Η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα,χωρίς να σκοτώνει τίποτα

Η αμφιβολία δηλητηριάζει τα πάντα, χωρίς να σκοτώνει τίποτα.

Ειναι αληθεια αυτο.
Αμφιβολιες.

Τι ειδους?
Πολλων ειδων.
Αλλα κυριως αμφιβολιες για την σχεση σου με καποια ατομα.
Ποιος σου εγγυαται οτι θα θελουν να ειναι παντα κοντα σου?
Οτι θα σ'αγαπανε παντα?
Οτι θα σε αποζητανε οπως και εσυ εκεινα?
Κανεις.

Το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να αμφιβαλλεις.Να ζεις μεσα στην αγωνια.
Να σκεφτεσαι αν το μελλον θα ειναι ιδιο με τωρα.
Εσυ θες ενα ιδιο μελλον,και ακομα καλυτερο.
Οι περιστασεις ομως...τα ιδια τα προσωπα...θα βοηθησουν στο να επιτευχθει κατι τετοιο?
Μελαγχολεις.
Θα ηθελες μερικα πραγματα να κρατανε για παντα.
Ομως αν κραταγαν θα γινονταν βαρετα.
Αναμνησεις μενουν οι πιο γλυκες στιγμες εξαλλου.;)

Δεν αντεχεις να ζεις μεσα στην αβεβαιοτητα.
Θελεις να σου πουνε τα ιδια τα ατομα οτι θα ειναι παντα εκει για εσενα.
Μερικα ομως πραγματα δεν χρειαζεται να τα λεμε.Τα δειχνουν οι πραξεις μας...
Ουτε μπορουμε να προβλεψουμε το μελλον.
Εσυ θες απλα μια εγγυηση οτι θα ειναι παντα εκει.Οτι θα ειναι παντα ετσι.Κοιτας τα προσωπα τους και τα θες για παντα κοντα σου.
Κατι τετοιο ειναι εγωιστικο.;)

Το βιβλιο εξαλλου της "μιας θετικης σκεψης για καθε μερα" λεει το εξης.:Πιστευεται οτι χρειαζεστε μια εγγυηση οτι ολα θα πανε καλα?Ναι?Ωραια λοιπον,ιδου:Σας εγγυωμαι οτι ολα θα πανε καλα.Ευχαριστημενοι?Οχι?Τοτε ισως το προβλημα ειναι οτι πιστευεται οτι χρειαζεστε εγγυηση."

Χμ...
Και φυσικα ανυσηχεις για το μελλον.

Και εχει και το εξης πολυ σωστο"Αν πιστευεις οτι μπορεις να σταματησεις κατι ανησυχωντας γι'αυτο,πλανασαι και καταδικαζεις τον ευατο σου σε μια ζωη γεματη αγχος"
Εδω τι ακριβως ειναι αυτο που θες να σταματησες?
Α ναι...Την αμφιβολια.

Κοιτάς τα πρόσωπα που αγαπας.Χαμογελας:).Μερικα πραγματα τα ξερεις μονο εσυ.


Αλλα πρεπει να καταλαβουμε κατι.
Ας ζησουμε και ας χαρουμε το τωρα οσο καλυτερα μπορουμε.
Αν ανυσηχουμε για το μελλον και για το αν τα προσωπα που θελουμε θα ειναι μαζι μας στο μελλον,κινδυνευουμε να χασουμε την αισθηση του τωρα.
Και το τωρα ειναι πολυ πιο συμαντικο απο το μελλον.
Γιατι το τωρα το ζουμε τωρα.
Το νιωθουμε τωρα.
Ας απολαυσουμε λοιπον το τωρα γιατι δεν προκειτε να ξαναερθει.
Ας απολαυσουμε οσο μας το επιτρεπουν οι περιστασεις την παρεα των αγαπημενων μας προσωπων.
Το μελλον ειναι παντα απροβλεπτο εξαλλου.


Ας ζησουμε,ας αγαπησουμε,και ας νιωσουμε μαζι με τα αγαπημενα μας προσωπα το τωρα.
Ισως αργοτερα η απωλεια(δεν ειναι σιγουρο ομως πως θα υπαρξει απωλεια)πονεσει.
Αλλα αξιζει πιο πολυ να ζησεις κατι και μετα να πονεσεις.
Παρα να μην το ζησεις για να μην πονεσεις ποτε.

Η αμφιβολιες δεν οδηγουν πουθενα.

Γι'αυτο ας τις αποβαλουμε.:D

Στο χερι μας ειναι.:D