Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Night all my lights are on,this useless helpless feeling

Γειά σας!
Ο τίτλος είναι από το πολυαγαπημένο μου τραγούδι honey bee.Δεν ξέρω γιατί αλλά θεώρησα ότι ταιριάζει σήμερα.


Ειδικά τώρα που άρχισα να το ξανά ακούω πάλι και πάλι,γιατί το άκουσα σε μια σειρά.Στο ιατρικό απόρρητο.Ω ναι,ωραία σειρά.Την πέτυχα μια φορά το βράδυ,κατά της 2μιση,και αμέσως μου τράβηξε το ενδιαφέρον.Μάλλον βέβαια τότε την είχανε κόψει γιατί απ'ότι είδα στο web tv έχει μόνο 21 επισόδεια.Αλλά εγώ την έχω αγαπήσει.Βάζω κάθε βράδυ ένα επισόδειο και βλέπω.Γενικά ίσως να είμαι από τα ελάχιστα άτομα που ξέρω πολλές ελληνικές σειρές,ξέρω ποιος έχει ξανά παίξει και που,τις έχω δει είτε επειδή μου αρέσουν είτε από περιέργεια,σε σχέση με τις αγγλικές σειρές.Πχ ακόμα και φιλαράκια ζήτημα να έχω δει 6 επισόδεια.Όχι ότι δεν είναι καλά...κάθε άλλο.Απλά ίσως να κολλάω περισσότερο με τις ελληνικές,γιατί ταυτίζομαι περισσότερο.Η Αθήνα,τα μέρη,ο τρόπος σκέψης μας...Ελπίζω να καταλαβαίνεται τι εννοώ.χαχχα τέλος πάντων.
Αυτή είναι μια μικρή αρχή για να πω,πως οι τελευταίες μέρες ήτανε πραγματικά όμορφες!

Untitled

Στις τελευταίες αναρτήσεις λεω μονάχα τα νέα μου.Δεν έχω αλλάξει καθόλου το μοτίβο των αναρτησεών μου και δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό.Μου έχει φύγει λιγάκι η εμπνευσή μου,αλλά θα ξανά έρθει που θα πάει. :P

Να πω λοιπόν πως ο Νοέμβριος έκλεισε όμορφα.
Στις 29 είχαμε μάζωξη με τα τρόφιμα από την σχολή της αδερφής μου.Ψήσαμε λουκάνικα,μπιφτέκια,και καλαμάκια στο σπίτι του Μ.
Μετά παίζαμε τίτσου.Εγώ και ο Α. λέγαμε χαζομάρες και φτιάξαμε ζεστό τσαγάκι.(βλέπετε είχε επακολουθήσει μια εβδομάδα με πυρετό,με συνάχι για εμένα)
Στο τέλος είδαμε και ένα θριλερ που εμένα δεν μου άρεσε,γιατί γενικά δεν μου αρέσουν τα θρίλερ αλλά είχε πλάκα.:P

Στις 30 είχε ένα μικρό παρτάκι η Α. η φίλης,της φίλης μου της Ν. από την σχολή και πήγα.Είχα να δω τις φίλες μου από την σχολή τουλάχιστον 1 μήνα,και είχα χαρεί πολύ.Και ειδικά στο τέλος που κάναμε ησυχία επειδή κοιμότανε η μαμά της κ απλά ψυθιρίζαμε είχε πολύ πλάκα.:P Βέβαια δεν παρέλειψα να κάνω και την χαζομάρα μου.Το 856 το λεοφωρείο που πήρα νόμιζα ότι με αφήνει έξω από τoν σταθμό του Αιγάλαιω,αλλά τελικά άφηνε πιο πάνω.Και δεν το θυμόμουν.Το συνειδητοποίησα μετά από ώρα ότι ο δρόμος μου θυμίζει καθώς πηγαίνουμε για Νίκαια.Τελικά πήγα Πειραιά και πήρα από εκεί ηλεκρικό,μετά μετρό,και μετά λεοφωρείο.:P

Στις 1 στολίσαμε!Το δεντράκι μας έγινε πολύ όμορφο!Και βάλαμε και τα χαλιά,και το σαλόνι μοιάζει πολύ ζεστό τώρα.

Tumblr

Στις 3 βγήκα πάλι με τα κορίτσια από την σχολή μου.Πήγαμε playce!Καιρό είχα να πάω και να ξεχαστώ με επιτραπέζια. :D Το ίδιο απόγευμα βγήκα με την Στ. και την παλιά μου παιδική φίλη Μ.,και αργότερα ήρθε και η Α.Μ.Ωραία περάσαμε και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη το βράδυ σ'ένα μπαράκι κοντά μας,με ελληνική έντεχνη και ελαφρα ροκ μουσική.Με ρακόμελλα και τέτοια!Πω...τι κρύο είχε εκείνη την ημέρα.Περπάτησα το μισό φούρεσι μέχρι την πλατεία του Γέρακα,και μετά νόμιζα πως δεν ένιωθα το προσωπό μου και τα χέρια μου.
Και η επιστροφή είχε πολύ πλάκα.Καθώς η Στ. δεν παρέλειψε να μας κάνει να γελάσουμε με τις τσιρίριδες της,και την φίλη της την Ν. να της λέει"Στ. κατέβα από το αυτοκίνητο τώρα."" Όχι χαχαχ καλά ειμαι χαχαχαχα,να να σταματάω χαχχαχχα."
Το ίδιο βράδυ με φιλοξένησε η Α.Μ στο υπογειάκι.Όμορφα κοιμήθηκα αλλά η Α.Μ όλο στριφογύρναγε.:P  Και είχε και πλάκα οι βλακείες που λέγαμε πριν κοιμηθούμε.:P
Την Πέμπτη 6,μας ξύπνησε η μαμά της κατά την 1.Πήγαμε στο Χαλάνδρι να αλλάξει μερικά δώρα.Πολύ αναποφάσιστη ήτανε,χαχ,αλλά κατέληξε σε κάτι!

Στις 7 πήγα σε μια συναυλία που είχε η φίλη μου η Μ. από στο Αττικό Ωδείο στο κέντρο.Δεν ξέρω...μόλις την άκουσα να τραγουδάει,έτσι με μικρόφωνο,με πιάνο,τόσο επαγγελματικά,ένιωσα συγκίνηση,που την ήξερα!Περιφάνια!Γενικά η φωνή της με μάγεψε,και όταν της λέγαμε πως ήτανε η καλύτερη (στην ίδια μικρή συναυλιούλα τραγούδαγαν μαζί της και δυο γυναικες ηθοποιοί,η μια σχετικά γνωστή) μας απάνταγα"αααχ ρε παιδιά όντως? ευχαριστω!" και απλά γέλαγε.Είναι τόσο μετριόφρονων!

Στις 9 πήγαμε μαζί με την Κ. και την Α.Μ να δούμε την Στ. στον Βασιλόπουλο που ξεκίνησε δουλεία.Προωθούσε δωρεάν γευστική δοκιμή κρασιού.Πολύ πλάκα είχε.1 ώρα τρυγιρνάγαμε στο σουπερ μάρκετ.αααχ,και εκείνη η πίκρα που φάγαμε.Στην στάση του λεοφωρείο,ένα παιδί βρήκε ένα ολόκληρο 20ρικο.Και ήτανε ακριβως δίπλα στα πόδια της Κ.Και δεν το είχε δει καμία μας,ουφ τι κρίμα.:P

BFF


Στις 10 είχαμε και εμείς συνέντευξη με την Α.Μ από την ίδια ακριβώς προωθητική που πήρανε την Σ.Όλα πήγανε καλά,και πήρανε και εμάς!

Στις 12 είχα μια ευχάριστη βόλτα στα εξάρχεια με την Ελ. και τον Λ. που ήρθε από Θεσσαλονίκη.
Και στις 13,είχα την ενημέρωση από την προωθητική.
Έτσι το ΣΚ που μας πέρασε δούλεψα.Σίγουρα δεν είναι και η καλύτερη δουλειά στον κόσμο,αλλά χάρηκα που επιτέλους θα βοηθήσω όπως μπορώ στο σπίτι.Και αν με βάλουνε σε κανένα πρόγραμμα με 8ωρο θα είναι ακόμα πιο καλά!

Στις 14 είδα και της φίλες μου Ειρ. και Α. που μου είχανε λείψει.Πράγμα παράξενο,μόλις πήγανε μερικά πράγματα καλά σ'εμένα,σε εκείνες ήρθαν ψιλο άσχημα νέα.Και μερικά πράγματα τους πήγανε ανάποδα...Τι να πω...:( Ίσως να είναι βέβαια και οι μόνες που καταλαβαίνουν 100% τι παιρνάμε με τα οικονομικά.Όμως τον τελευταίο καιρό αυτό πραγματικά το ξέχασα.Ότι είναι να γίνει θα γίνει.Και τώρα που θα δουλεύω και εγώ όλα θα πάνε τέλεια!Και η γιαγιά βοήθησε πολύ αυτό τον μήνα!
Kαι χαζοχαίρομαι που έρχονται και γιορτές!

When boys...

Ίσως να βοήθησαν πολύ τελικά και τα ομοιοπαθητικά μου γιατί έχω τουλάχιστον 3 εβδομάδες να νιώσω άγχος.Και συνεχίζω να τα βλέπω όλα θετικά.Ακόμα και αν δεν έχω κάρτα στο κινητο,χάλασε ο αποκωδικοποιητής,οι λάμπες των γραφείων μας,το κινητό της αδερφής μου.Και ακόμα να πάρουμε το χαλί μας από το καθαριστήριο γιατί δεν έχουμε λεφτά.Μας κόψανε και το τηλέφωνο.Θέμα χρόνου είναι να κοπεί και το νετ,γι'αυτό πάλι καλά που προλαβαίνω να κάνω αυτή την ανάρτηση!Αλλά δεν πειράζει,ας μας καταριούνται όλες οι ηλεκρικές συσκευές,έρχονται Χριστούγεννα!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Και μία μικρή αναφορά...σ'ενα θέμα που με απασχολεί από τον Νοέμβριο.
Από αρχές Νοεμβρίου.
Δεν βρίσκω τον κατάλληλο τίτλο γι'αυτό το θέμα.
Νομίζω πως δεν βρίσκω και τις κατάλληλες λέξεις.

Προσπαθά να καταλάβω τι στο καλό έχεις μέσα στο κεφάλι σου όταν μου μιλάς.
Όταν μου πρωτομίλησες.
Και σχεδόν κάθε βράδυ που είσαι εκεί χωρίς να στο έχω ζητήσει.
Πίστευα πάντα πως ξέρω να ψυχολογώ καλά τους ανθρώπους και να ξέρω ποια είναι τα κινητρά τους.Ήξερα πολύ καλά τι κρύβουν πίσω από τις συμπεριφορές τους.
Αλλά εσένα ακόμα δεν μπορώ να σε καταλάβω.

Αυτό θα ήθελα να σου φωνάξω δυνατά.Τι θες επιτέλους από εμενά.Τι επιδιώκεις.

Δεν θα ήθελα να σε πω ένα ψωνισμένο πλουσιόπαιδο που απλά παίζει.Δεν θέλω.Πιστεύω πως είσαι πιο καλός και ας μου λένε το αντίθετο.Αλλά αν συνεχίσεις έτσι,εκεί βλέπω να καταλήγω.Και ας έχει πανέμορφα γαλαζο-πράσινα μάτια.

Καλύτερα μερικές φορές θα ήτανε να μην με είχες ρωτήσει τόσσα πράγματα για εμένα.Να μην ήξερα τόσσα πράγματα για εσένα.Δεν θα μ'ενοιαζε έτσι τόσο.Απλά εσύ μπήκες στην δική μου καθημερινότητα,όχι εγώ στην δική σου.Εσύ με κολάκεψες,Όχι εγώ εσένα.Εσύ με πήρες τηλέφωνω.Όχι εγώ.Εσύ είπες ότι θα ήθελες πολύ να με δεις.Όχι εγώ
Και εκεί είναι το γαμώτο.



Αλλά έτσι αλλιώς όσα και να πούμε... τόσο ξένοι είμαστε ακόμα.

Oι άνθρωποι πραγματικά είναι πολύ περίεργοι ώρες ώρες.
Πως να σου εξηγήσω εγώ την δική τους περιέργεια.
Ούτε όταν καν οι ίδιοι δεν ξέρουν τι θέλουν.


 Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω 
τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή 
Πίσω απ’ τα μάτια, πίσω απ’ της ζωής
 το βέλο κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε,
 το ξέρω νεροποντή που περιμένω μια ζωή 
Γιατί δεν έρχεσαι 

 Μια καταιγίδα θέλω να `ρθει να ουρλιάξει 
όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή 
στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει 
κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει 
μέχρι τον ήλιο ν’ ανεβεί και να τον κάψει 
Γιατί δεν έρχεσαι 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

 Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει 
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ’ το ποτό 
απ’ το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει 
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σαν χιόνι 
κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό 
Γιατί δεν έρχεσαι 

 Μια καταιγίδα θέλω να `ρθει να μας πνίξει 
σ’ ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς 
Ο, τι δε γίναμε ποτέ να μην το δείξει 
Να `ναι γιορτή, την αγκαλιά της
 να ανοίξει στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής 
Γιατί δεν έρχεσαι
 Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

 Απ’ της ψυχής μου το ιερό 
ως της ζωής μου το μπουρδέλο
 χτίσε μια γέφυρα να πάω και να `ρθω 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
 κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
 Γιατί δεν έρχεσαι 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ 
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω





2 σχόλια:

La Romantique είπε...

Καλή χρονιά Fleur!! :)

Fleur είπε...

ωωω το 2014 να σου φέρει ότι επιθυμείς la romantique ;) :)