Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

No more,please...

Ξέρετε?
Νομίζω πως η ζωή τα τελευταία δυο χρόνια δεν μου έχει φερθεί λιγάκι άσχημα.Εντάξει με μερικές εξαιρέσεις φυσικά.

Ξέρετε γιατί?
Γιατί μου πήρε ότι αγαπούσα.


Πρώτα μου πήρε την οικογενειά μου.Γιατί οι γονείς μου χώρισαν φυσικά.Και ο μπαμπάς μου τώρα μένει μακριά.Και τον βλέπω το πολύ 1-2 φορές το μήνα για κανένα δύωρο.

Αργότερα,ξανά έδωσα Πανελλήνιες.Ξέρετε πόσο ψυχοθφόρο ήτανε το να κάτσω κάτω με υπομονή και να ξανά διαβάσω?Πόσο δύσκολο ήτανε,με το να έχω στο διπλανό δωμάτιο τους γονείς μου να τσακώνονται και να φωνάζουν?Πόση υπομονή έκανα?Έλεγα δεν το ξανά κάνω αυτό με τις Πανελλήνιες.Και όμως το έκανα,για να περάσω στην Αθήνα σε κάτι που μου αρέσει,να μην επιβαρύνω του γονείς μου με έξοδα,και να είμαι κοντά στις φίλες μου.(Ναι αυτό το είναι το μόνο σημείο στο οποίο μπορείτε να πείτε μπράβο!)


Μετά η μαμά μου αρρώστησε.Και εγώ με την αδερφή μου,αναλάβαμε την φροντίδα της,τα πήγαινε-έλα στο νοσοκομείο.Και γενικά πιστέψτε με,είναι δύσκολο,είναι ΠΑΡΑ πολύ δύσκολο να αντιμετωπίζεις άτομο με ψυχιατρικό πρόβλημα.

Στην συνέχεια,πήρε τον παππού μου.Πέθανε ξαφνικά.Που του είχα πάαααρα πολύ αδυναμία.Και τον αγαπούσααα πάααααρα πολύ.Και έλεγα αφού χώρισαν οι γονείς μου,τουλάχιστον έχω ακόμα την γιαγιά και τον παππού.Αμ δε,που θα σε αφήσει η ζωή η άτιμη να χαρείς.

Και τώρα μαντέψτε,μου παίρνει το σπίτι μου.Για την ακρίβεια σ'αυτό συνέλαβαν οι γονείς μου,και το χαζοδάνειο που πήρανε το 2009.Και βάλανε υποθήκη το σπίτι.Για να μην γίνει κανένα μπέρδεμα,δεν μας το παίρνει η τράπεζα.Οι γονείς μου αποφάσισαν απλά να το πουλήσουνε.Τώρα λένε και καλά δεν μπορούμε να το πληρώνουμε πια.Και να σας πω ότι θέλουνε να με πάνε σ'ένα πιο καλο?Ένα πιο μικρό θα είναι.Πιο μακριά.Κάπου που δεν θα μου αρέσει.Και το πονάω αυτό το σπίτι,γιατί εμείς το φτιάξαμε.Και πάντα αγαπούσα το όμορφο,φωτεινό και μεγάλο δωματιό μου.Εσείς αν είχατε ένα σπίτι 9 χρόνια,που το χτίσατε εσείς,σε μια πολύ καλή περιοχή,με 106τμ,και φεύγατε για να πάτε αλλού,σ'ενα ίσως λίγο πιο παλιό με 75τμ μέτρα,και μακριά από τους φίλους σας(που το σπίτι σας έχει γίνει δικό τους,και το δικό τους δικό σας),δεν θα στεναχωριόσασταν?

Τέλος,βάλτε και τα οικονομικά προβλήματα.Που από πέρυσι βγαίνουμε πάρα πολύ δύσκολα...


Εσείς μετά στην θέση μου,πόσο καλά θα αισθανόσασθαν με το πως σας έχει φερθεί η ζωή?
Το μόνο καλό και όμορφο,είναι το πανεπιστημιό μου,οι φίλοι μου,και οι κοντινότεροι και καλοί μου συγγενοίς.Αυτά έχω πια.

Αυτά από μια αιπαισιόδοξη,και καθόλου χαρούμενη Fleur που απλά θέλει να σπρώξει τον χρόνο ή πολύυυυ μπροστά ή πολυυυυ πίσω.


Μ` απέλυσαν απ` τη δουλειά 
Με χώρισε η γυναίκα μου 
Έχασα στο Κίνο δανεικά και πώς τα δίνω
Το νοίκι ρέει, χρέη
Η ζωή μου παραπαίει
Αμέτρητοι λογαριασμοί και λάθος υπολογισμοί

Και σαν να μην φτάναν όλα αυτά 
Στην Αττική το απόγευμα
Για πυροσβεστήρα πήρα κλήση 80 € 
Και μες την γκαντεμιά μου 
Μες τον πανικό πηγαίνω 
Βάζω τα καλά μου παίρνω ό,τι έχω βγαίνω και 
Χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω 
Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ 
Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω
Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά

Χτυπάει το άγχος απ τη μια 
Από την άλλη η καρδιά 
Βραδυκαρδία παίρνω χάπια για την αϋπνία
Σαν ταινία βγάζει πιστόλι η εφορία
Σηκώνω τα χέρια φωνάζω για φόνο 
Της λέω θέλω χρόνο αφού χρόνια πληρώνω

Και σαν να μην φτάναν όλα αυτά 
Στην Αττική το απόγευμα
Για πυροσβεστήρα πήρα κλήση 80 € 
Και μες την γκαντεμιά μου 
Μες τον πανικό πηγαίνω 
Βάζω τα καλά μου 
Παίρνω ό,τι έχω βγαίνω και 
Χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω 
Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ 
Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω
Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά

Και χορεύω, χορεύω ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ` αφήνω 
Ξεδίνω, παίρνω φόρα πάω στο μπαρ 
Βάζω τεκίλα και πίνω και πίνω

Για την στιγμή για την χαρά για την παρηγοριά

YΓ:Και όλα αυτά,χωρίς να έχω πειράξει ποτέ κανέναν,χωρίς να έχω φερθεί ποτέ άσχημα σε κάποιον,και σύμφωνα με φίλους και γνωστός με το να είμαι "ένας γλυκός άνθρωπος". 

16 σχόλια:

Art. είπε...

Δεν ξέρω τί να πω για την ανάρτηση, πραγματικά. Εύχομαι να πάνε όλα, ει δυνατόν, καλύτερα στην πορεία, και στο εύχομαι ολόψυχα. Μόνο στο υστερόγραφό σου θα μπορούσα να σταθώ. Δυστυχώς αυτά που δίνεις δεν σου επιστρέφονται πάντα με την ίδια μορφή. Κάποτε πίστευα το ίδιο πράγμα και απαιτούσα απ' τη ζωή μου να μου δίνει πράγματα, μόνο και μόνο επειδή είχα την εντύπωση ότι έδινα και γω. Η πραγματικότητα όμως δεν λειτουργεί έτσι. Υπάρχουν τόσοι πολλοί παράγοντες που καθορίζουν την μορφή της ζωής σου, ώστε δεν δύναται καν να εξαρτάται πλήρως από σένα. Μιλάω φυσικά εκ του ασφαλούς, έζησα κι εγώ διαζύγιο, έχασα κι εγώ το σπίτι μου, αλλά όχι με τόσα δυσάρεστα γεγονότα να συμπίπτουν... Θα ήθελα όμως να σου πω ότι δεν χρειάζεται να πτοείσαι. Θρήνησε τώρα τις απώλειες, φυσικά και έχεις το δικαίωμα να το κάνεις, απλώς μην μείνεις εκεί, αν περάσει λίγος καιρός. Κοίταξε να αποκομίσεις τα θετικά της ιστορίας... Θα γίνεις πιο δυνατή, αναντίρρητα. Έχοντας περάσει κάτι δύσκολο και επίπονο θα μπορέσεις να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα θετικά, όπως έκανες πάντοτε άλλωστε, κρίνοντας απ' το ελάχιστο που σε ξέρω.
Φιλιά ρε Μαράκι, εύχομαι ό,τι καλύτερο από καρδιάς...

Fleur είπε...

Mακάρι να πάνε όλα καλά.Δεν ξέρω και εγώ τι να πω...αλλά έχω βαρεθεί να λέω πως όλα για καλό γίνονται.
Η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή ε? Και αυτό που με τρώει είναι γιατί άλλοι τα έχουνε όλα ενώ είναι χαζοχαρακτήρες και άλλοι ταλαιπωρούνται ενώ δίνουν τα καλύτερα?
Πιο δυνατή...ναι αυτό είναι το μόνο σίγουρο.Έχω πάψει να στεβαχωριέμαι γα χαζόμικρές βλακείες...
Θα το προσπαθήσω αυτό με το θετικά...
Ευχαριστώ πολύ βρε Αρτ μου για το σχολιό σου,να'σαι πάντα καλά! :) :*

~Freedom είπε...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα,γιατί πέρασα σχεδόν τα ίδια...

Μην στεναχωριέσαι,όμως,κάποια στιγμή τα πράγματα στρώνουν.Προσπάθησε να βρίσκεις όμορφες στιγμές και ανθρώπους που αγαπάς και σε νοιάζονται

:)

Sinner είπε...

Θα σταθώ σε αυτό που είπες.Σου έμειναν οι φίλοι σου, η σχολή σου, οι συγγενείς σου που αγαπάς. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό Μαράκι μου. Κρατήσου από αυτό. Αγάπη και υγεία να έχουμε και όλα τα άλλα θα τα παλέψουμε! Είτε καλά, είτε κακά, όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Και φυσικά πια γνωρίζεις πολύ καλά πόσο άδικη μπορεί να γίνει η ζωή από πρώτο χέρι.
Είσαι πολύ δυνατή. Εγώ θα είχα "σπάσει". Ο καθένας θα είχε σπάσει. Είσαι πάρα πολύ δυνατή. Κράτα γερά και οι καλύτερες μέρες θα έρθουν!

Fleur είπε...

Ziggy,θα το προσπαθήσω αν και μερικές φορές είναι δύσκολο.Φιλάκια.:* :)

Fleur είπε...

Sinner μου,θα προσπαθήσω να κρατηθώ από αυτό.
Αχα ναι το γνωρίζο μικρό μου!
Είμαι παναθεμά με,είμαι.:P
Να το δω και να μην το πιστέψω.Σ'ευχαριστώ για την στήριξη,φιλάκια πολλααααααααα.:* <3

Ανώνυμος είπε...

Κουραγιο και υπομονη..
Ισως ειναι για καλο,
αλλωστε οι αναμνησεις φτιαχνουν τον ανθρωπο..
και τα καλυτερα πραγματα στην ζωη, δεν ειναι πραγματα.
Ειναι αγαπη, φροντιδα, ζωη, αναπνοη..
τα αστερια, ο ουρανος.. Η γη..
Σε φιλω

xristina είπε...

τα μουσικά όργανα...χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
τα κρουστά που τα βαράμε
τα πνευστά που τα φυσάμε
τα έγχορδα που τεντώνουμε τις χορδές τους...το υπόλοιπο? δικό σου

αν δεν το κατάλαβες...είναι η απάντηση στους προβληματισμούς σου ;)

Fleur είπε...

Siner girl,για καλό?Δεν ξέρω θα δείξει...Δεν αντιλέγω στο τελευταίο.Φιλιά :)

Fleur είπε...

melissa lli,δεν πολύ κατάλαβα την σημασία του αλλά δεν πειράζει. :P

Marouli είπε...

Τι να πω.. Εχω μεινει με το στομα ανοιχτο γιατι δεν μας παει απο περσι!! Δεν ξερω τι γινεται εκει πανω με τους πλανητες! Και να πω οτι δεν εφυγε και ο Κρονος να πω!!(οχι οτι ασχολουμαι μ'αυτα) Το μονο που εχω να πω ειναι παρε βαθια αναπνοη, και κολυμπα οοοοοοοοοοοσο πιο πολυ μπορεις! Καποια στιγμη θα βρεις στερια ειμαι σιγουρη γλυκεια μου!

Μαρουλοφιλακια!

Fleur είπε...

αχά αχαά νομίζω με καταλαβαίνεις Marouli μου,ειδικά το 2012 είχε κάτι το πολύ στραβό!
Κολυμπάω,και κάτι θα γίνει.
Φιλάκια πολλά!! :* :)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Ειχα πολυ καιρο να ερθω απο εδω λογω στρατου.Δεν ξεχνώ ομως ποτέ τους μπλοκόφιλους και ετσι περνάω σήμερα για ν αφησω πολλές ευχες για εναν ομορφο μηνα.Καλο καλοκαιρι να περάσεις * • ♫ ♫ ♫ • *** • ♫ ♫ ♫ • **
Mην στεναχωριεσαι γιατι η ζωη ειναι πολυ μικρη και λυγιζει τους δυνατους για να σηκωθουν ξανα.Οι αδυναμοι ειναι παντα σκυφτοι να θυμασαι και δεν τους οειραζει η ζωη.Εχεις τη σχολη- εχεις τους φιλους σου -τους γονεις σου και ας μην εισαστε μαζι ολοι.Μη στεναχωριεσαι για τα υλικα.Μηπως εχεις face;στειλε μου σχολιο και δεν θα το δημοσιευσω

Fleur είπε...

Σκρουτζακο πολύ καλά τα είπες νομίζω.:)
Ευχαριστώ για τις συμβουλές.
Ναι έχω,και σ'έχω και φίλο μάλιστα ααχχα :P

Birdy είπε...

Σου εύχομαι από καρδιάς να πάνε όλα καλύτερα από εδώ και πέρα. Ειλικρινά.


Να είσαι καλά και να προσέχεις!

Fleur είπε...

Και εγώ το εύχομαι.
Σ'ευχαριστώ πολύ!!
Επίσης να'σαι καλά! :)