα παιδιά :) :

Απόψε στις ακρογιαλιές

αντιλαλούν διπλοπενιές,

έλα κοντά μας φίλε να τα πιείς

κι απ' τα ωραία μας θα τρελαθείς.

Έλα να νιώσεις πώς είν' η ζωή

κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί.

Κάτσε και γλέντησε με μας,

σεκλέτια διώχνει ο μπαγλαμάς,

κι αν έχεις πόνο μέσα στην καρδιά

θα τον ξεχάσεις με μια διπλοπενιά.

Έλα να νιώσεις...

Κι εσένανε βρε γόησσα

εγώ σε παρηγόρησα,

κι αν είμαι τώρα ρέστος και ταπί

μ' ένα φιλί παρηγόρα με και συ.

No more,please...

Ξέρετε?

Νομίζω πως η ζωή τα τελευταία δυο χρόνια δεν μου έχει φερθεί λιγάκι άσχημα.Εντάξει με μερικές εξαιρέσεις φυσικά.

Ξέρετε γιατί?

Γιατί μου πήρε ότι αγαπούσα.

Πρώτα μου πήρε την οικογενειά μου.Γιατί οι γονείς μου χώρισαν φυσικά.Και ο μπαμπάς μου τώρα μένει μακριά.Και τον βλέπω το πολύ 1-2 φορές το μήνα για κανένα δύωρο.

Αργότερα,ξανά έδωσα Πανελλήνιες.Ξέρετε πόσο ψυχοθφόρο ήτανε το να κάτσω κάτω με υπομονή και να ξανά διαβάσω?Πόσο δύσκολο ήτανε,με το να έχω στο διπλανό δωμάτιο τους γονείς μου να τσακώνονται και να φωνάζουν?Πόση υπομονή έκανα?Έλεγα δεν το ξανά κάνω αυτό με τις Πανελλήνιες.Και όμως το έκανα,για να περάσω στην Αθήνα σε κάτι που μου αρέσει,να μην επιβαρύνω του γονείς μου με έξοδα,και να είμαι κοντά στις φίλες μου.(Ναι αυτό το είναι το μόνο σημείο στο οποίο μπορείτε να πείτε μπράβο!)

Μετά η μαμά μου αρρώστησε.Και εγώ με την αδερφή μου,αναλάβαμε την φροντίδα της,τα πήγαινε-έλα στο νοσοκομείο.Και γενικά πιστέψτε με,είναι δύσκολο,είναι ΠΑΡΑ πολύ δύσκολο να αντιμετωπίζεις άτομο με ψυχιατρικό πρόβλημα.

Στην συνέχεια,πήρε τον παππού μου.Πέθανε ξαφνικά.Που του είχα πάαααρα πολύ αδυναμία.Και τον αγαπούσααα πάααααρα πολύ.Και έλεγα αφού χώρισαν οι γονείς μου,τουλάχιστον έχω ακόμα την γιαγιά και τον παππού.Αμ δε,που θα σε αφήσει η ζωή η άτιμη να χαρείς.

Και τώρα μαντέψτε,μου παίρνει το σπίτι μου.Για την ακρίβεια σ'αυτό συνέλαβαν οι γονείς μου,και το χαζοδάνειο που πήρανε το 2009.Και βάλανε υποθήκη το σπίτι.Για να μην γίνει κανένα μπέρδεμα,δεν μας το παίρνει η τράπεζα.Οι γονείς μου αποφάσισαν απλά να το πουλήσουνε.Τώρα λένε και καλά δεν μπορούμε να το πληρώνουμε πια.Και να σας πω ότι θέλουνε να με πάνε σ'ένα πιο καλο?Ένα πιο μικρό θα είναι.Πιο μακριά.Κάπου που δεν θα μου αρέσει.Και το πονάω αυτό το σπίτι,γιατί εμείς το φτιάξαμε.Και πάντα αγαπούσα το όμορφο,φωτεινό και μεγάλο δωματιό μου.Εσείς αν είχατε ένα σπίτι 9 χρόνια,που το χτίσατε εσείς,σε μια πολύ καλή περιοχή,με 106τμ,και φεύγατε για να πάτε αλλού,σ'ενα ίσως λίγο πιο παλιό με 75τμ μέτρα,και μακριά από τους φίλους σας(που το σπίτι σας έχει γίνει δικό τους,και το δικό τους δικό σας),δεν θα στεναχωριόσασταν?

Τέλος,βάλτε και τα οικονομικά προβλήματα.Που από πέρυσι βγαίνουμε πάρα πολύ δύσκολα...

Εσείς μετά στην θέση μου,πόσο καλά θα αισθανόσασθαν με το πως σας έχει φερθεί η ζωή?

Το μόνο καλό και όμορφο,είναι το πανεπιστημιό μου,οι φίλοι μου,και οι κοντινότεροι και καλοί μου συγγενοίς.Αυτά έχω πια.

Αυτά από μια αιπαισιόδοξη,και καθόλου χαρούμενη Fleur που απλά θέλει να σπρώξει τον χρόνο ή πολύυυυ μπροστά ή πολυυυυ πίσω.

Μ` απέλυσαν απ` τη δουλειά 

Με χώρισε η γυναίκα μου 

Έχασα στο Κίνο δανεικά και πώς τα δίνω

Το νοίκι ρέει, χρέη

Η ζωή μου παραπαίει

Αμέτρητοι λογαριασμοί και λάθος υπολογισμοί

Και σαν να μην φτάναν όλα αυτά 

Στην Αττική το απόγευμα

Για πυροσβεστήρα πήρα κλήση 80 € 

Και μες την γκαντεμιά μου 

Μες τον πανικό πηγαίνω 

Βάζω τα καλά μου παίρνω ό,τι έχω βγαίνω και 

Χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω 

Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ 

Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω

Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά

Χτυπάει το άγχος απ τη μια 

Από την άλλη η καρδιά 

Βραδυκαρδία παίρνω χάπια για την αϋπνία

Σαν ταινία βγάζει πιστόλι η εφορία

Σηκώνω τα χέρια φωνάζω για φόνο 

Της λέω θέλω χρόνο αφού χρόνια πληρώνω

Και σαν να μην φτάναν όλα αυτά 

Στην Αττική το απόγευμα

Για πυροσβεστήρα πήρα κλήση 80 € 

Και μες την γκαντεμιά μου 

Μες τον πανικό πηγαίνω 

Βάζω τα καλά μου 

Παίρνω ό,τι έχω βγαίνω και 

Χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω 

Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ 

Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω

Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά

Και χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω 

Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ 

Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω

Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά

YΓ:Και όλα αυτά,χωρίς να έχω πειράξει ποτέ κανέναν,χωρίς να έχω φερθεί ποτέ άσχημα σε κάποιον,και σύμφωνα με φίλους και γνωστός με το να είμαι "ένας γλυκός άνθρωπος". 

20...

Την Κυριακή,12 Μαίου,εγώ και η δίδυμη αδερφή μου,μπήκαμε στα 20. :)

Έγινα 20 λοιπόν,και μέχρι στιγμής νιώθω ότι έχω μάθει πολλά,αλλά και ότι έχω να μάθω άλλα τόσα.


Κάθε χρόνο όλοι μας μεγαλώνουμε από λίγο ακόμα.Εγώ την τελευταία αυτή χρονιά,από τα 19 μου στα 20,νιώθω ότι έμαθα και έζησα παραπάνω απ'όσα θα πίστευα ποτέ μου.

Μέσα σ'ένα χρόνο λοιπόν έμαθα να μην το βάζω κάτω.

Έμαθα να είμαι πιο πεισματάρα και πιο αποφαισμένη με τους στόχους μου.

Έμαθα να χειρίζομαι νομίζω λίγο καλύτερα τις σχέσεις μου με τους πιο μεγάλους.

Έμαθα να δίνω ευκαιρίες και να ζω πιο ανέμελα.

Έμαθα να τακτοποιώ ένα σπίτι.Από τα πιάτα μέχρι τα λεφτά,το ρεύμα το νερό.

Έμαθα με άλλα λόγια να διαχειρίζομαι πολύ καλά και τα έσοδα και τα έξοδα του σπιτιού μας(παράλληλα έμαθα και την οικονομία στο έπαρκό της. :P)

Έμαθα πως οι αρρώστιες υπάρχουν αναμεσά μας και γιατρεύονται.

Έμαθα πως να φροντίζω τους άλλους.

Έμαθα να κλαίω,να κλαίω με όλη μου την δύναμη όταν το χρειάζομαι,χωρίς να με νοιάζει το μέρος.

Έμαθα να χαμογελάω λίγο παραπάνω,με όλη μου την καρδιά,και ας ξέρω πως μετά το γέλιο έχω να αντιμετωπίσω πολλά.

Έμαθα να αγαπώ λίγο ακόμα την θάλασσα και τον ήλιο.

Έμαθα να αγαπώ παραπάνω τους συγγενείς μου,εξάλλου αυτοί είναι η οικογενειά μας,που ότι και αν συμβεί,αυτοί είναι πάντα εκεί.

Έμαθα να γίνομαι και άλλο γεναιόδωρη.

Έμαθα και άλλες αληθινές αγκαλιές.

Έμαθα τι πάει να πει απώλεια,τι πάει να πει θάνατος 2 φορές.

Έμαθα να μην ξεχνώ τα πρόσωπα που αγάπησα.

Έμαθα πως η ζωή είναι πάντα πολύ απρόβλεπτη.

Έμαθα τι πάει να πει χωρισμός και τι αλλαγή.

Έμαθα πως μπροστά μπορείς να πας με θάρρος,ευγένια και τσαμπουκά.

Έμαθα τι πάει να πει επιτυχία.

Έμαθα τι πάει να πει και γραφειοκρατία.

Έμαθα να είμαι πιο πολύ κοινωνική.

Έμαθα να κάνω καινούργιες παρέες δίχως φόβο,δίχως δισταγμό.

Έμαθα ότι δεν μου αρέσει να το λέω.

Έμαθα πως οι βόλτες όταν είσαι φοιτήτρια,είναι αναγκαίες και πολύτιμες.

Έμαθα να μαγειρεύω και κάτι παραπάνω.

Έμαθα να κοιμάμαι αργά και να ξυπνάω αργά.

Έμαθα πως το τσιγάρο είναι από τα χειρότερα πράγματα που υπάρχουν στον πλανήτη.

Έμαθα να δέχομαι συμβουλές.

Έμαθα να το γλεντάω και λίγο παραπάνω.

Έμαθα πως τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι απλά,και εμείς τα κάνουμε περίπλοκα.

Έμαθα λίγο καλύτερα τι πάει να πει χριστούγεννα.

Έμαθα και τι πάει να πει εξεταστική,και διάβασμα στο πανεπιστήμιο.

Έμαθα να μην χαλιέμαι για χαζομάρες.

Έμαθα να κρατάω τους ανθρώπους που αξίζουν.

Έμαθα να μιλάω πιο εύκολα για τα συναισθηματά μου.

Έμαθα να ακούω το ενστικτό μου.

Έμαθα να πηγαίνω κόντρα σ'ότι μπαίνει εμπόδιο στα θέλω μου.

Έμαθα να συμβιβάζομαι και λίγο παραπάνω.

Έμαθα να ακούω δίχως να διακόπτω.

Έμαθα πόσο γλυκιά μπορεί να είναι η ζωή με μια εκδρομή,με ένα επιτραπέζιο,και έναν χυμό.

Έμαθα πως που και που χρειάζομαι και ένα shooping therapy.

Έμαθα πως απογοητεύσεις υπάρχουν,αλλά πρέπει να τις ξεπαιρνάμε.

Έμαθα και λίγο παραπάνω πως οι φίλοι είναι σημαντικό κομμάτι της ζωή μας.

Έμαθα να βοηθάω και λίγο παραπάνω όσους με έχουν ανάγκη.

Έμαθα και να κρύβω ότι με πλήγωσε,και να κρατάω μονάχα το χαμογελό μου.

Έμαθα γενικότερα πως η ζωή έχει και τα καλά της και τα κακά της.

Έχει και τα πάνω και τα κάτω.

Πολλές φορές σου παίζει πολύ περίεργα παιχνίδια,έτσι που σε κάνει να νιώθεις πολύ άτυχη.Μετά το ξανά σκέφτεσαι.Ίσως τελικά μέσα στην ατυχία,να σου έχουν συμβεί και τυχερά και όμορφα πράγματα.

Απ'όλα κάτι μαθαίνεις.Από τα άσχημα να βγαίνεις πιο δυνατή,και από τα καλά να είσαι πιο χαμογελαστή.

Σίγουρα δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα...Οι πληγές δύσκολα κλείνουν.

Αλλά εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως αν έχουμε τις όμορφες αναμνήσεις μας για οδηγό και τα ονειρά μας για όπλα μπορούμε να ανταπεξέλθουμε.Φυσικά απαραίτητη προυπόθεση είναι να έχουμε και την υγεία μας που είναι από τα σημαντικότερα πράγματα. ;) :P

Στην τελική..

Έμαθα να είμαι λίγο περισσότερο ο εαυτός μου.

Και συνεχίζω να μαθαίνω...

Σήμερα δεν έχει τραγούδι με στίχους.

Έχει απλά αυτή την υπέροχη μελωδία που σε ταξιδεύει...:)

ΥΓ:Αύριο ακολουθεί τρελό πάρτι.Γιατί μια φορά γίνεσαι 20. :P

Φιλιά σ'όλους.:*

Without voice.

Η στιγμή που σου κόβεται η μιλιά.

Γιατί δεν βρίσκεις κάτι να πεις.

Γιατί δεν μπορείς να περιγράψεις μέσα σε λίγες λέξεις πόσο χάλια νιώθεις.

Γιατί δεν θες να μιλήσεις για να μην στεναχωρήσεις τον άλλον.

Γιατί ότι και να πεις φαντάζει μάταιο.

Μάταιο.

Τίποτα δεν αλλάζει πια.

Πνίγομαι...

Και να που τα ταξίδια

μείναν μόνο όνειρα

Και να που οι φωνές

και τα τραγούδια σώπασαν 

Και να που η ζωή 

τώρα κυλάει πιο γρήγορα

Και να που τα παιδιά

και τα παιχνίδια χάθηκαν

Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω

Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος

Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω

Φταίει η ζωή που είναι μικρή

Ράγισαν τα φεγγάρια

που'χε φέρει η άνοιξη

Μαρμάρωσε το φως

στο τελευταίο νύχτωμα

Φτιασίδι ερωτικό

που θα φοράει το αύριο

Στις πιάτσες της βροχής

που θα πουλιέται Σάββατο

Calm days..:D

Αγαπητοί μου αναγνώστες,τι μου κάνετε? :)
Καιρό έχω να γράψω.Μα πραγματικά πείτε μου,πότε στο καλό πέρασε ο Μάρτιος?
Και πότε πήγε κιόλας 13 Απριλίου? Απίστευτο.

Ήρθα για να σας περιγράψω τις ήρεμες μέρες μου.:)

1/3 και χορέψαμε σε ρεμπετάδικο στο Ψυρρή καθώς είχε η φίλη μου από το περσινό φροντ. γενέλθια.:) Ωραία ήτανε!

2/3 πήγαμε στο υπέροχο καπ καπ και δοκίμασα τζιζ κέικ μπράουνι.Ήτανε πολύ νόστιμο μπορώ να πω.:P

4/3 και έρχεται η Ν. σπίτι μου.Περάσαμε πολύ ωραία και είδαμε το Αν... Αλλά δυστηχώς εγώ αρρώστησα.Έβαλα το βράδυ θερμόμετρο και είχα 37.8 Την επόμενη έδειχνε 38 και πίστευα πως θα πεθάνω μαζί με ένα κουτί χολς και τα χαρτομάντηλα μου για παρέα.:P Ευτυχώς μέσα σε 3 μέρες καλυτέρευσα.Αλλά μου είχε μείνει βήχας...α πα πα τι πράγμα ήτανε αυτό.

Παράλληλα η σχολή μας έκλεισε λόγω το σχεδίου Αθηνά.Βγήκαν και όλα μου τα μαθήματα της 1ης εξεταστική μου μέσα στον Μάρτιο.;)
Εισαγωγή στην Παιδαγωγική:8
Εισαγωγή στην Φιλοσοφία:8
Εξελικτική Ψυχολογία:8
Αρχαιογνωσία:7

Για Σεπτέμβριο:Λατινικά(δεν πήγα καν :P ),Αρχαία Θεματογραφία(1,ήμουν σίγουρη!),Λογοτεχνία(2,αυτή την αδικία ακόμα να την χωνέψω!)

13/3 θα πρέπει να ξανά πήγα στο καπ καπ,μαζί με τα κορίτσια από την σχολή την Ν. και την Κλ. Μοιραία εμείς οι 3 έχουμε δεθεί περισσότερο από τ'άλλα κορίτσια,καθώς έχουμε περάσει πολύ περισσότερο χρόνο παρέα,και επικοινωνούμε πιο πολύ.Οι στιγμές μεταξύ μας ώρες ώρες είναι πολύ επικές.:P Μας αγαπώ.

14/3 και κατεβήκαμε στην πορεία κατά του σχεδίου Αθηνά μαζί με την Κλ. και μία άλλη μου φίλη.Πλάκα είχε δεν είχα ξανά πάει,και μου άρεσε.:P Είχε αγωνιστικό κλίμα!

15/3 και το πρόγραμμα λέει λουκουμάδες με σοκολάτα φουντουκιού,γέμιση από σου,και σαντυγί(ναι μόνο 3.80!)στο όμορφο χαλάνδρι!:)

16/3 και έχει κρασί στο Μοναστηράκι με την Ν.(-ένα τσάι πορτοκάλι,-δεν έχουμε,-ε πάρε και εσύ ένα κρασάκι καημένη χαχχαχχα) Και μετά και άλλα κρασιά στο Ψυρρή με τις συμφοιτήτριες της αδερφής μου!(Πολύ τραγική εκείνη η βραδιά χαχχα  :P Μπήκαμε καταλάθος σε γκέι μπαρ χαχα :P )

17/3 και η Κυριακή αλλάζει όμορφα με επίσκεψη στην θεία.Φαγητό,λιχουδιές,γέλια με ξαδερφάκια κτλ.:)

(Oμολογουμένως εκείνες τις μέρες έβγαινα κάθε μέρα,καθώς είχα βγάλει το άχτι μου από την προηγούμενη εβδομάδα που ο πυρετός με είχε καθηλώσει στο κρεβάτι :P )

19/3 και περάσαμε ήρεμη Καθαρά Δευτέρα στο σπίτι με την μαμά.Το απόγευμα πήγαμε σε μια συμφοιτήτρια της αδερφής μου,και είχε πολύ πλάκα.Παίξαμε τίτσου(εγώ ήπια τσάι για τον βήχα :P ),φάγαμε πίτσες και είδαμε ΗΡΑΚΛΗΗΗΗΗ :D

20/3 και ένα τηλεφώνημα με ταράζει.Παρεξήγηση ας το πούμε...και δημιουργούνται νεύρα.

23/3 Μαντέψτε βρε!Πήγα στο καπ καπ(καλό λογαριασμό του έκανα τον Μάρτιο :P ).Και μετά Γκάζι με τα παιδιά από το hw.:)

25/3 Και μαζευόμαστε τα κορίτσια από την σχολή για Ινδικό φαγητό.:P Τέλειο ήτανε,μου άρεσε πολύ.Αν και νομίζω πως είναι πιο ωραίο το κινέζικο.:P

26/3 Η σχολή μας επιτέλους μετά από τις τόσες ημέρες κατάληψη ξανά ανοίγει.Λύνω και ένα θέμα που εκρεμμούσε για κανένα μήνα...Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους,λέει σωστά το ρητό! :P

27/3 Και πάμε μαζί με την Ν.στο ΚΑΨΕ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!! Βασικά εκείνη την μέρα δεν ήτανε προετοιμασμένοι και δεν είδαμε σχεδόν κανέναν αυτοσχεδιασμό.Είχα λιώσει εκεί με τις ώρες στα στούντιος χωρίς να βλέπουμε τίποτα.Γι'αυτό και εγώ ξανά πήγα στις 28/3 μαζί με την Ν.(κ μία φίλης της) και την Κλ. από την σχολή,και απολαύσαμε αυτοσχεδιασμούς! :D

30/3 και βλέπουμε μια φίλη μας από το φροντ. που είχαμε καιρό.:)

Και κάπως έτσι μπήκε ο Απρίλιος.:) Καλή μας άνοιξη κιόλας.:)

1/4 Πήγαμε στον Ψυχίατρο της μαμάς.Καλά πάει,και προσπαθεί να της κόψει και μερικά χάπια.:)
2/4 Πάλι σε Ψυχίατρο την μαμά.Η συγκεκριμένη μέρα ήτανε πολύ σημαντική.Απλά ευχυθείται να πάνε όλα καλάααα!! :D Και αν πάνε,θα σας πω αργότερα περι τίνος πρόκειται.:P

6/4 Πήγαμε στο σπίτι ενός συμφοιτητή μου που είναι από την Κύπρο μαζί με τα άλλα κορίτσια.Φτιάξαμε ποπ κορν και είδαμε ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΑΑΑΑ.

Και κάπως έτσι φτάνουμε και στην σημερινή ημέρα.
Οι μέρες στην σχολή κυλάνε ήρεμα και με μάθημα.:P
Παίζει αυτή η εβδομάδα να ήτανε η 1η εβδομάδα από τον Οκτώβριο που να πήγα όοοολες τις μέρες και σ'όοολα τα μαθήματα.
Γενικότερα μας βάζουν συνέχεια αναπληρώσεις επειδή λόγω της κατάληψης χάσαμε μαθήματα.

Και γενικά παρακολουθώ πιο πολύ αυτό το εξάμηνο.Αφενός γιατί περνάω όμορφα μαζί με τα κορίτσια,αφετέρου γιατί μου αρέσουν πιο πολύ τα μαθήματα από του 1ου,και θέλω να κοπώ το πολύ σε 2 αυτό το εξάμηνο.:P

Πέρασα και μια βόλτα από τα μπλογκ σας.Βλέπω ότι μερικοί τα έχετε αφήσει λίγο και λυπάμαι,γιατί σ'όσα είμαι αναγνώστρια πάει να πει ότι μου αρέσει να διαβάζω αναρτήσεις σας.;)

Εύχομαι να περνάτε πάντα όμορφα.Χαρείτε την άνοιξη και τον όμορφο ζεστό ήλιο.:P
Εμείς Κυριακή μαζί με τους συμφοιτητές της αδερφής μου θα πάμε μονοήμερη στα Μέγαρα(όχι ότι έχει κάτι σπουδαίο στα Μέγαρα,απλά είναι από εκεί ένας συμφοιτητής της.:P )

Φιλάκια πολλά σ'όλους.:*



Honey bee
Come buzzing me
I ain't seen you for so long

I need to feel you
I mean to reel you
Like the one described to me in song
Out in the woods
Tall pine tree woods
She gave sweet loving to me

Her woodland grace
Her soft embrace
My face in shadow
Honey bee

Won't you come see me in the morning?
Won't you come see me late at night?

For it ain't right, no it just ain't right
You're meant to turn away from the light

Night, all my lights are on
I need a little one on one
This useless, helpless feeling
A young man should be blessed with love

There's just flesh and fire below
This drunken, senseless reeling
Hands on my face
Some silk and lace
Sweet perfume kisses
For me

Wherever you burn
I have returned
You lucky lady
Honey bee

I have to leave you in the morning
You always wanted to be free

Stay with me
Sweet lucky lady
Don't ever leave me
Honey bee

Awake in cold places
Cool eyes and icy faces
Some dead and some living
Most of them doing something in between

My lady in waiting
Must have turned to hating me
Some bitter awakening this has been
Well next time she calls I'm gonna let her in
Well next time she calls I'm gonna let her in

And if she leaves me in the morning
At least we both have been relieved

Now stay with me
Stay with me
Sweet lucky lady
Don't you ever leave me
Honey bee