Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

20...

Την Κυριακή,12 Μαίου,εγώ και η δίδυμη αδερφή μου,μπήκαμε στα 20. :)

Έγινα 20 λοιπόν,και μέχρι στιγμής νιώθω ότι έχω μάθει πολλά,αλλά και ότι έχω να μάθω άλλα τόσα.


Κάθε χρόνο όλοι μας μεγαλώνουμε από λίγο ακόμα.Εγώ την τελευταία αυτή χρονιά,από τα 19 μου στα 20,νιώθω ότι έμαθα και έζησα παραπάνω απ'όσα θα πίστευα ποτέ μου.



Μέσα σ'ένα χρόνο λοιπόν έμαθα να μην το βάζω κάτω.
Έμαθα να είμαι πιο πεισματάρα και πιο αποφαισμένη με τους στόχους μου.
Έμαθα να χειρίζομαι νομίζω λίγο καλύτερα τις σχέσεις μου με τους πιο μεγάλους.
Έμαθα να δίνω ευκαιρίες και να ζω πιο ανέμελα.
Έμαθα να τακτοποιώ ένα σπίτι.Από τα πιάτα μέχρι τα λεφτά,το ρεύμα το νερό.
Έμαθα με άλλα λόγια να διαχειρίζομαι πολύ καλά και τα έσοδα και τα έξοδα του σπιτιού μας(παράλληλα έμαθα και την οικονομία στο έπαρκό της. :P)
Έμαθα πως οι αρρώστιες υπάρχουν αναμεσά μας και γιατρεύονται.
Έμαθα πως να φροντίζω τους άλλους.
Έμαθα να κλαίω,να κλαίω με όλη μου την δύναμη όταν το χρειάζομαι,χωρίς να με νοιάζει το μέρος.
Έμαθα να χαμογελάω λίγο παραπάνω,με όλη μου την καρδιά,και ας ξέρω πως μετά το γέλιο έχω να αντιμετωπίσω πολλά.
Έμαθα να αγαπώ λίγο ακόμα την θάλασσα και τον ήλιο.
Έμαθα να αγαπώ παραπάνω τους συγγενείς μου,εξάλλου αυτοί είναι η οικογενειά μας,που ότι και αν συμβεί,αυτοί είναι πάντα εκεί.
Έμαθα να γίνομαι και άλλο γεναιόδωρη.
Έμαθα και άλλες αληθινές αγκαλιές.
Έμαθα τι πάει να πει απώλεια,τι πάει να πει θάνατος 2 φορές.
Έμαθα να μην ξεχνώ τα πρόσωπα που αγάπησα.
Έμαθα πως η ζωή είναι πάντα πολύ απρόβλεπτη.
Έμαθα τι πάει να πει χωρισμός και τι αλλαγή.
Έμαθα πως μπροστά μπορείς να πας με θάρρος,ευγένια και τσαμπουκά.
Έμαθα τι πάει να πει επιτυχία.
Έμαθα τι πάει να πει και γραφειοκρατία.
Έμαθα να είμαι πιο πολύ κοινωνική.
Έμαθα να κάνω καινούργιες παρέες δίχως φόβο,δίχως δισταγμό.
Έμαθα ότι δεν μου αρέσει να το λέω.
Έμαθα πως οι βόλτες όταν είσαι φοιτήτρια,είναι αναγκαίες και πολύτιμες.
Έμαθα να μαγειρεύω και κάτι παραπάνω.
Έμαθα να κοιμάμαι αργά και να ξυπνάω αργά.
Έμαθα πως το τσιγάρο είναι από τα χειρότερα πράγματα που υπάρχουν στον πλανήτη.
Έμαθα να δέχομαι συμβουλές.
Έμαθα να το γλεντάω και λίγο παραπάνω.
Έμαθα πως τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι απλά,και εμείς τα κάνουμε περίπλοκα.
Έμαθα λίγο καλύτερα τι πάει να πει χριστούγεννα.
Έμαθα και τι πάει να πει εξεταστική,και διάβασμα στο πανεπιστήμιο.
Έμαθα να μην χαλιέμαι για χαζομάρες.
Έμαθα να κρατάω τους ανθρώπους που αξίζουν.
Έμαθα να μιλάω πιο εύκολα για τα συναισθηματά μου.
Έμαθα να ακούω το ενστικτό μου.
Έμαθα να πηγαίνω κόντρα σ'ότι μπαίνει εμπόδιο στα θέλω μου.
Έμαθα να συμβιβάζομαι και λίγο παραπάνω.
Έμαθα να ακούω δίχως να διακόπτω.
Έμαθα πόσο γλυκιά μπορεί να είναι η ζωή με μια εκδρομή,με ένα επιτραπέζιο,και έναν χυμό.
Έμαθα πως που και που χρειάζομαι και ένα shooping therapy.
Έμαθα πως απογοητεύσεις υπάρχουν,αλλά πρέπει να τις ξεπαιρνάμε.
Έμαθα και λίγο παραπάνω πως οι φίλοι είναι σημαντικό κομμάτι της ζωή μας.
Έμαθα να βοηθάω και λίγο παραπάνω όσους με έχουν ανάγκη.
Έμαθα και να κρύβω ότι με πλήγωσε,και να κρατάω μονάχα το χαμογελό μου.



Έμαθα γενικότερα πως η ζωή έχει και τα καλά της και τα κακά της.
Έχει και τα πάνω και τα κάτω.
Πολλές φορές σου παίζει πολύ περίεργα παιχνίδια,έτσι που σε κάνει να νιώθεις πολύ άτυχη.Μετά το ξανά σκέφτεσαι.Ίσως τελικά μέσα στην ατυχία,να σου έχουν συμβεί και τυχερά και όμορφα πράγματα.
Απ'όλα κάτι μαθαίνεις.Από τα άσχημα να βγαίνεις πιο δυνατή,και από τα καλά να είσαι πιο χαμογελαστή.
Σίγουρα δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα...Οι πληγές δύσκολα κλείνουν.
Αλλά εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως αν έχουμε τις όμορφες αναμνήσεις μας για οδηγό και τα ονειρά μας για όπλα μπορούμε να ανταπεξέλθουμε.Φυσικά απαραίτητη προυπόθεση είναι να έχουμε και την υγεία μας που είναι από τα σημαντικότερα πράγματα. ;) :P



Στην τελική..
Έμαθα να είμαι λίγο περισσότερο ο εαυτός μου.



Και συνεχίζω να μαθαίνω...


Σήμερα δεν έχει τραγούδι με στίχους.
Έχει απλά αυτή την υπέροχη μελωδία που σε ταξιδεύει...:)


ΥΓ:Αύριο ακολουθεί τρελό πάρτι.Γιατί μια φορά γίνεσαι 20. :P
Φιλιά σ'όλους.:*

10 σχόλια:

Unknown είπε...

Χρόνια πολλά και μπράβο σου! Εύχομαι να αξιοποιήσεις τα μαθηματάκια σου με τον καλύτερο τρόπο για σένα! Καλό μεσημέρι και καλώς σε βρήκα!

Fleur είπε...

Eυχαριστώ πολύ.Τα αξιοποιώ όσο μπορώ.:P
Καλώς όρισες στο μπλογκ μου!
Τα φιλιά μου.:)

Isabelle είπε...

Τι ωραία ανάρτηση Μαρακιιι<3
Μου φαίνεται η τελευταία χρόνια σε ωριμασε λιιιιιγο παραπάνω, αλλά δεν παύεις να είσαι μια γλύκα. Χαίρομαι για όσα έμαθες, να περνάς καλααααα(:

Fleur είπε...

Eυχαριστώ πολύ Isabelle μου.<3
Έτσι όπως τα λες,θα περνάω :D.

Νικολ είπε...

Να σας χαιρομαστε κοριτσακια μου! Μαρακι εισαι η αδυναμια μου και το ξερεις!
Ομορφη αναρτηση,ελπιδοφορα και μελαγχολικη!

Fleur είπε...

Ωωω τώρα με έκανες να λιώσω <33
Φιλάκια πολλά,και ευχαριστώ :*

Art. είπε...

Χρόνια καλά και πάλι, Μαράκι, και σου εύχομαι να συνεχίσεις να αρπάζεις την ζωή από την ουρά και να μαθαίνεις κάθε χρόνο όλο και περισσότερα. :)

Taksim είπε...

Πόσο σπάνιο στη ζωή μας (τουλάχιστον στη δική μου) να έρχεται κανείς σ' επαφή με τόσο αφοπλιστικά όμορφη απλότητα! Μέσα σ' ένα κόσμο που που προσπαθεί να εντυπωσιάσει με φιοριτούρες (είτε πλοκής, είτε λεξιλογίου, είτε αφηγηματικών μέσων) η γραφή σου είναι μια μικρή όαση αλήθειας.

Πολύ αργοπορημένα, χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα κι από μένα. Να συνεχίσεις να γράφεις έτσι όμορφα γιατί αγγίζεις ψυχές (τη δική μου τουλάχιστον σίγουρα)!

Fleur είπε...

Art μου,αν και είδα αργά το σχολιό σου σ'ευχαριστώ πάρα πολύ.Να'σαι καλά!Φιλάκια πολλά,και να περνάς και εσύ όμορφα.:)

Fleur είπε...

Taqsim,πραγματικά με κολακεύουν τα λόγια σου.Χαίρομαι πολύ που κατάφερα να σε αγγίξω.:)
Να'σαι καλά πραγματικά!Και η αλήθεια είναι πως πότε δεν προσπαθώ να γράψω κάτι επιτηδευμένα.Γράφω πάντα αυτό που νιώθω.
Θα χαρώ να ξανά δω σχολιό σου.:)