Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Μετά την μπόρα...


Η προηγουμενη αναρτηση ηταν για να ξεσπασω.
Οπως εχω πει προτιμω να ξεσπαω γραφοντας ή ζωγραφιζοντας(πρεπει να δειτε τις ζωγραφιες στα βιβλια μου :P) παρα σε ανθρωπους.:P
Για τα αντικειμενα μην το συζητησουμε...δεν μου αρεσει να σπαω πραγματα :P.


Παλι κλαμα? :(
great :|



Λενε πως μετα απο μια μπορα βγαινει παντα ενα ουρανιο τοξο.
Κοιτας εκει το γκρι ουρανο και περιμενεις.

Για ποσο θα μεινει ετσι μουντος γκρι? Δεν ξερεις.
Αλλα περιμενεις.

Ο αερας ειναι κρυος.Παγωμενος.
Τουρτουριζεις.

Βρεχει.Και Βρεχει...Ο ουρανος κλαει.
Που εισαι ηλιε μου?
Που ειναι η ζεστασια σου?

Περιμενεις.
Θα εμφανιστει?
Ετσι λενε...αρα καποια στιγμη θα εμφανιστει.
Αλλα ποτε?

Κοιτας ψηλα.Φυγετε συννεφα.Κρυβεται και τα ομορφα αστερια του ουρανου.
Η μπορα ειναι αγρια.Ταραζει την υσηχια της ημερας και της νυχτας.

Περιμενεις το βραδυ που ειναι ηρεμο,αλλα ακομα και τοτε βρεχει.Ουτε φεγγαρι δεν υπαρχει απο τα συννεφα.

Η ομπρελα σε βοηθαει να προτατευτεις.Για λιγο.

Τοτε εκει που περιμενεις τον ηλιο εμφανιζονται αστραπες.
Καθε "κρατς" σε κανει να πονας.
Θελεις παλι να γινεις μικρη...που σκεπαζοσουν με το παπλωμα,επαιρνες αγκαλια το αρκουδακι και τοτε δεν σε ενοιαζε πια αν εξω βρονταει ή οχι.Δεν σε ενοιαζε.Ησουν μικρη.
Ειναι ωραια η ξεγνοιασια ειναι αληθεια.

Η παιδικη αθωοτητα ειναι ακομα πιο ωραια.Τα παιδικα χρονια καλυτερα.

*Κρατς*

Η αστραπη σκιζει τον ουρανο.Σκιζει την καρδια.

Αν της πεις να σταματησει λες να σε ακουσει?

Οι αστραπες σταματανε.
Ψιχαλιζει.




Χαμογελας.
Ουρανιο τοξο ειναι αυτο?

Ναι ειναι!Μεσα στο γκρι ουρανο υπαρχουν χρωματα.
Μπλε,κιτρινο,γαλαζιο,κοκκινο και πρασινο.
Τι ομορφο...

Μα πρεπει να το φτασεις.Ειναι τοσο ομορφο για να στεκεσαι απλα να το κοιτας.
Αλλα τα ποδια σου δεν κινουνται.
Δεν σου επιτρεπουν να πας.
Μενεις απλα και το χαζευεις χωρις να μπορεις να το απολαυσεις.

Πρεπει να το φτασεις.Ξερεις οτι οταν θα το φτασεις η ζωη σου θα γεμησει χρωμα.
Αλλα δεν το φτανεις.

Μπορει αυτο τοτε να μετακινηθει?

Ελα καλο μου ουρανιο τοξο.

Ελα εδω.

Βγες επιτελους και φωτισε και εδω.
Τα παιδια σε περιμενουν.Θελουν την ζωντανια σου.

Σε περιμενουμε ουρανιο τοξο.

Ακομα και αν η μπορα ειναι δυνατη εσυ βγαινεις.

Ελα ομως εδω.
Εδω σε θελουμε.
Σε χρειαζομαστε.

Φωτισε με τα χρωματα σου και εδω ουρανιο τοξο...χωρις εσενα η μπορα θα ξαναερθει.Και αυτη την φορα θα ειναι πολυ πιο δυνατη.

8 σχόλια:

Sinner είπε...

Όπως σε κάθε αληθινή μπόρα βγαίνει ο ήλιος ή το ουράνιο τόξο, έτσι θα γίνει και με την μπόρα μέσα στην καρδιά σου. :)

θα 'ρθει ο ήλιος Μαράκι!

Fleur είπε...

Μακαρι Ανθη μου. :)

Φιλακια :*

Marsy είπε...

Ξέρεις, μπορί το ουράνιο τόξο να το βλέπουμε μα να μην μπορούμε/θέλουμε να το πιάσουμε όπως στο δικό σου κείμενο Μαράκι μου.
Ξέρεις μέσα σου το σωστό δρόμο. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να το φτάσεις. Το μόνο που σου μένει είναι να σηκωθείς από το κρεβάτι και τα παπλώματα και να το κυνηγήσεις μέχρι να το φτάσεις.
Είναι εκεί και σε περιμένει να πας:)
Φιλάκια καλό μου :*

Fleur είπε...

Ελπιζω να καταφερω να παω κοντα του <3
Φιλακια Μαρσυ μου :*

Maria Nefeli D είπε...

Το ουράνιο τόξο της ζωής σου είσαι εσύ μικρούλα μου, ψάξε το, καλλιέργησέ το και θα το βρείς!!

φιλάκια και καληνυχτα

μαρακι απο Κυπρο

υγ: σου είπε κανείς πως γράφεις υπέροχα τα συναισθήματα σου? αν όχι σου το λέω εγώ.. αν καταφαίρνεις να το κάνεις αυτο σε τέτοια ηλικία (που δεν ξέρω ακριβώς πόσο είσαι, μα ξέρω πως είσαι παιδί ακόμη), φαντάζομαι όταν μεγαλώσεις, δυο, τρία χρόνια ακόμη, τι θα γράφεις!!

Fleur είπε...

Καλα λες Μαρια μου.:)

Οχι πρωτη φορα μου το λενε.*εμοτικον που ντρεπεται*
Ευχαριστω πολυ <3
17 ειμαι :P ^_^

φιλακια.:)

Mαρίνα είπε...

Ok μου πήρε 1 λεπτό να τη βρω αυτή την ανάρτηση ! Εγώ έψαχνα εικόνες για το ουράνιο τόξο ...!Και έπεσα πάνω στο blog σου ! Τυχαία ! Τότε ήταν που έγινα αναγνώστρια σου !
Σήμερα είδα την ανάρτηση σου «Τις τελευταίες μέρες» και σχολίασα ...την συνέχεια την ξέρεις...! ;)

Mαρίνα είπε...

Έτσι βρήκα το όμορφο σου blog !