Δες την φωτεινή πλευρά.:)

Παρασκευή πρωί.
39,2 δειχνει το θερμομετρο και εγω τουρτουριζω. Παραλληλα αρχιζω να σκουζω και να γκρινιαζω για την ωρα και την στιγμη που βρηκα να αρρωστησω.-.- Νευρα...Ουτε ενα θετικο δεν θα υπαρχει ουτε σημερα,ουτε αυριο,σκεφτομαι.

Παρασκευή μεσημέρι.
38,7.
"Κανενα νεο απο το σχολειο?"ρωταω την αδερφη μου.
"Μπαα..τιποτα.Ο καθηγητης της λογοτεχνιας ρωτησε αν εισαι καλα και του ειπα πως εχεις πυρετο.;) Και οι περισσοτεροι ρωταγαν που εισαι.:P "
"ααααα...."απανταω.

Παρασκευή βράδυ.
Νιώθω το κεφάλι μου βαρύ...38,7.Ολη μερα σχεδον εκει ειναι κολλημενο το θερμομετρο.

Εχασα το διαγωνισμα της Λογοτεχνιας που γραφαμε.Να δω ποτε θα το γραψω...ή μαλλον ποτε θα προλαβω να διαβασω για να το γραψω.

Εχασα και το αγνωστο :(. Great...παλι δεν καταφερα να μαθω τα ανωμαλα ρηματα που ηθελα.-.- Και θα χασω και αυριο την Εκθεση. :( :(

Τελικα ειναι υπερβολικα βαρετο να εισαι ολη μερα στο κρεβατι.
Δεν θελω να ξανα αρρωστησω για τον επομενο εναν χρονο.

Γυρναει η αδερφη μου απο το φροντ."Η Κ. μου ειπε να σου πω οτι σ'αγαπανε ολοι και περιμενουν να γινεις καλα."
Χαμογελαω.:)

Υστερα αρχιζει να μου διηγητε πως περασε στο φροντ. Γελαω...:P
"Ααα,επιτελους το Μαρακι γελαει!"λεει η μαμα.:P"Τι της ειπες?"
"Τι λεω πως περασα.:P"απανταει η αδερφη μου.

21:39-Μαρακι!Πως εισαι βλε?
Περνω το τηλ. στα χερια μου.
Κ"Ελα.Πως εισαι?"

Μ"38,7...:( χαλια νιωθω."

Κ"Δηλαδη δεν θα ερθεις αυριο ε?:/"

Μ"Οχι...:("

Κ"Θα σου λειψω?:P"

Μ"Ναιι...πολυυ.:P"

Κ"Ποσο πολυ?:P"

M"Παρα πολυ!:P"

K*γελιο δυνατο*

Μ"Και εσυ και η Ε. και η κυρια Μ.:("

Κ"Γουτσουνι μου εσυ!:P"

Μ"Εσυ που εισαι?"

Κ"Εδω σ'ενα καφε που το βραδυ γινεται μπαρ.:P"

M"Ειναι και η Ε.?"

Κ"Ναι ρε!:P Αλλιως δεν θα ηξερα κανεναν αλλον.xD"

Μ"χαχχ,οκ χαιρετισματα δωσε.:)"

Κ"Οκ,αντε σε κλεινω.Αμα θες κατι στειλε μυνημα.:)"

Μ"Φιλιααα!<3">

23:00-Μυνημα απο την Α.Μ -Maria!!Ti kaneis??Eisai kalutera??.:)

Σαββατο πρωι.
37,2."Επιτελους κατεβηκε!:D"

"Αα,μπραβο!"απανταει η αδερφη μου!

"Θελω να ερθω και εγω .:("

"Αστο τωρα δεν προλαβαινεις.:P"

"Θυμασαι τι σου ειπα να πεις στην κυρια Ν. και στην κυρια Μ.?:P"

"Ναι θυμαμαι!:P"

"Ωραια!:P"

Σάββατο μεσημέρι.
Χαζευω στον υπολογιστη.
Επιτελους χτυπαει το τηλεφωνο!:D
K"Πως εισαι?"

Μ"Πολυ καλυτερα!:P Πως πηγε το μαθημα?"

Κ"Λιγο βαρετα...:/ Δεν ξερω...με ειχε ποιασει μια μελαγχολια."

M"Ειναι επειδη ελειπα εγω.:P"

K""χαχαχ,ναι.:P"

M"Ειπες στην κυρια Μ. οτι ειμαι αρρωστη?:P"

K"Ναι...:P Και της λεω 'Σημερα το Μαρακι ειναι αρρωστο.:(' 'Ναιιι...και εγω στεναχωριεμαι οταν ειναι αρρωστη και λειπει :('λεει."

Μ"ααααα,τι καληηηη<3 Την λατρευωω!

Γυρναει η αδερφη μου.
"Κοιτααα,σου πηραμε παλτο.:D" λεει καθως εγω αφηνω την σουπα μου για να παω να δω.:P
"Ωραιο ειναι!:D"

"Πως πηγε το μαθημα?:P"ρωταω.

"Ωραιααα!Παιξαμε στο διαλειμα game!"

"Αχ,θελω και εγω!"

"Ναι ειπε η Ε. οτι θα φερει και την Τριτη.:P Ασε,πολυ γελιο.:P"

"Τι καλα!!:D"

"ΑΑ,και η κυρια Μ. μου ειπε να σου δωσω αυτο"ερχεται ξαφνικα μπροστα μου και με γαργαλαει-χαιδευει στην μυτη και στον λαιμο λεγοντας "γουτσουυ γουτσουυ γοουτσουυυ"

"Χχαχαχχαχα!"γελαω.:P Χαρακτηριστικη κινηση κυριας!<3

"Και μου ειπε να σου πω οτι το μαθημα χωρις εσενα δεν ειναι το ιδιο.:/ Λεει εβγαλε και ενα βιντεο ειδικα για εσενα την Μπουλιτσα!;)"

"Αχχ τι καλα <3.Θελω να το δωω!"

"Εμεις το ειδαμε,ειχε πολυ πλακα.:P"

Σάββατο απόγευμα.
Μυνημα απο το ψαακι μου!-Μικρουλα πως εισαι? Εισαι ακομα αρρωστη?
Μετα απο τις συνηθισμενες μας χαζομαρες καταληγουμε παλι στο-Σε λατρευω χαζουλαα
-Και εγω χαζε μου!

Μετα ακουω τον μπαμπα μου απο το σαλονι.

"Τι κανει το παιδι μου? :D"

"Καλυτερα!:) Τι ειναι αυτο?:O"λεω εκπληκτη κοιτωντας ενα φυτο.

"ΑΑ,θα σου πω.Εκει που ειχα παρκαρει ωραια και καλα το πουλμαν βλεπβ ξαφνικα κατω απο το αγαλμα του Μπαιρον ενα ωραιο φυτο.Ορχιδεα λεω πρεπει να ειναι.Πολυ ομορφο φυτο.Εχει και πολυ ωραια γλαστρα!Τελειο,τελειο!Κοιταω δεξια,κοιταω αριστερα...κανεις!Τσακ κανω,το αρπαζω και το βαζω γρηγορα μεσα στο πουλμαν.:P Τοσο ωραιο φυτο να εμενε εκει?"

"Χχαχχαχαχ.Μπαμπα πας καλα?:P Μπορει να ηταν καποιου.:P"

"Δεν πειραζει...τωρα το πηρα χαχα.:P Βεβαια ειχε και αυτο το γραμμα."

Πηρα στα χερια μου το γραμμα που ηταν γραμμενο στα αγγλικα.Δεν καταλαβα σχεδον τιποτα γιατι τα γραμματα ηταν σαν γιατρου.:P Το μονο που καταλαβα ηταν στο τελος ενα"Happy Birthday George.Happy Birthdya Marika!"

Ειχα λιωσει με αυτο που ελεγε το γραμμα στο τελος και φυσικα και με τον μπαμπα μου που του ηρθε να παρει το πρωτο φυτο που βρηκε μπροστα του εκεινη την στιγμη.:P

χαχχαχαχ <3

Σάββατο βράδυ.
Συνειδητοποιω ποσο χαλια ημουν εχθες το πρωι.Δεν εβλεπα πραγματικα καμια φωτεινη πλευρα στο οτι αρρωστησα.Στο οτι θα καθομουν σπιτι με πυρετο κλ.
Ομως οσο περνουσαν οι ωρες τοσο πιο πολυ χαιρομουν καθως καταλαβα πως υπαρχει θετικη πλευρα.;)
Και αυτη ειναι πως οσο χαλια και να εισαι τα ατομα που αγαπας και σε αγαπανε θα
σε κανουν με οποιο τροπο μπορουν να νιωσεις καλα,να ξεχασεις τον βασανιστικο βηχα,να γελασεις με την καρδια σου.
Χαμογελαω για μια ακομη φορα.:) Οσο μου το επιτρεπει ο βηχας δηλαδη.
Νιωθω ενα κυμα αγαπης να με πλυμιριζει.Και ξαφνικα αρχιζω να σιγοτραγουδαω"Σφυριξε χαρουμενα μπορεις...τουυρουυ τουυρουυυ.Δες την φωτεινη πλευρα της ζωης...τουρουυ τουυυρουυ"



Ξημέρωσε ξανά κι η μέρα που περνά
ανάποδη σου βγαίνει και πονά
πάντα χαμογέλαγες και τώρα καταριέσαι
σμίξε τα χειλάκια μη βαριέσαι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Μια φάρσα είναι η ζωή πολύ καλά στημένη
κι ο θάνατος γελά και περιμένει
ό,τι βαραίνει πέτα το και στη σκηνή υποκλίσου
χαμογέλασε στο θεατή σου

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Με τις γυναίκες ήσουνα πάντα ο σούπερ γκούφι
και τώρα σε φωνάζουνε μαγκούφη
κι αν όλες σε αφήσανε σε κυνηγάει μια
η αιώνια η γκαντεμιά

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Και αν σε κλείσει η τράπεζα μες στη φυλακή
κάθε μέρα θα 'ναι Κυριακή
μη σε νοιάζει όλα θα είναι πληρωμένα
αχ, να με μαζεύανε κι εμένα

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Όλα στη ζωή σου είναι δανεικά
χαμογέλα φέρσου ευγενικά
μην το γρουσουζεύεις σκέψου θετικά
όλα στη ζωή είναι σκατά

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Κι όταν η παράσταση κλείσει τελικά
όλα μοιάζουν με βεγγαλικά
η ζωή κι ο θάνατος είναι θεατρίνοι
και γελούν από το καμαρίνι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής






Καλο βράδυ σ'ολους!:)