Τα φωτεινά και τα θολά αστέρια μου.

Ειναι μερικες φορες που βλεπεις τον ευατο σου να κοιτα τα αστερια.

Φωτεινα και λαμπερα πανω στον ουρανο.Μερικα απο αυτα τα αστερια ειναι ιδαιετερα λαμπερα.

Αλλα ομως ειναι πιο θολα...ξεθωριασμενα μπροστα στην μελαγχολικη ματια σου.

Τα θολα αστερια ηταν καποτε φωτεινα.Μπορουσες να τα φτασεις...να τ'αγγιξεις.Ενιωθες ομορφα διπλα τους.Ελεγες πως δεν θα φυγουν ποτε απο κοντα σου.Χαιροσουν βλεπωντας τα.

Βασικα βλεπωντας περισσοτερο ενα συγκεκριμενο αστερι.Εκεινο το αστερι που πρωτοειδες.Εκεινο που οταν δεν ενιωθες οικεια με κανενα αλλο αυτο ηταν διπλα σου.Εκεινο που πολλες φορες σε παραξενεψε η συμπεριφορα του αλλα παρολ'αυτα το αγαπουσες.Ηταν εκεινο...το πρωτο αστερι.Που μεχρι πριν 3 μηνες ενιωθες πως το αγγιζες.

Κοιτας τωρα το θολο αστερι μελαγχολικα.Δεν μπορεις να το αγγιξεις.Εφυγε...με την θεληση του.Συνεχιζεις να το κοιτα ελπιζωντας πως θα γυρισει.Αλλα καθε βραδυ σου αποδεικνυει πως εχει μετακινηθει ολο και πιο μακρια.Και πιο μακρια...και πιο μακρια.Για δες!Τωρα ειναι παρεα μ'ενα αλλο αστερι.Εσενα σ'εχει ξεχασει...Νιωθεις πονο.Νιωθεις σαν αορατη.Εδω ειμαι,δεν με βλεπεις? θες να φωναξεις.Οχι...δεν φωναζεις.Αν το αστερι δεν θελει να ξαναγυρισει δεν γινεται να το πιεσεις.Ειναι δικαιωμα του να βρισκεται διπλα σε οποιο αστερι θελει εκεινο.Ωστοσο δεν μπορεις να μην λυπασαι βλεποντας το καθε μερα να φευγει ολο και πιο μακρια.

Χαχ...αν σου ελεγαν πριν ενα χρονο οτι δεν θα μπορεις πια να αγγιξεις αυτο το αστερι θα γελαγες.

Αν σου ελεγαν οτι θα σου λεει ψεμματα θα τους εβγαζες τρελους.

Αν σου ελεγαν πως θα σε εκανε να νιωθεις πως βρισκεσαι σ'ενα αδιεξοδο θα τους διευψευσες.

Κραταω ολα τα ωραια απο εσενα αστερι μου.Αλλα ωστοσο δεν μπορω να κρυψω το ποσο μακρια σου νιωθω.Το ποσο μακρια μου εισαι.Ακομα ψαχνω το γιατι.Δεν ξερω αν θα το βρω.Μακαρι να με εμπιστευοσουν οπως αυτο το αστερι που στεκεται τωρα διπλα σου.Μακαρι να κοιταγες με τοση αγαπη και εμενα.Εγω παντως σου εδωσα χρυσοσκονη να λαμψεις...πολλες φορες.Κριμα που σ'αυτη την ζωη δεν περνεις οτι δινεις.

Κοιτας παλι τον ουρανο.Για δες...ενα,δυο,τρια,τεσσερα,πεντε αστερια...ααα και αλλο!!Εξι...!!

Αυτα τα αστερια σου χαμογελανε.Και ερχονται κοντα σου.Καθε βραδυ ειναι η μονιμη συντροφια σου.

Τα αγγιζεις και χαμογελας.Σου απορροφανε την θλιψη.Ειναι διπλα σου.Μελαγχολεις...Ελπιζεις τουλαχιστον αυτα τα αστερια να παραμεινουν για πολυ καιρο ακομα.Κατι σου λεει οτι θα μεινουν.Χαμογελας.

Και αντικριζεις τα αγνα τους προσωπα.Προσωπα γεματα αγαπη.Ματια που σε κοιτανε γλυκα.Χερια που ανοιγουν διπλατα καθε βραδυ και εσυ χωνεσαι με μεγαλη προθυμια στην ζεστη τους αγκαλια.Μια αγκαλια που δεν ειναι προσποιητη.Φιλια που ειναι αληθινα.Λογια που ειναι ζεστα.Βλεμματα που ειναι καθαρα.Συζητησεις που ειναι ομορφες.Γελια που πηγαζουν απο μεσα σας.

Λαμπεις οπως λαμπουν και εκεινα.Σου χαρισαν την λαμψη τους χωρις ανταλαγμα.Τους χαριζεις και εσυ την δικια σου.Και χαιρονται οσο χαιρεσαι και εσυ.Και λυπουνται οταν λυπασαι.Και σου δινουν και αλλη λαμψη για να χαμογελασεις και εσυ.Αυτα τα αστερια αξιζουν.<3

Ετσι...σ'ενα μαυρο ουρανο υπαρχουν χιλιαδες αστερια.Μερικα θα σε πληγωσουν,αλλα θα ειναι για παντα διπλα σου.Ολα ομως θα σε διδαξουν απο κατι.;)

Θα μεινω διπλα στ'αστερια που μ'αγαπανε και αγαπω.Ειναι ανωφελο να προσπαθω να κυνηγησω τ'αλλα.:)

Σας ευχαριστω οσο αστερια ειστε ακομα διπλα μου.:)

-Να σημειωθει πως τα αστερια αντιπροσωπευουν φιλους.;)

Ένα φως με τραβάει
απ'το βάθος του αιώνα
Ένα φως μ'οδηγάει
κάπου κάποιο χειμώνα

Κάποιος με κρατά αγκαλιά
Μνήμες μου 'ρχονται απ'τα παλιά
Ένα φως μια μουσική
Λες κι έχω ζήσει εκεί

Κάποιος με κρατά αγκαλιά
Μνήμες μου'ρχονται απ'τα παλιά
Ένας φως μια μουσική
Λες κι έχω ζήσει εκεί

Ένα φως μ'οδηγάει
Φτιάχνει ήχο κι εικόνα
Και η μνήμη γεννάει
Διαμαντένια σταγόνα

Ένα φως θα με πάει
Κάπου κάποιο χειμώνα